W czwartek, 23 maja 2024, amerykańskie dowództwo NAVAIR (Naval Sea Systems Command) z Waszyngtonu podpisało, w imieniu Departamentu Obrony USA, umowę o wartości 1 044 529 113 USD (4,097 mld zł) ze spółką Marinette Marine Corp. z Marinette w stanie Wisconsin (spółki zależnej od włoskiej grupy stoczniowej Fincantieri – Cantieri Navali Italiani) na zaprojektowanie i budowę piątej i szóstej (FFG-66 i FFG-67) z 20 planowanych fregat rakietowych typu Constellation, bazujących na zmodyfikowanym włosko-francuskim projekcie FREMM (FRegata Europea Multi-Missione).
Grafika: Fincantieri – Cantieri Navali Italiani
Prace będą realizowane w Marinette w stanie Wisconsin (51%), Camden w New Jersey (17%), Chicago w Illinois (7%), Green Bay w Wisconsin (4%), Pittsburgh w Pensylwanii (3%), Hauppauge w Nowy Jork (3%), Sturgeon Bay w Wisconsin (3%), Cincinnati w Ohio (3%), Kaukauna w Wisconsin (2%), Charlotte w Karolinie Północnej (2%), Bethesda w Maryland (2%), Millersville w Maryland (2%) i Atlancie w Georgii (1%), a termin zakończenia to kwiecień 2030. Całość funduszy pochodzi z budżetu obronnego NDAA na rok fiskalny 2024 i nie wygasną wraz z jego końcem.
Także w miniony czwartek, sekretarz US Navy Carlos Del Toro podczas Fleet Week w Nowego Jorku, kiedy ogłosił zamówienie zarówno na FFG-66, jak i FFG-67, poinformował, że pierwszy otrzyma nazwę USS Hamilton na cześć Alexandra Hamiltona, który był jednym z ojców założycieli USA i sekretarzem skarbu w rządzie prezydenta George’a Washingtona (polityk widnieje także na awersie banknotu 10 USD).
Aneks na obie jednostki jest uwzględniony w umowie projektowej (ramowej) z 30 kwietnia 2020, która uwzględniała budowę prototypu i dziewięciu pierwszych okrętów w ramach programu Future Guided Missile Frigate, znanego pod akronimem FFG(X). Tymczasem, 12 kwietnia br. położono stępkę prototypu, przyszłej USS Constellation (FFG-62).
Co ciekawe, poziom ukończenia projektu nie przekroczył nadal 80%, a zmiany w porównaniu z bazowym projektem są znaczne. Początkowo bowiem zakładano, że Constellation i FREMM będą współdzielić 85% elementów, ale po zmianach wymuszonych przez US Navy, współczynnik ten spadł do jedynie 15%. Będzie to więc faktycznie nowy typ okrętu (Amerykańska fregata Constellation vs. FREMM).
Okręty typu Constellation mają mieć po 151,18 m długości, 19,7 m szerokości, 5,5 m zanurzenia, 6112 t wyporności standardowej i 7408 t wyporności pełnej. Napęd typu CODLAG (COmbined Diesel-eLectric And Gas) będzie kombinacją pojedynczej turbiny gazowej General Electric LM2500+G4, dwóch generatorów prądotwórczych INDAR 2 po 3,4 MW każdy i czterech silników wysokoprężnych Rolls-Royce MTU 20V 4000 M53B o łącznej mocy 12 MW, co zapewni prędkość maksymalną do 26 w. oraz zasięg do 6000 mil morskich przy prędkości ekonomicznej 16 w.
Załoga będzie liczyć 24 oficerów i 176 marynarzy. Okręty otrzymają System Walki Aegis Baseline 10 z systemem kierowania walką COMBATSS-21, radary dozoru przestrzeni powietrznej AN/SPY-6(V)3 EASR (Enterprise Air Surveillance Radar), radary powierzchniowe AN/SPS-73(V)18, wyrzutnie celów pozornych MK-53 Nulka, aktywny system walki elektronicznej AN/SLQ-32(V)6 wraz ze stacjami hydrolokacyjnymi AN/SLQ-61, sonarami AN/SQS-62 i systemem walki podwodnej AN/SQQ-89(V)16 i holowanymi stacjami hydroakustycznymi CAPTAS-4.
Główne uzbrojenie ma stanowić 32-komorowa uniwersalna kontenerowa wyrzutnia Mark 41 Vertical Launching System (Mk 41 VLS) dla pocisków manewrujących RGM-109 Tomahawk, pocisków przeciwlotniczych RIM-162 ESSM Block 2 oraz przeciwrakietowych/przeciwokrętowych RIM-174 Standard SM-6 ERAM i RIM-66 Standard SM-2 Block 3C. Do tego 16-komorowa wyrzutnia pocisków przeciwokrętowych RGM-184 NSM, 21-komorowe wyrzutnie pocisków przeciwlotniczych RIM-116 SeaRAM i 57-mm armata morska Mk 110 Mod 0 (Bofors 57 mm SAK L/70 Mk3). Okręty mają przenosić pojedynczo wielozadaniowe śmigłowce morskie MH-60R Seahawk lub bezzałogowe MQ-8C Firescout, a także dwie łodzie hybrydowe klasy RHIB.
Ostatnio zainteresowanie zakupem licencji na budowę siedmiu okrętów wyraziła Grecja.