4 maja br. amerykańska spółka L3Harris Technologies poinformowała, że ukończyła doposażanie pierwszego prototypu samolotu walki radioelektronicznej EC-37B Compass Call w docelowej konfiguracji dla rodzimych wojsk lotniczych (US Air Force, USAF), opracowanego jako następcy Lockheed EC-130H Compass Call. Doposażanie prototypu zakończono 31 marca br.
Czterogodzinny lot testowy odbył się z lotniska przyzakładowego spółki L3Harris Technologies w Waco w stanie Teksas (warto mieć na uwadze fakt, że sam płatowiec, Gulfstream G550, oblatano z lotniska przyzakładowego spółki Gulfstream Aerospace Corp. w Savannah w stanie Georgia, 4 października 2021). Właściwe prace nad prototypem rozpoczęto w lipcu 2018, ale wykorzystano płatowiec zmontowany w 2017. Ukończony prototyp (bez pokrywy malarskiej) został sfotografowany 13 sierpnia 2021. Otrzymał nr rejestracyjny N967GA. Po czwartkowym oblocie i realizacji kampanii prób w locie, samolot zostanie dostarczony zamawiającemu.
EC-37B Compass Call będą służyć do walki radioelektronicznej (WRE), czyli przede wszystkim zakłócania łączności systemów dowodzenia oraz pracy radarów wczesnego ostrzegania i wykrywania. Będą wykonywać swoje zadania ze znacznych odległości, co zapewni bezpieczeństwo załogom na pokładzie.
8 września 2017 ówczesna spółka L3 Technologies (obecnie L3Harris Technologies), jeden z głównych wykonawców programu EC-X, wybrała samolot Gulfstream G550 AEW (Airborne Early Warning) jako platformę dla przyszłego samolotu walki radioelektronicznej. Odrzucono tym samym kontroferty Boeinga z modelem B737NG i Bombardier Aerospace z modelem Global 6000. G550 jest użytkowany w USAF jako platforma dla samolotów C-37A/B, przeznaczonych do transportu najważniejszych osób z rządu federalnego.
Trzecim podwykonawcą programu EC-X, znanego jako zespół Compass Call Cross Deck, jest spółka BAE Systems, która 5 kwietnia 2021 informowała, że wspólnie z USAF (z użyciem samolotu EC-130H) zrealizowała próby w locie technologii oprogramowania operacyjnego SABER (Small Adaptive Bank of Electronic Resources), przeznaczonego dla EC-37B, które obejmuje pakiet radiostacji definiowanych programowo (SDR, Software Defined Radio) przy użyciu otwartej architektury.
Zamówiono dotychczas 6 z 10 planowanych samolotów (pierwsze 5 otrzyma wyposażenie stanowiące połączenie sprzętu z EC-130H i nowych technologii, a szósty – w nowym standardzie).
EC-130H i EC-37B / Zdjęcia: L3Harris Technologies
Wstępna gotowość operacyjna pierwszych dostarczonych dwóch EC-37B ma zostać ogłoszona jeszcze w tym roku. Wszystkie trafią do 55. Grupy Walki Elektronicznej (55th Electronic Combat Group) z bazy lotniczej Davis-Monthan, gdzie zastąpią 9 obecnie użytkowanych EC-130H (stan na początek 2023; z pierwotnie 14 egz.) w 41., 42. i 43. Eskadrze Walki Radioelektronicznej, wyposażonych w system walki radioelektronicznej Rivet Fire. Program budowy C-130 przeznaczonych do działań WRE rozpoczęto w 1983. Wykorzystano do tego płatowce, zbudowane w latach 1964-1973. Samoloty były wykorzystywane podczas operacji nad Kosowem, Haiti, Panamą, Libią, Irakiem, Serbią, Afganistanem i Syrią.
Co ciekawe, EC-37B napędzają dwa silniki turboodrzutowe dwuprzepływowe Rolls-Royce F130 (wariant BR700). Jednostki te zostały wybrane w programie B-52 Commercial Engine Replacement Program (CERP), wcześniej znanego jako B-52 Replacement Engines, na mocy którego producent dostarczy 608 egzemplarzy na potrzeby modernizacji bombowców strategicznych B-52H Stratofortress. 1 marca br. spółka rozpoczęła testy pierwszego silnika F130 w układzie podwójnym, dostosowanym do szczególnej konfiguracji napędu bombowców.