We wtorek, 5 marca, Główny Zarząd Wywiadu Ministerstwa Obrony Ukrainy (HUR MO) poinformował o zatopieniu rosyjskiego, dużego okrętu patrolowego RFS Siergiej Kotow projektu 22160. Do zdarzenia miało dojść w nocy z 4 na 5 marca na wodach terytorialnych Ukrainy w rejonie Cieśniny Kerczeńskiej. Okręt został zatopiony za pomocą morskich bezzałogowców nawodnych Magura V5 (typu kamikaze).
Duży okręt patrolowy RFS Dmitrij Rogaczow projektu 22160 / Zdjęcie poglądowe: Ministerstwo Obrony Federacji Rosyjskiej
Atak przeprowadziła Jednostka Specjalna Grupa 13 Głównego Zarządu Wywiadu, we współpracy z marynarką wojenną sił zbrojnych Ukrainy i przy wsparciu Ministerstwa Transformacji Cyfrowej Ukrainy.
W wyniku wielokrotnych uderzeń dronów kamikaze w prawą i lewą burtę, okręt 184. Brygady Okrętów Ochrony Rejonu Wodnego Floty Czarnomorskiej zatonął. HUR MO ocenia, że koszt zatopionej jednostki to ok. 65 mln USD.
Opublikowano nagranie wideo z głowic termowizyjnych bezzałogowców atakujących rosyjski okręt w roju (na końcu artykułu), ale wcześniej pojawiło się nagranie wideo z innej jednostki pływającej będącej świadkiem ataku. Do zdarzenia doszło w rejonie portu w Teodozji:
/1. This night, Russian Project 22160 patrol ship “Sergey Kotov” was successfully attacked by Ukrainian naval kamikaze drones near Feodosia, Crimea. According to Russian sources “the ship is dead” pic.twitter.com/ZVuJvPnHZs
— Special Kherson Cat 🐈🇺🇦 (@bayraktar_1love) March 5, 2024
Jest to kolejne, trzecie już skuteczne użycie morskich bezzałogowców nawodnych tego typu do zatopienia rosyjskich okrętów nawodnych. 14 lutego br. atakujące w roju łodzie Magura V5 zatopiły w rejonie południowego Krymu okręt desantowy RFS Cezar Kunikow (158)/BDK-64 projektu 775 (w kodzie NATO: Ropucha), natomiast 31 stycznia, na jeziorze Donuzław, które jest połączone sztucznym przekopem z Morzem Czarnym zatopiono mały okręt rakietowy R-334 Iwanowiec (954) projektu 12411-М typu Mołnia (w kodzie NATO: Tarantul-I).
+1 russian ship was upgraded to a submarine.
Tonight, the special unit of the @DI_Ukraine "Group 13" attacked the patrol ship of the russian Black Sea Fleet, "Sergei Kotov," worth $65 million.
As a result of the attack by Magura V5 naval drones, the russian ship of project… pic.twitter.com/smZ1H1Ekp6
— Defense of Ukraine (@DefenceU) March 5, 2024
Jeśli chodzi o RFS Siergiej Kotow to zgodnie z dostępnymi informacjami, 14 września 2023 został zaatakowany za pomocą pięciu bezzałogowych łodzi. Jednostka została wówczas tylko uszkodzona. Z kolei 13 października 2023 uszkodzony w ataku został bliźniaczy RFS Pawieł Dierżawin.
RFS Siergiej Kotow miał zostać pierwotnie wybudowany w stoczni Zielenodolskij Zawod im. A. M. Gorkowo w Zielonodolsku (Tatarstan), ale ostatecznie powstał w stoczni Zaliw na okupowanym Krymie. Był to czwarty z sześciu zamówionych okrętów. W trwającej wojnie rosyjsko-ukraińskiej głośno było o innej bliźniaczej jednostce, RFS Wasilij Bykow, która brała udział w blokadzie i zajęciu Wyspy Węży (wraz z zatopionym później krążownikiem rakietowym RFS Moskwa).
Stępkę RFS Siergiej Kotow położono 5 sierpnia 2016, wodowanie nastąpiło 29 stycznia 2021, a przekazania zamawiającemu 30 lipca 2022. Projekt 22160 od początku był krytykowany za zbyt słabe uzbrojenie, a moduły zadaniowe dla czterech pocisków Kalibr-K lub Ch-35 Uran, które miały rozwiązań ten problem, nie powstały do dziś. W skład uzbrojenia wchodzą: pojedyncza armata morska 76,2-mm AK-176MA, dwa 12,7-mm wielkokalibrowe karabiny maszynowe Kord, a także dwa 55-mm granatniki DP-65 do zwalczania nurków-dywersantów. Po wybuchu wojny z Ukrainą planowano doraźne dozbrojenie w zestaw przeciwlotniczy Tor-M2KM na rufie (niektóre okręty Floty Czarnomorskiej otrzymały je), a następnie 12-tonowy śmigłowiec morski Ka-27PS, Ka-29 lub Ka-52K Katran.
RFS Siergiej Kotow miał 94 m długości, 14 m szerokości i od 3,4 do 4 m zanurzenia. Wyporność standardowa wynosiła 1500 t, a pełna 1800 t. Napęd stanowiły dwa generatory wysokoprężne DRRA-6000 i dwa silniki wysokoprężne 16D49 (przed niemieckim embargiem po aneksji Krymu planowano zastosować generatory MTU 20V4000G63L). Osiągał prędkość maksymalną do 25 w. oraz zasięg 6000 mil morskich przy prędkości ekonomicznej 16 w. Autonomiczność wynosiła 60 dni, a załogę stanowiło 28 oficerów i marynarzy (przy czym można było zaokrętować do 80 osób).
Komentarze
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.