W czwartek, 16 listopada, amerykańska spółka Lockheed Martin poinformowała, że przeprowadziła pierwszą próbę współpracy po zakończonej integracji rakietowego pocisku przechwytującego PAC-3 (Patriot Advanced Capability-3) systemu obrony przeciwlotniczej i przeciwrakietowej MIM-104 Patriot z nowym radiolokatorem średniego zasięgu Raytheon LTAMDS (Lower Tier Air and Missile Defense Sensor) (PAC-3 MSE dla Szwajcarii).
Grafika: Lockheed Martin
W ramach przeprowadzonego testu na poligonie amerykańskich wojsk lądowych (US Army) w White Sands w stanie Nowy Meksyk, pocisk PAC-3 (nie sprecyzowano czy w wersji PAC-3 MSE czy PAC-3 CRI) współpracując z nowym radarem średniego zasięgu, który dostarczył odpowiednie dane, skutecznie przechwycił cel aerodynamiczny o napędzie odrzutowym – znów nie sprecyzowano jego klasy, podano jedynie, że z silnikiem zasilanym powietrzem atmosferycznym (Air Breathing Threat), a więc na pewno nie pocisk balistyczny.
Dzisiejszy test to kolejny przykład tego, jak Lockheed Martin rozwija nowoczesne zdolności w zakresie obrony powietrznej i przeciwrakietowej na potrzeby bezpieczeństwa XXI wieku – powiedziała Brenda Davidson, wiceprezes programów PAC-3 w Lockheed Martin Missiles and Fire Control. Integracja z LTAMDS to kluczowy krok w kierunku wdrożenia w Armii Amerykańskiej nowoczesnego rozwiązania dla Zintegrowanej Obrony Powietrznej i Przeciwrakietowej (Integrated Air and Missile Defense, IAMD), które pozwoli naszym żołnierzom wyprzedzać ewoluujące zagrożenia.
Aby przygotować się do wczorajszego testu w locie, Lockheed Martin współpracował z US Army w celu przeprowadzenia serii testów naziemnych i testów na uwięzi. Opiera się to na wcześniej zademonstrowanych możliwościach współpracy pocisków PAC-3 w ramach zintegrowanym systemu dowodzenia obroną powietrzną IBCS (Integrated Battle Command System) (IBCS zintegrowany z pociskami PAC-3 MSE).
Prototyp LTAMDS na tegorocznym MSPO w Kielcach / Zdjęcie: Jakub Link-Lenczowski, MILMAG
Od maja 2022 US Army testuje sześć prototypów radarów, opracowanych na potrzeby programu LTAMDS przez spółkę Raytheon (obecnie część korporacji RTX), jako następców sektorowych radarów kierowania ogniem AN/MPQ-65 w bateriach Patriot (US Army rozpoczęły testy radaru LTAMDS).
LTAMDS to trójścianowy nieruchomy radar zapewniający pokrycie w zakresie 360 stopni i wykorzystujący antenę z aktywnym skanowaniem elektronicznym AESA (Active Electronically Scanned Array) w technologii azotku galu (GaN). W porównaniu z radarami AN/MPQ-65, antena nowego urządzenia jest o 2130 mm dłuższa i 280 mm węższa. Nie wymaga stabilizatorów bocznych, dzięki czemu zajmuje mniej miejsca w ładowni samolotu C-17A Globemaster III. Prototyp urządzenia został po raz pierwszy publicznie zaprezentowany podczas waszyngtońskiej wystawy AUSA 2019. US Army, oprócz sześciu prototypów, planuje zamówić 16 zestawów, a do 2031 co najmniej 60 stacji radiolokacyjnych ma trafić do wszystkich 15 batalionów Patriot.
Wczorajszy test ma również fundamentalne znaczenie dla II etapu polskiego programu obrony przeciwlotniczej i przeciwrakietowej średniego zasięgu Wisła (Wisła: System obrony przeciwrakietowej Patriot/IBCS strzeże polskiego nieba). Podczas ostatniego, XXXI Międzynarodowej Salonu Przemysłu Obronnego MSPO 2023 w Kielcach, Ministerstwo Obrony Narodowej zamówiło bowiem sześć kolejnych baterii systemu IBCS/Patriot (do dwóch pozyskanych w I etapie), w tym po raz pierwszy 12 radarów LTAMDS (wcześniej zakupiono AN/MPQ-65). Oprócz tego, na mocy porozumienia ze stroną amerykańską, Polska Grupa Zbrojeniowa będzie zajmować się produkcją niektórych komponentów tych radarów (PGZ i Raytheon zacieśniają współpracę w ramach II fazy programu Wisła, Wisła: Zgoda na kolejne zestawy systemu IBCS dla Polski, MSPO 2023: Umowa na realizację II fazy programu Wisła).
Pociski PAC-3, w tym MSE (Missile Segment Enhancement), który jest rozwinięciem CRI (Cost Reduction Initiative) zostały opracowane w celu zwiększenia możliwości systemu MIM-104 Patriot w zakresie przechwytywania rakietowych pocisków balistycznych. W ramach projektu otrzymały one mocniejsze silniki rakietowe. Poprawiono też ich osiągi, takie jak zasięg i pułap przechwytywania. PAC-3 MSE mogą być używane do niszczenia celów manewrujących, takich jak pociski samosterujące oraz załogowe i bezzałogowe statki powietrzne. Są pozbawione klasycznej głowicy bojowej z ładunkiem wybuchowym. Do niszczenia celów wykorzystując energię kinetyczną (hit-to-kill). Elementy pocisków PAC-3 MSE powstają w Wojskowych Zakładach Lotniczych Nr 1 z Łodzi – chodzi o komory startowe stanowiące podstawową obudowę konstrukcyjną pocisku PAC-3 MSE oraz interfejs między pociskiem a elementami układu wyrzutni (WZL-1 gotowe do produkcji elementów pocisków PAC-3 MSE).
Komentarze
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.