W piątek, 25 lipca 2025, indyjska państwowa Agencja Badań i Rozwoju Technologii Wojskowych DRDO (Defence Research and Development Organisation) poinformowała, że przetestowała lekki pocisk przeciwpancerny ULPGM-V3 (Unmanned Aerial Vehicle Launched Precision Guided Missile), przeznaczony dla małych bezzałogowych statków powietrznych.
Zdjęcie: DRDO
Podczas testów ogniowych na poligonie NOAR (National Open Area Range) w Kurnool, w stanie Andhra Pradesh, w południowo-wschodnich Indiach, pocisk ULPGM-V3 został z powodzeniem wystrzelony z wielowirnikowego bezzałogowca pionowego startu i lądowania, zbudowanego przez indyjski start-up Newspace Research Technologies z Bengaluru. Jest to ulepszona wersja pocisku ULPGM-V2, wcześniej opracowanego pod auspicjami DRDO.
ULPGM V3 zwany też ULM-ER ma masę 12,5 kg, zasięg od 2,5 km (w nocy) do 4 km (w dzień). Napędzany jest małym dwustopniowym silnikiem na paliwo stałe. Został wyposażony w dwukanałową głowicę naprowadzającą o wysokiej rozdzielczości w podczerwieni (IIR), dzięki której może atakować szeroką gamę celów, w każdych warunkach atmosferycznych, w dzień i w nocy. Dzięki dwukierunkowemu łączu wymiany danych operator może aktualizować cel/punkt celowania już po wystrzeleniu pocisku.
Pocisk może przenosić trzy typy modułowych głowic bojowych o masie 2 kg: przeciwpancerną, zdolną penetrować lekko opancerzone cele ze stali walcowanej (RHA) i dodatkowym pancerzem wybuchowym (ERA), głowicę penetrująco-odłamkową przeciwpancerną (Penetration-cum-Blast warhead, PCB) oraz prefragmentacyjną o dużej strefie rażenia (Pre-fragmentation warhead).
Pocisk rakietowy został opracowany wspólnie przez laboratoria DRDO, w tym Research Centre Imarat, Defence Research and Development Laboratory, Terminal Ballistics Research Laboratory, High-Energy Materials Research Laboratory, Integrated Test Range oraz Defence Electronics Research Laboratory.
DRDO aktywnie dąży do integracji pocisków rodziny ULPGM z bezzałogowcami o dużym zasięgu i długotrwałości lotu od kilku innych indyjskich spółek, takimi jak TAPAS BH, Archer NG czy heksakoptery. Partnerami w programie są Adani Defence oraz Bharat Dynamics Limited z Hajdarabadu – oraz 30 małych i średnich przedsiębiorstw/start-upów.
Minister Obrony Indii Rajnath Singh pogratulował DRDO oraz partnerom przemysłowym opracowania i udanego testu systemu ULPGM-V3. Określił ten sukces jako dowód, że indyjski przemysł jest teraz gotowy do absorpcji i produkcji kluczowych technologii obronnych. Sekretarz Departamentu Badań i Rozwoju Obronności oraz Przewodniczący DRDO, dr Samir V Kamat, pogratulował zespołom, stwierdzając, że rozwój takiego uzbrojenia jest potrzebą chwili.
W ramach programu opracowano prototypowy ULPGM V1 o długości 680-690 mm, średnicy 100 mm, rozpiętości skrzydeł 200 mm, masie: 5 kg, zasięgu 1,5-2 km, który nie miał napędu i opadał na cel lotem ślizgowym z wysokości 750-2000 m. Przenosił głowicę IIR i głowicę bojową o masie 2 kg do rażenia siły żywej, przeciwpancerną z penetratorem formowanym wybuchowo, jak i PCB.
Wspomniany ULPGM V2, produkowany seryjnie, ma zwiększoną masę do 8,5 kg z uwagi na zastosowanie napędu: dwustopniowego silnika rakietowego na paliwo stałe z wektorowanym ciągiem. Otrzymał dodatkowo łącze wymiany danych w paśmie S, a zasięg zwiększono do 4-6 km. Zamówiono 200 egzemplarzy za 105 crore INR, czyli 1,05 mld INR (49,35 mln zł). Użyty w warunkach bojowych przeciwko Pakistanowi podczas niedawnej operacji Sindur.
ULPGM to pociski typu wystrzel i zapomnij (fire-and-forget). Od koncepcji do produkcji wersji V1 i V2 minęło zaledwie 19 miesięcy. W przypadku dalszego rozwoju V3 planowane jest zwiększenie zasięgu rażenia do 10 km i zastosowanie dodatkowo głowicy naprowadzanej radarem w paśmie S.
In a major boost to India’s defence capabilities, DRDO successfully carried out flight trials of UAV Launched Precision Guided Missile (ULPGM)-V3 in the National Open Area Range (NOAR), test range in Kurnool, Andhra Pradesh. ULPGM-V3 is an enhanced version of the ULPGM-V2 missile… pic.twitter.com/WMqSzfgYmw
— DRDO (@DRDO_India) July 25, 2025