W piątek, 9 sierpnia 2024, w stoczni ThyssenKrupp Estaleiro Brasil Sul (tkEBS) w Itajaí, w brazylijskim w stanie Santa Catarina odbyła się ceremonia chrztu pierwszej z czterech fregat rakietowych typu Tamandaré, opartych na niemieckim projekcie A-100 MEKO (Mehrzweck-Kombination), budowanych w ramach programu Corveta Classe Tamandaré (CCG). Okręt otrzymał zgodnie z oczekiwaniami nazwę Tamandaré i numer F200 (Niemcy: Trzecia korweta drugiej serii K130 nazwana).
Zdjęcie: Marynarka Wojenna Brazylii
W ceremonii uczestniczyło 550 gości m.in.: prezydent Brazylii Luiz Inácio Lula da Silva, przedstawiciele Ministerstwa Obrony Brazylii z szefem resortu José Múcio Monteiro na czele, Marynarki Wojennej Brazylii (Marinha do Brasil) z dowódcą adm. Marcosem Sampaio Olsenem na czele, wysokiej rangi przedstawiciele Republiki Federalnej Niemiec, państwowej kompanii EMGEPRON (Empresa Gerencial de Projetos Navais), konsorcjum wykonawczego Águas Azuis, złożonego ze spółek Thyssenkrupp Marine Systems (TKMS) z Niemiec oraz lokalnych Embraer Defense & Security i ATECH Business in Technologies. Matką chrzestną okrętu została Vera Brennand, małżonka ministra obrony (Trzeci brazylijski Scorpène zwodowany).
Oliver Burkhard, dyrektor generalny niemieckiej spółki ThyssenKrupp Marine Systems powiedział:
Jako „Siła Morska” łączymy wszystkie rozwiązania techniczne pod jednym dachem, zarządzamy globalnymi mocami produkcyjnymi i zapewniamy naszym klientom dostosowane rozwiązania. Brazylia jest naszym centrum dla Ameryki Południowej, co podkreśla nasze ścisłe partnerstwo w szczególności z brazylijską marynarką wojenną. Okręty typu „Tamandaré” mają najnowsze standardy technologiczne, a także zapewniają wysoką lokalną wartość dodaną. Nasze partnerstwo jest korzystne zarówno dla Brazylii, jak i dla ThyssenKrupp Marine Systems. Dlatego też moje serdeczne podziękowania kieruję do wszystkich zaangażowanych – prezydenta Luli da Silvy, brazylijskiej marynarki wojennej, Águas Azuis i naszych około 900 pracowników.
Cięcie blach okrętu odbyło się 5 września 2022, a położenie stępki 24 marca 2023. Teraz okręt zostanie wykończony, rozpocznie próby zdawczo-odbiorcze i zostanie przekazany zamawiającemu pod koniec 2025 (wcześnie podawano 2026).
Cięcie blach drugiego okrętu, przyszłego Jerônimo de Albuquerque (F201) odbyło się 1 listopada 2023, a położenie stępki 6 czerwca 2024. Wodowanie zaplanowano na sierpień 2025, a przekazania na 2027.
Trzeci okręt otrzyma nazwę Cunha Moreira (F202), a czwarty Mariz e Barros (F203). Choć budowa jeszcze nie rozpoczęła się, to ich wodowania zaplanowano, odpowiednio, na lipiec 2026 i listopad 2027, z dostawami w 2028 i 2029.
Umowę na budowę czterech okrętów o wartości 1,6 mld USD zawarto 5 marca 2020. Podwykonawcami programu są spółki ATLAS Elektronik, L3 MAPPS oraz wspomniana stocznia ThyssenKrupp Estaleiro Brasil Sul (dawna Aliança-Oceana). Zwycięski projekt został wskazany 28 marca 2019.
Ci ciekawe, przedwczoraj padła deklaracja o planach zamówienia kolejnych czterech okrętów tego typu (F204, F205, F206 i F207), choć opcja do umowy zawiera tylko możliwość dokupienia dwóch.
Jeśli chodzi o TKMS, to niedawno spółka wybudowała fregaty MEKO A-200EN typu Al-Aziz dla Egiptu w rekordowym czasie (trzy w służbie, czwarta przechodzi próby) i opracowała propozycję projektu dla MEKO A-400 AMD po gruntownych pracach badawczo-rozwojowych. Ponadto TKMS złożyła ofertę dla Australii.
#AgênciaMarinha | Marinha do Brasil lança Fragata “Tamandaré” em Itajaí (SC). Esta é a primeira das quatro fragatas previstas no Programa Fragatas Classe “Tamandaré” e foi inteiramente fabricada no Brasil.
➡️ Saiba mais: https://t.co/NIl0Yqg2El
— Marinha do Brasil (@marmilbr) August 10, 2024
Opis
Podstawowym uzbrojeniem przeciwlotniczym fregat rakietowych typu Tamandaré będą europejskie pociski MBDA Sea Ceptor/CAMM. Ponadto, okręty otrzymają rodzime pociski przeciwokrętowe SIATT AV-RE40 MANSUP (Míssil Antinavio Nacional) o zasięgu 70-75 km, 76-mm armatę automatyczną Leonardo Super Rapid, 30-mm armatę automatyczną Rheinmetall Sea Snake, dwie wyrzutnie SEA TLS-TT dla 324-mm lekkich torped Mk 46, wyrzutnie celów pozornych Terma C-Guard i dwa 12,7-mm karabiny maszynowe.
Fregaty mają mieć po 107,2 m długości, 15,95 m szerokości, 5,2 m zanurzenia oraz 3360 t wyporności. Napęd w układzie CODAD będzie składał się z czterech silników wysokoprężnych MAN 12V 28/33 DSTC o mocy 7320 KM (5460 kW) każdy i czterech generatorów Caterpillar C32 o mocy 1900 KM (1417 kW) każdy, co zapewni prędkość ekonomiczną 14 w. i maksymalną do 25,5 w – zasięg maksymalny wyniesie 5000 mil morskich. Załoga ma składać się ze 130 oficerów i marynarzy. Na rufie znajdzie się lądowisko i hangar dla pojedynczego śmigłowca typu SH-60 Seahawk, Super Lynx Mk.21B lub H225M Caracal.
Wyposażenie elektroniczne będą stanowić wielofunkcyjny trójwspółrzędny radar Hensoldt TRS-4D AESA 3D, elektrooptyczny system kierowania ogniem Thales STIR 1.2 EO Mk 2, sonar kadłubowy Atlas Elektronik ASO 713, pracujący w paśmie S radar dozoru nawodnego od korporacji RTX, system walki elektronicznej MB/Omnisys Defender Mk 3, dwa czujniki optoelektroniczne dalekiego zasięgu Safran PASEO XLR, pracujące w paśmie X dwa radary nawigacyjne od RTX oraz okrętowy system kierowania walką Atlas Elektronik ANCS (ATLAS Naval Combat System).