21 kwietnia Komenda Portu Wojennego w Świnoujściu opublikowała informację o podpisaniu umowy o wartości 3 613 958 mln zł brutto z, wchodzącą w skład Polskiej Grupy Zbrojeniowej, PGZ Stocznią Wojenną z Gdyni na usługę naprawy dokowej pływającej stacji demagnetyzującej SD-11 projektu B208/I (w kodzie NATO: Mrowka) z 8. Flotylli Obrony Wybrzeża w Świnoujściu. Postępowanie przetargowe w tej sprawie było prowadzone od 3 sierpnia 2020 (Naprawa dokowa SD-11).

Pływająca stacja demagnetyzująca SD-11 (nazywana nieoficjalnie WRONA) projektu B208/I ma 44,85 m długości, 8,14 m szerokości, 2,709 m zanurzenia (dziób) i 2,899 m (rufa), 561,35 t wyporności normalnej, 595,1 t wyporności pełnej i 660,6 t wyporności całkowitej. Napęd główny stanowi silnik wysokoprężny Şimşekler (SKL) 6 NVD-36-1U o mocy 246 kW napędzający jedną śrubę w dyszy, a zespoły prądotwórcze składają się z dwóch silników SW 400/E51, dwóch M-826A1 oraz WOLA 17H61 i WOLA 26H6. Jednostkę wyposażono w dwie sprężarki powietrza EK2-150. Zasięg wynosi 1000 mil morskich przy prędkości 9,5 w. Okręt uzbrojono w 25-mm zdwojoną armatę morską 2M-3 i wyposażono w stację radiolokacyjną RN-231 / Zdjęcie: Michał Szafran

Termin składania wniosków minął 22 września o godz. 9.30 (zmieniony z 7 września 2020). Maksymalna, przewidywana liczba wykonawców nie mogła przekroczyć trzech (i tyleż złożono ofert). Kryteriami wyboru oferty były koszt wykonania prac (90%) i okres gwarancji (10%). Początkowa, szacunkowa wartość zamówienia wynosiła 9 287 730 zł brutto. Najkorzystniejszą ofertę złożyła PGZ Stocznia Wojenna (odrzucono kontroferty Gdańskiej Stoczni Remontowej im. J. Piłsudskiego z Gdańska za 3 588 573 zł brutto i spółki Net Marine Marine Power Service ze Szczecina za 3 613 958 zł brutto).

Ofertę PGZ Stoczni Wojennej wybrano już 26 lutego, ale konkurencja złożyła odwołanie, które zostało następnie odrzucone i ponowny wybór tej samej oferty nastąpił 19 marca. Umowa z wykonawcą została zawarta 14 kwietnia br. Prace zostaną zrealizowane w Gdyni. Co ciekawe, zamawiający oszacował, że koszt przebazowania jednostki do tej lokalizacji wyniesie 23 281,29 zł (co zostało wliczone do wartości umowy).

Zgodnie z wykazem prac naprawczych, zostaną przeprowadzone pomiary grubości poszycia kadłuba za pomocą grubościomierza ultradźwiękowego, konserwacja i malowanie kadłuba, nadbudówki i pokładów, zostanie wykonana powłoka antypoślizgowa zgodna z normą MIL-PRF-24667A o powierzchni 450 m kw., wymienione zostaną na nowe wszystkie protektory cynkowe, zostaną przeprowadzone naprawy zasuw klinowych, zaworów burtowych i zaporowo-przelotowych, filtrów APO i AkpO, zostanie zdemontowany i sprawdzony wał napędowy wraz z naprawą ubytków i wymianą elementów (podobnie śruba napędowa, dysza Corte’a, trzon sterowy z płetwą i kotwice).

Prace konserwacyjne obejmą także komory łańcuchowe, zbiorniki paliwa, zbiorniki słodkiej wody, fekaliów, wody balastowej, zbiorników suchych, konfedramów, odpowietrzników, odbojnicy, relingów, schodni i drabinek, zbiorniku oleju zużytego i czystego, zbiorników obiegowych oleju GRI i GRII, logu elektromagnetycznego, echosondy Skipper GDS 101 oraz stacji kontrolno-pomiarowej pól magnetycznych okrętów i trałów typu MD-87.

Marynarka Wojenna RP ma na stanie także bliźniaczą SD-11 w 3. Flotylli Okrętów w Gdyni – oba okręty weszły do służby na początku lat 1970. Dlatego, zgodnie z planami, w latach 2024-2030, mają zostać zastąpione przez pływające stacje demagnetyzujące i pomiaru pól fizycznych okrętów pod kryptonimem Magneto. 28 maja ub. r. do dialogu technicznego w tej sprawie zgłosiło się sześciu oferentów, w tym jeden z zagranicy (Magneto: Sześciu chętnych do dialogu technicznego).

W marcu 2016 Inspektorat Uzbrojenia MON przeprowadził fazę analityczno-koncepcyjną, a w kwietniu 2017 dialog techniczny na brzegową dynamiczną stację demagnetyzacyjną o kryptonimie Demag. Dialog został zakończony we wrześniu tego samego roku.