30 października Saab Dynamics poinformował, że siły zbrojne Finlandii zdecydowały się na zamówienie dodatkowych wyrzutni przeciwpancernych pocisków kierowanych NLAW (Next Generation Light Anti-tank Weapon). Wykorzystano tym samym opcję do trzeciej umowy o wartości 295 mln SEK (133 mln zł) z czerwca 2015.

Finlandia zamówiła pierwsze NLAW w grudniu 2007. System został wprowadzony do uzbrojenia pod nazwą 102 RSLPSTOHJ NLAW (102 Raskas Lähipanssarintorjuntaohjus NLAW). Przy strzelaniu w nocy kompletowany jest z noktowizorem Patria VV3X / Zdjęcie: Fińskie siły zbrojne

Finlandia zamówiła pierwsze NLAW w grudniu 2007. System został wprowadzony do uzbrojenia pod nazwą 102 RSLPSTOHJ NLAW (102 Raskas Lähipanssarintorjuntaohjus NLAW). Przy strzelaniu w nocy kompletowany jest z noktowizorem Patria VV3X / Zdjęcie: Fińskie siły zbrojne

W służbie NLAW uzupełnia wyrzutnie przeciwpancernych pocisków kierowanych Rafael ADS Spike i Raytheon BGM-71C TOW z jednej strony, jak też jednorazowe granatniki Nammo 66 KES 88 (M72A5) i stare 95-mm działa bezodrzutowe 95 S 58-61.

Finlandia zamówiła pierwsze NLAW w grudniu 2007. System został wprowadzony do uzbrojenia pod nazwą 102 RSLPSTOHJ NLAW (102 Raskas Lähipanssarintorjuntaohjus NLAW). W grudniu 2008 zamówiono drugą partię broni. Trzecią umowę podpisano w 2015. W ramach tego kontraktu dostarczono także celowniki noktowizyjne Millog/Senop i systemy treningowe Insta DefSec i Saab Training Systems.

NLAW to naramienna 12,5-kg wyrzutnia 110-mm przeciwpancernych pocisków kierowanych krótkiego zasięgu typu wystrzel i zapomnij. Rura wyrzutni mierzy 1016 mm. Pocisk o masie 6,5 kg i prędkości 275 m/s, z jedną głowica kumulacyjną umieszczoną pod kątem 90 stopni od osi, może atakować cel w dwóch, wybranych przed strzałem trybach: na wprost (DA, Direct Attack) lub z górnej półsfery (OTA, Overfly Top Attack). Od 2015 modyfikacja oprogramowania pozwoliła zwiększyć zasięg pocisku z 600 do ponad 800 m do celów stacjonarnych (400 m do ruchomych). Po 5,6 s (co odpowiada odległości 1000 m) bez trafienia w cel następuje samozniszczenie pocisku. NLAW może być odpalany z zamkniętych pomieszczeń.

Przy konstrukcji wykorzystano rozwiązania z jednorazowego granatnika przeciwpancernego AT4 CS i przeciwpancernego pocisku kierowanego Bill (głowica i system kierowania). Głowica wyposażona jest w zapalnik zbliżeniowy z modułem laserowym i magnetycznym. Ogółem w projektowanie NLAW było zaangażowanych ponad 20 podmiotów z Wielkiej Brytanii, Szwecji i innych państw.

Analiza
Wyrzutnia przeciwpancernych pocisków kierowanych NLAW, była opracowana pierwotnie pod nazwą MBT LAW (Main Battle Tank and Light Anti-Tank Weapon). Rozwijano ją w ramach spółki joint venture przez Saab Bofors Dynamics i Thales Air Defence (wcześniej Short Missile System) na zlecenie brytyjskiego ministerstwa obrony w ramach programu Next-Generation Anti-Tank Weapon (NLAW). Brytyjczycy wybrali system w maju 2002, jako następcę jednorazowego 94-mm granatnika przeciwpancernego LAW 80.

W grudniu 2005 NLAW został także zamówiony siły zbrojne Szwecji, które wprowadziły go do uzbrojenia pod nazwą RB 57 (Robot 57). Pierwsze testowe wyrzutnie trafiły do Brytyjczyków w 2007, zaś dostawy seryjnych systemów dla Wielkiej Brytanii i Szwecji rozpoczęły się od 2009. W 2010 do listy klientów dołączył Luksemburg. W czerwcu 2017 na zamówienie NLAW zdecydowała się także Szwajcaria (Szwajcaria zamawia NLAW, 2017-06-28).