21 kwietnia amerykańska spółka Lockheed Martin poinformowała o finalizacji porozumienia z australijską Thales Australia w sprawie wspólnego opracowania technologii dla pocisków przeciwokrętowych bazowania okrętowego LRASM-SL (Long Range Anti-Ship Missile – Surface Launch) (LRASM na uzbrojenie Poseidonów).

Amerykańska spółka Lockheed Martin zawarła porozumienie z australijską Thales Australia w sprawie wspólnego opracowania technologii dla pocisków przeciwokrętowych bazowania okrętowego i lądowego LRASM-SL / Zdjęcie: Lockheed Martin

Porozumienie ma na celu pozyskanie zdolności produkcyjnych przez Thales Australia w zakresie rakietowych systemów wspomagania startu (boosterów), ale także pracach projektowych i rozwojowych tego wariantu pocisku przeciwokrętowego. Jeśli chodzi o długoterminowy cel, to porozumienie ma pozwolić na uzyskanie przez Australię samodzielnych zdolności produkcyjnych w zakresie kierowanej broni rakietowej dla swoich sił zbrojnych (ADF, Australian Defence Forces). Nie poinformowano przy tym o szczegółach porozumienia, harmonogramem prac badawczo-rozwojowych i wstępnych prób związanych z inicjatywą.

Joe North, dyrektor generalny spółki Lockheed Martin Australia, powiedział:

Porozumienie o współpracy reprezentuje nie tylko znaczące zobowiązanie do zapewnienia możliwości samodzielnej produkcji broni rakietowej w Australii, ale pozwoli też lokalnemu przemysłowi na zainwestowanie w możliwości produkcji w kraju. To skokowa zmiana dla przyszłej produkcji uzbrojenia w Australii – poprzez transfer technologii i innowacje widzimy możliwość stymulowania tworzenia wykwalifikowanej lokalnej siły roboczej, budowania odporności w łańcuchach dostaw i pomocy w zabezpieczeniu zdolności obronnych Australii. Cieszymy się, że możemy współpracować z Thales Australia, a nasza umowa potwierdza zaufanie, jakim ją darzymy. Liczymy na współpracę z zespołem, który jest największym producentem amunicji, materiałów pędnych i wybuchowych dla sił zbrojnych Australii.

Chris Jenkins, dyrektor generalny Thales Australia dodał:

Rozwój technologii rakietowych systemów wspomagania startu dla pocisków LRASM w ramach umowy o współpracy z Lockheed Martin jest wskaźnikiem zaawansowanych badań i rozwoju oraz możliwości przemysłowych oferowanych nas dla Australii. Wysokowydajne materiały pędne i wybuchowe do głowic bojowych, produkcja silników rakietowych na paliwo stałe oraz powiązane usługi badawczo-rozwojowe świadczone przez Thales Australia są niezbędne do osiągnięcia samodzielnych zdolności produkcyjnych w zakresie kierowanej broni rakietowej. Thales zatrudnia obecnie ponad 650 wykwalifikowanych pracowników do produkcji amunicji dla ADF i wojsk sojuszniczych. Współpracujemy w tym celu z ponad 500 australijskimi małymi i średnimi przedsiębiorstwami.

Analiza

Prototyp wariantu LRASM-SL oznaczony jako Boosted Test Vehicle (BTV) został po raz pierwszy przetestowany 17 września 2013. Został wystrzelony z uniwersalnej wyrzutni pionowego startu Mk 41 VLS i do tego celu został wyposażony w booster Mk-114 pochodzący z rakietotorpedy RUM-139 VL-ASROC. W styczniu 2014, podczas drugiego testu, spółka udowodniła, że wystrzeliwanie pocisków z okrętów wymaga jedynie nieznacznych modyfikacji oprogramowania systemu walki. Trzecia próba odbyła się w lipcu 2016 z pokładu bezzałogowego okrętu testowym obrony własnej Ex-Paul F. Foster SDTS (Self Defense Test Ship), którego rolę pełni wycofany w marcu 2003 niszczyciel rakietowy typu Spruance (DD-964). Wykorzystano do niej system kontroli ognia TTWCS (Tactical Tomahawk Weapon Control System).

Warto zauważyć, że 7 lutego 2020 rząd amerykański zgodził się na sprzedaż do Australii partii 200 pocisków przeciwokrętowych AGM-158C LRASM wraz z pakietem wsparcia za maksymalnie 990 mln USD. Pociski trafią jednak na wyposażenie samolotów wielozadaniowych F/A-18E/F Super Hornet (LRASM dla Australii).

Nie zamyka to jednak drogi przed ewentualnym zakupem dla ADF pocisków LRASM-SL. W połowie października 2019, podczas międzynarodowej wystawy PACIFIC 2019, Lockheed Martin promował pocisk LRASM na uzbrojenie zarówno samolotów królewskich wojsk lotniczych (RAAF, Royal Australian Air Force), jak i okrętów królewskiej marynarki wojennej (Royal Australian Navy, RAN) w ramach programu Sea 4100 Phase 1 jako następcę pocisków przeciwokrętowych Boeing RGM-84 Harpoon Block II.

Gdyby pociski LRASM-SL zostały wybrane, trafiłyby na uzbrojenie pionowych wyrzutni fregat rakietowych typu ANZAC, niszczycieli rakietowych typu Hobart, a w dalszej kolejności fregat rakietowych typu Hunter (typ 26 GCS) (Początek budowy australijskich fregat Hunter, Drugi Hobart w linii).