13 grudnia amerykańska spółka Northrop Grumman poinformowała o dostarczeniu tysięcznego, seryjnie wyprodukowanego, rakietowego pocisku przeciwradarowego AGM-88E AARGM (Advanced Anti-Radiation Guided Missile). Odbiorcą był Departament Obrony USA, a przekazanie nastąpiło 20 listopada.
Pociski przeciwradarowe AGM-88E AARGM o zasięgu 110 km są na uzbrojeniu sił zbrojnych USA, Włoch i Australii. Kolejnymi odbiorcami będą Niemcy i Tajwan, a plany ewentualnego zakupu ogłosił polski resort obrony we wrześniu ubiegłego roku / Zdjęcie: Northrop Grumman
Ceremonia przekazania jubileuszowego pocisku miała miejsce w zakładach Northrop Grumman Innovation Systems (wcześniej Orbital ATK) w Northridge w Kalifornii. Odbiorcą została amerykańska marynarka wojenna (US Navy), gdzie trafi na uzbrojenie samolotów pokładowych F/A-18E/F Super Hornet. W imieniu zamawiającego uzbrojenie odebrał kpt. Matthew Commerford, dyrektor programowy PMA-242 (Direct and Time Sensitive Strike).
Rozwój AARGM, na bazie starszych AGM-88 HARM (High-speed Anti-radiation Missile), rozpoczęto w listopadzie 2005 na zlecenie Ministerstwa Obrony Włoch i Departamentu Obrony USA. W drugim kwartale 2012 US Navy rozpoczęła próby ogniowe, a w lipcu tego samego roku ogłoszono wstępną gotowość operacyjną.
Jak dotąd uzbrojenie zostało zintegrowane z włoskimi samolotami myśliwsko-bombowymi Panavia EA-200 Tornado ECR (Electronic Combat Reconnaissance), amerykańskimi F/A-18C/D Hornet, F/A-18E/F Super Hornet, EA-6B Prowler i EA-18G Growler (w tym australijskimi).
Kolejnymi platformami będą F-35 Lightning II, a także niewykluczone, że F-16C/D Block 52+, gdyż we wrześniu 2018 Ministerstwo Obrony Narodowej poinformowało o wysłaniu zapytania o możliwość zakupu pocisków AARGM, a także opracowywanej wersji o wydłużonym zasięgu AARGM-ER. Wcześniej pociski zostaną jednak zintegrowane z niemieckimi Panavia Tornado ECR i tajwańskimi F-16V (AARGM dla niemieckich Tornado, 2019-06-29; AGM-88E AARGM dla polskich F-16, 2018-09-14).
Pociski AARGM powstają poprzez integrację używanych sekcji (układu napędowego i głowicy bojowej) ze zmagazynowanych pocisków HARM z nowo wyprodukowanymi (układów naprowadzania złożonych z pasywnego odbiornika sygnałów radarowych, systemu nawigacji satelitarnej i zliczeniowej i radaru milimetrowego). Pocisk ma ponadto możliwość odbierania obrazów celu satelitarnych szyfrowanym łączem w końcowej fazie lotu.
W 2016 spółka Raytheon zaprezentowała własną modyfikację pocisku HARM o nazwie AGM-88F HCSM (HARM Control Section Modification), ale jak dotąd nie zainteresowała ona żadnego z użytkowników. W tym samym roku US Navy zleciła opracowanie wariantu AARGM o wydłużonym zasięgu (Extended Range).
Komentarze
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.