12 lipca br. rosyjska agencja prasowa TASS, powołując się na dwa źródła kompleksie militarno-przemysłowym poinformowała, że Rosja pracuje nad przeciwokrętowym pociskiem balistycznym Zmiejewik (pol. serpentynit) klasy ASBM (Anti-Ship Ballistic Missile), który ma przenosić głowicę hipersoniczną. Użytkownikiem mają być jednostki obrony wybrzeża marynarki wojennej (WMF), a ich przeznaczeniem atakowanie lotniskowcowych grup bojowych (jako tzw. zabójca lotniskowców; ang. carrier killer) oraz innych kluczowych okrętów o dużej wyporności.
Obecnie technologie rakietowe klasy ASBM są najszybciej rozwijane w Chinach / Zdjęcie: PLARF
Jedno ze źródeł poinformowało, że prace nad pociskiem mają być prowadzone od dłuższego czasu. Drugie źródło podało, że pocisk trafi do jednostek obrony wybrzeża, a pod względem rozwiązań techniczno-taktycznych ma przypominać chińskie pociski balistyczne średniego zasięgu DF-21D i pośredniego zasięgu DF-26B (w kodzie DIA/NATO CSS-5 Mod-4), o zasięgu, odpowiednio, 1450 i 3000-4000 km. W 2018 pocisk podobnej klasy, Fateh Mobin, zaprezentował Iran (Podwójny chiński test rakietowy, Chiński test rakietowy na Morzu Południowochińskim, Fateh Mobin przeciwko okrętom).
Prawdopodobnym twórcą pocisku ma być biuro konstrukcyjne OAO NPO Maszinostrojenija z Reutowa, wchodzące w skład spółki OAO Takticzeskoje Rakietnoje Woorużenije (KTRW) z siedzibą w mieście Korolow k. Moskwy. Biuro odmówiło jednak potwierdzenia lub zaprzeczenia tych rewelacji dla agencji TASS. Warto jednak pamiętać, że opracowało ono m.in. hipersoniczny pocisk przeciwokrętowy 3M22 Cirkon (w kodzie NATO: SS-N-33), hipersoniczny pocisk szybujący Awangard do rakiet balistycznych UR-100NUTTH (SS-19 Mod 3 Stiletto) i RS-28 Sarmat (SS-X-30 Satan 2) czy w końcu system obrony wybrzeża K-300P Bastion-P (SSC-5 Stooge), który jest wyposażony w pociski P-800 Jachont (SS-N-26 Strobile) (Rosja przeprowadziła test ciężkiego pocisku balistycznego RS-28 Sarmat, Rosja znów przetestowała hipersonicznego Cirkona, Awangard w służbie).
Pociski, klasyfikowane jako ASBM (Anti-Ship Ballistic Missile), są wyposażone w głowicę bojową typu MaRV (Maneuvering Reentry Vehicle), która w końcowej fazie lotu jest zdolna do wykonywania w atmosferze kontrolowanych manewrów i aktywnego naprowadzania się na cel.
Warto mieć też na uwadze fakt, że sama idea atakowania okrętów za pomocą pocisków balistycznych nie jest ani chińska ani irańska, jak również nie jest to nowy pomysł. Prekursorem w tej dziedzinie był Związek Radziecki z eksperymentalnym R-27K (NATO SS-NX-13; GRAU 4K18), po raz pierwszy wystrzelonym 7 grudnia 1972 z pokładu strategicznego okrętu podwodnego K-102 o napędzie spalinowo-elektrycznym projektu 605 (NATO Golf IV). Pocisk, opracowany przez ówczesne biuro konstrukcyjne SKB-385 (obecnie: Państwowe Centrum Rakietowe im. akademika W. P. Makiejewa z Miass), miał zasięg oceniany na 650-740 km i planowano, że wejdzie do służby 16 sierpnia 1975 na uzbrojenie strategicznych okrętów podwodnych projektu 667A/AU Nawaga (NATO Yankee). Amerykańsko-radziecki traktat rozbrojeniowy SALT II (Strategic Arms Limitation Talks) spowodował, że Rosjanie zdecydowali się go nie wdrażać, ponieważ zaliczono go do systemów strategicznych, które podlegały wówczas ograniczeniom.
Komentarze
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.