Super Hornet na rampie startowej

15 grudnia br. Departament Obrony USA po raz pierwszy opublikował fotografię z prób samolotu pokładowego F/A-18E Super Hornet z wykorzystaniem rampy startowej w systemie STOBAR (Short Take Off But Arrested Recovery). Próby, zrealizowane we współpracy ze spółką Boeing w sierpniu br., są częścią kampanii promującej te samoloty w postępowaniu na następcę samolotów pokładowych MiG-29K/KUB w marynarce wojennej Indii (Bhāratīya Nau Senā). Próby zapowiedziano w lutym br. podczas indyjskich targów obronnych DefExpo 2020 (Testy F/A-18 z wykorzystaniem rampy startowej, 2020-02-10).

Pierwsze testy zostały zrealizowane 13 sierpnia br. przez 23. Eskadrę Doświadczalną US Navy (Air Test and Evaluation Squadron 23, VX-23) z bazy lotniczej marynarki wojennej Patuxent River w stanie Maryland. Ponadto, zrealizowano co najmniej jeden pokaz dla delegacji indyjskiej z ambasady tego państwa w Waszyngtonie z udziałem kontradm. Franka Morley’a, odpowiedzialnego w US Navy za programy międzynarodowe (Indie zaoferowały Tejasy dla US Navy, 2020-12-13).

Spodziewa się że Indie ogłoszą szczegóły umowy na zakup co najmniej 57 nowych samolotów pokładowych już w pierwszej połowie przyszłego roku. Kontrpropozycją do F/A-18E jest francuski Dassault Rafale M (który również musiałby zostać dostosowany do operowania za pomocą rampy). Ponadto, brana pod uwagę może być ciężka, dwusilnikowa wersja samolotu pokładowego HAL Tejas o kryptonimie TEDBF (Twin Engine Deck Based Fighter), którego koncepcję zaprezentowała 3 stycznia br. indyjska rządowa Agencja Badań i Rozwoju Technologii Wojskowych DRDO (Defence Research and Development Organisation). Jednak rodzimy samolot wzbije się w powietrze najwcześniej w 2026 (Indyjski myśliwiec pokładowy, 2020-01-06).

W amerykańskiej marynarce wojennej, Super Hornety (jak i pokrewne EA-18G Growler) startują za pomocą katapult parowych C-13-1 i C-13-2 z płaskich pokładów lotniskowców typu Nimitz i elektromagnetycznych GA-EMS EMALS (Electromagnetic Aircraft Launch System) z typu Gerald R. Ford. W przypadku ewentualnego wdrożenia tych samolotów w Indiach, wymagane byłoby dostosowanie ich do startu z pokładów lotniskowca INS Vikramaditya (R33) oraz budowanego INS Vikrant, które mają pokłady startowe z rampami (Następca Super Hornetów w US Navy, 2020-08-21).

Super Hornet jest również oferowany w przetargu na zakup 114 samolotów wielozadaniowych w ramach programu Multi-Role Fighter Aircraft (MRFA) dla wojsk lotniczych Indii (Bhartiya Vāyu Senā), jednak według informacji z połowy maja br., władze w New Delhi rozważają zakup rodzimych Tejasów, co wsparło by gospodarkę w dobie kryzysu związanego z pandemią COVID-19 (Indie: Tejas zamiast samolotów zagranicznych?, 2020-05-17).

W obu przetargach, oferowane są samoloty w najnowszej wersji Block III, których pierwsze egzemplarze w tym roku weszły na wyposażenie US Navy. Samoloty wyposażono w nowy dotykowy wyświetlacz wielofunkcyjny o wymiarach 254 mm x 483 mm (10 x 19 cali), sprzężony z nowym, komputerem pokładowym, a także nowe systemy wymiany danych. Zastosowano też stację radiolokacyjnej AN/APG-79 z anteną z aktywnym skanowaniem elektronicznym (AESA), a także zintegrowany układ samoobrony AN/ALQ-214 IDECM i system komunikacji satelitarnej MUOS. Na wyposażenie trafi też podwieszany zasobnik z czujnikiem termolokacyjnym IRST Block II. Odbicie radarowe samolotu zostało zredukowane o 10%, a resurs płatowca wydłużono z 6 do 10 tys. godzin nalotu. Docelowo, standardem będą również konforemne zbiorniki paliwa (CFT) o pojemności 1588 l. Poza US Navy, użytkownikiem tej wersji samolotów będzie Kuwejt (Kuwejcki Typhoon oblatany, 2019-12-24; Super Hornet Block III dostarczone, 2020-06-18).

Co ciekawe, nie był to pierwszy raz, kiedy Hornet wykonywał start za pomocą rampy. Według informacji ujawnionej z 1991 przez Departament Obrony USA, w latach 1982-1986 zbudowano metalową rampę startową, którą można było zmodyfikować, aby uzyskać kąty wyjściowe wynoszące 3, 6 i 9 stopni. Rampa miała 34,17 m długości (112,1 stopy) i 2,61 m wysokości (8,58 stopy). W sumie wykonano 112 startów za pomocą samolotów szkolnych T-2C Buckeye, a także 28 za pomocą bojowych F-14 Tomcat i 91 za pomocą F/A-18 Hornet (wczesnych wersji produkcyjnych). W przypadku Horneta droga startowa wyniosła 117 m (385 stóp) przy masie startowej 14 879 kg (32 800 funtów).