Turcja zbuduje lotniskowiec lekki w układzie STOBAR

W środę, 3 stycznia, w Kompleksie Prezydenckim w Stambule odbyło się spotkanie przedstawicieli tureckiego Komitetu Wykonawczego Przemysłu Obronnego SSİK (Savunma Sanayii İcra Komitesi) z prezydentem Recepem Tayyipem Erdoğanem, który przewodniczył mu. Podczas spotkania dokonano oceny obecnego stanu tureckiego przemysłu obronnego, przyszłych celów i kluczowych projektów na rzecz sił zbrojnych Republiki Turcji, a zwłaszcza marynarki wojennej (Türk Deniz Kuvvetleri), która była tematem przewodnim.

Zdjęcie: Kancelaria Prezydenta Republiki Tureckiej

Do najważniejszej (i najgłośniejszej) decyzji można zaliczyć ogłoszenie fazy projektowej budowy lotniskowca lekkiego w układzie STOBAR (Short Take Off But Arrested Recovery), czyli ze skocznią typu ski-jump o planowanej wyporności przekraczającej 50 000 ton.

Obecnie, Turcja nie dysponuje klasycznym okrętem lotniczym, a jedynie wprowadzonym do służby 10 kwietnia 2023 śmigłowcowcem desantowym TCG Anadolu (L-400), który stał się okrętem flagowym (Turecki śmigłowcowiec desantowy Anadolu oficjalnie w służbie).

Jednostka, bazująca projektu hiszpańskiego SPS Juan Carlos I (L-61), ma 230,8 m długości, 32 m szerokości, 7,07 m zanurzenia oraz wyporność pełną 27 436 t. Co ciekawe, pierwotnie miał przenosić samoloty wielozadaniowe krótkiego startu i pionowego lądowania Lockheed Martin F-35B Lightning II, ale po nałożeniu przez USA embarga zdecydowano na rozmieszczenie na nim bezzałogowców. W planach była też budowa bliźniaczej jednostki TCG Trakya – nie jest jednak pewne czy lotniskowiec lekki w zasadzie nie zastąpi jej.

W związku z powyższym zasadne jest czy nowy lekki lotniskowiec będzie przenosił samoloty załogowe, czy raczej bezzałogowce bojowe, tak jak Anadolu (który alternatywnie też otrzymał śmigłowce).

TCG Anadolu / Zdjęcie: Ministerstwo Obrony Narodowej Turcji

Drugim ważnym tematem była kwestia dalszej rozbudowy programu MİLGEM. Zdecydowano o planach budowy kolejnych czterech fregat rakietowych typu İstif lub alternatywnie İstanbul (wcześniej znanych jako TF-100) do czterech już zakupionych: przyszła TCG İstanbul (F-515) przechodzi próby morskie, podczas gdy İzmir, İçel i İzmit znajdują się w budowie, równolegle od 10 kwietnia 2023 (Fregata İstanbul zwodowana).

Okręty charakteryzują się długością 113,2 m, szerokością 14,4 m, zanurzeniem 4,05 m i wypornością standardową ok. 3000 t. Są napędzane turbiną gazową General Electric LM2500 i dwoma silnikami wysokoprężnymi Rolls Royce Power Systems/MTU 20V4000M93L w układzie CODAG wraz z czterema generatorami diesla i dwoma śrubami, co zapewni prędkość do 29 w. oraz zasięg do 5700 mil morskich. Autonomiczność wynosi 15 dni, a załoga liczy 123 oficerów i marynarzy.

System uzbrojenia składa się z rodzimych uniwersalnych 16-komorowych wyrzutni pionowego startu Roketsan MDAS (Milli Dikey Atım Sistemi) dla pocisków przeciwlotniczych Siper i rodziny Hisar, cztery poczwórne wyrzutnie dla 16 pocisków przeciwokrętowych ATMACA Block I/II, 76-mm armatę automatyczną OTO Melara Super Rapid, 35-mm system obrony bezpośredniej Aselsan Gokdeniz CIWS zasilany amunicją programowalną, dwa 25-mm zdalnie sterowane armaty automatyczne ASELSAN Stop i system przeciwtorpedowy Aselsan Hizir. Na rufie znajduje się lądowisko i hangar dla dwóch śmigłowców wielozadaniowych S-70B Seahawk (jeden w hangarze, drugi na lądowisku). Wyposażenie mają stanowić także dwie łodzie hybrydowe klasy RHIB.

Okręty mają otrzymać rodzimy radar 3D do przeszukiwania przestrzeni powietrznej, radar powierzchniowy ASELSAN Alper LPI, radar kierowania ogniem AKREP AKR-D Block B-1/2, sonar kadłubowy ASELSAN Yakamos lub Fersah, czujnik termolokacyjny ASELSAN Piri, głowicę optoelektroniczną SeaEye-AHTAPOT, system śledzenia, analizy, klasyfikacji i identyfikacji wrogich radarów ASELSAN ARES-2N i system walki radioelektronicznej ASELSAN AREAS 2C.

İstanbul podczas wodowania / Zdjęcie: Savunma Teknolojileri Mühendislik ve Ticaret

Kolejną decyzją są plany budowy następnych pełnomorskich okrętów patrolowych typu Hisar klasy OPV (Offshore Patrol Vessel). Jak dotąd zbudowano i zwodowano jednocześnie 23 września 2023 dwie jednostki, przyszłe TCG Akhisar (P-1220) i Koçhisar (P-1221). Wcześniej planowano budowę ośmiu kolejnych. Konstrukcyjnie bazują one na korwetach rakietowych typu Ada, które wyeksportowano do Pakistanu i Ukrainy. Okręty typu Hisar mierzą po 99,56 m długości, 14,42 m szerokości, 3,77 m zanurzenia i 2300 t wyporności.

Podczas spotkania w Stambule omawiano też kwestie budowy nowych okrętów desantowych, niszczycieli min nowej generacji (następców dla pięciu eks-francuskich typu Circé), szybkich jednostek uderzeniowych (następców dla czterech Rüzgar i czterech Doğan), nowych systemów uzbrojenia i amunicji, wyposażenia radiolokacyjnego, łączności i innego wyposażenia elektronicznego, w tym satelitarnego.

Na koniec warto dodać, że na spotkaniu zabrakło wzmianki o jeszcze niedawno kluczowym programie budowy niszczycieli rakietowych obrony powietrznej typu TF-2000, który miałby obecnie znajdować się w fazie projektowania. Wcześniej pojawiły się też niepotwierdzone doniesienia o możliwości odkupienia od Wielkiej Brytanii używanych fregat rakietowych typu 23 Duke, ale na środowym spotkaniu nie było o tym mowy.