Ukraina zamówi pociski balistyczne Grom-2/Sapsan

19 lutego ukraiński portal branżowy Defence Express poinformował, powołując się na źródła w ministerstwie obrony Ukrainy, że w bieżącym roku zostanie podpisana umowa na zakup  krajowego systemu taktycznych rakiet balistycznych OTRK Grom-2/Sapsan jako następcy przestarzałych pocisków OTR-21 Toczka-U (Wołodymyr Wełykyj zostanie dokończony jako fregata, 2021-02-18).

Ministerstwo obrony Ukrainy miało przyznać programowi rozwojowemu najwyższy priorytet, a bateria, która zostanie zakupiona będzie poddana testom w ramach eksperymentalnej służby operacyjnej. Według ministra obrony Andrija Tarana, stopień gotowości całego projektu przekroczył 80% i należy poczynić ostatni krok i dokończyć te prace. Program jest nadzorowany przez przedsiębiorstwo KB Jużnoje im. Michaiła Jangiela (OKB-586) z Dniepropietrowska (Ukraina sformuje trzy dywizjony Neptunów, 2020-06-12).

Wiceminister obrony Ukrainy Ołeksandr Myroniuk powiedział z kolei, że bateria ma składać się z dwóch transporterów-wyrzutni, każdy z dwoma pociskami balistycznymi, dwóch pojazdów amunicyjnych z kolejnymi czterema pociskami, wozu dowódczego szczebla baterii i wozu dowódczego szczebla dywizjonu. Dzięki temu realizacja cyklu testów zostanie przyspieszona. Na początku grudnia ub. r. pojawiła się informacja, że na finalizację programu potrzeba, w przeliczeniu, ok. 300 mln USD (1,1 mld zł).

Program OTRK Grom-2/Sapsan ma na celu opracowanie pocisku balistycznego o zasięgu do 300 km. Obecnie wiadomo o zrealizowaniu udanych testów silnika marszowego na paliwo stałe i wyprodukowaniu 12 egzemplarzy do prób. Zademonstrowano również kompletną głowicę układu kierowania, opartego o naprowadzanie radarowe (aktywne i pasywne), nawigację satelitarną i zliczeniową (GPS/INS) oraz telewizyjny system dopasowania obrazu, porównujący fotografie satelitarne zapisane w pamięci pocisku z obrazem rzeczywistym celu.

Zbudowano także makietę pocisku, przypominającego wizualnie rosyjski 9K720 Iskander-M, który docelowo ma mieć masę startową 4300 kg (wcześniej podawano 2500 kg), oraz częściowo jego prototyp. Według dotychczasowych informacji, ukraiński pocisk balistyczny ma przenosić konwencjonalną głowicę bojową o masie 480 kg (odłamkowo-burzącą, paliwowo-lotniczą, kasetową lub przeciwbunkrową). Co ciekawe, podawano wcześniej zasięg 280 km dla wariantu eksportowego i 450 km dla wariantu krajowego. Pocisk miał mieć wymiary 7,2 na 1,0 m i średnicę 0,8 m.

W ubiegłym latach zaprezentowano także transporter-wyrzutnię w układzie napędowym 10×10, napędzany silnikiem wysokoprężnych Deutz o mocy 600 KM o masie bojowej 21 t, skonstruowany przez Biuro Projektowe im. Aleksandra Morozowa (ChMDB) we współpracy z białoruskim MZKT na potrzeby eksportowej wersji pocisku Grom-2 (ukr. Hrim-2) dla Arabii Saudyjskiej ( Grom-2 dla Arabii Saudyjskiej, 2019-01-05).

Jednak jak się okazuje, resort obrony Ukrainy nie uważa tego nośnika za główną opcję w krajowym programie. Wszystkie pojazdy wchodzące w skład baterii rakietowej mają zostać zakupione za granicą i będą ujednoliconą platformą używaną w wojskach rakietowych i artylerii wojsk lądowych Ukrainy. Wynika to nie tylko z chęci maksymalnego uproszczenia logistyki, ale również uniknięcia wysokich kosztów uruchomienia masowej produkcji konkretnych podwozi w niewielkich ilościach, a także późniejszego utrzymania ich i konserwacji.

Nie można wykluczyć, że mogą to być czeskie podwozia Tatra, z uwagi na ostatnie zacieśnienie współpracy ze spółką Excalibur Army, wchodzącej w skład holdingu Czechoslovak Group i zakupu 152-mm armatohaubic Dana-M2 wraz z oryginalnymi podwoziami (Ukraina zainteresowana Krabami, 2020-11-03).