20 sierpnia Ministerstwo Obrony Federacji Rosyjskiej (MO FR) poinformowało o oblocie prototypu ciężkiego, rozpoznawczego bezzałogowego statku latającego (bsl) Altius-U (Altair) o napędzie turbośmigłowym. Ma to być pierwszy rosyjski autonomiczny bsl dużej długotrwałości lotu (High-Altitude Long Endurance, HALE), zaprojektowany przez biuro konstrukcyjne im. M. P. Simonowa z Kazania we współpracy z Grupą Kronsztadt z Sankt Petersburga.

Duży zasięg bsl Altius-U oraz możliwość automatycznego startu i lądowania jest możliwa m.in. dzięki satelitarnemu systemu nadzoru i łączności. Statek otrzymał motylkowy układ ogonowy i proste skrzydła. Program Altius (Altair) ma być rosyjską odpowiedzią na amerykański odrzutowy bsl Northrop Grumman RQ-4 Global Hawk, dlatego typowym ładunkiem będzie zapewne radar i systemy zwiadu elektronicznego

Duży zasięg bsl Altius-U oraz możliwość automatycznego startu i lądowania jest możliwa m.in. dzięki satelitarnemu systemu nadzoru i łączności. Statek otrzymał motylkowy układ ogonowy i proste skrzydła. Program Altius (Altair) ma być rosyjską odpowiedzią na amerykański odrzutowy bsl Northrop Grumman RQ-4 Global Hawk, dlatego typowym ładunkiem będzie zapewne radar i systemy zwiadu elektronicznego

Bsl o nr bocznym 881 wystartował z nieujawnionego z nazwy lotniska, wykonując 32-minutowy lot na pułapie 800 m w trybie automatycznym. Ważący maksymalnie około 6 t bezzałogowiec wykonał lot z otwartym podwoziem. Zgodnie z informacją MO FR, Altius-U jest ostateczną konfiguracją, zatwierdzoną po testach kilku prototypów Altius-M. Wszystkie prototypy zostały zbudowane w Uralskim Zakładzie Lotnictwa Cywilnego (Uralskij Zawod Grażdanskoj Awiacji, UZGA) w Jekaterynburgu (można więc założyć, że stamtąd wystartował do pierwszego lotu).

/ Film i zdjęcie: Ministerstwo Obrony Federacji Rosyjskiej

W początkowej konfiguracji, bsl ważył 5 t, z czego 3 t to była masa własna, a 2 t masa ładunku (w tym także, wg MO FR, w dalszej perspektywie uzbrojenia). Statek miał 28,5 m rozpiętości skrzydeł. Biuro Simonowa (wówczas znane pod nazwą OKB Sokół) wygrało przetarg MO FR w październiku 2011 o wartości 1 mld RUB (58,85 mln zł) na opracowanie prototypu 5-tonowego bsl rozpoznawczego. Pięcioletni kontrakt został zawarty w lutym 2013, gdy zaprezentowano makietę (program notuje zatem co najmniej roczne opóźnienie). Partnerem strategicznym została spółka Tranzas, która później zmieniła nazwę na Grupa Kronsztadt.

Wymogiem zamawiającego był zasięg do 10 tys. km na pułapie do 12 tys. m i autonomiczność od 24 do 48 godzin. Prototyp zmodyfikowanego Altius-M został oblatany w lipcu 2016, ale już w grudniu loty zawieszono, by następnie wznowić je w drugim kwartale 2017 po wprowadzeniu modyfikacji. Łącznie zbudowano trzy statki (drugi oblatano w maju 2017, a trzeci we wrześniu 2018). W międzyczasie MO FR zwiększyło dotowanie programu o kolejny 1 mld RUB, jednak według państwowego koncernu Rostiech są to zbyt małe środki na taki projekt (Oblot Anka Aksungur, 2019-03-23).

Altius jest największym spośród trzech dużych bsl, opracowywanych w Rosji, obok Oriona o rozpiętości 16,2 m opracowanego przez Grupę Kronsztadt (wraz z wersją eksportową Orion-E) i bojowy bsl S-70 Ochotnik-B o rozpiętości ok 17,6 m, który został oblatany 3 sierpnia 2019. Według biura Simonowa, produkcja seryjna Altiusa może rozpocząć się już w 2020, jeśli docelowa konfiguracja zostanie zaakceptowana przez MO FR (Oblot S-70 Ochotnik-B, 2019-08-05).