20 lipca ministerstwo obrony Federacji Rosyjskiej opublikowało na swoim kanale na serwisie YouTube po raz pierwszy nagranie wideo z próbnych strzelań systemu obrony przeciwlotniczej i przeciwrakietowej nowej generacji S-500 Promietiej/Triumfator-M (indeks GRAU 55R6M) (Radary 59N6-TE Protiwnik na eksport).
Ministerstwo obrony Federacji Rosyjskiej opublikowało po raz pierwszy nagranie wideo z próbnych strzelań systemu obrony przeciwlotniczej i przeciwrakietowej nowej generacji S-500 Promietiej/Triumfator-M / Zdjęcie: MO FR
Na upublicznionym nagraniu widać strzelanie zrealizowane prawdopodobnie na początku bieżącego miesiąca na poligonie rakietowym Kapustin Jar w obwodzie astrachańskim, w zachodniej Rosji. Zgodnie z informacją MO FR, pocisk przechwytujący transportera-wyrzutni 77P6 systemu S-500, posadowionego na podwoziu BAZ-69096 10×10 miał z sukcesem przechwycić cel symulujący pocisk balistyczny. Co ciekawe, według wcześniejszych doniesień docelowym podwoziem ma być nowo opracowane KamAZ-78509 12×12 o ładowności 60 t (KamAZ-7850 w służbie).
Bateria S-500, oprócz wyrzutni, ma składać się z pojazdów dowodzenia 55K6MA i 85Ż6-2 posadowionych na podwoziu BAZ-69092-12 6×6, radaru wykrywania i zarządzania walką 91N6A(M) holowanego przez ciągnik BAZ-6403.01 8×8 (modyfikacja radaru 91N6; w kodzie NATO Big Bird), radaru wykrywania 96L6-TsP na podwoziu BAZ-69096 10×10 (ulepszona wersja radaru 96L6; w kodzie NATO Cheese Board), wielomodowego radaru kierowania ogniem 76T6 na podwoziu BAZ-6909-022 8×8 oraz radaru kierowania ogniem przeciwko celom balistycznym 77T6 na podwoziu BAZ-69096 10×10. Nie można wykluczyć też integracji z baterią S-500 nowego radaru wykrywania Jenisej, który trafił do rosyjskich sił zbrojnych pod koniec kwietnia br. (Produkcja S-350 Witjaź).
Podstawowym uzbrojeniem systemu ma być nowy pocisk przechwytujący 40N6 (wariant eksportowy: 40N6E), który został ujawniony po raz pierwszy podczas Międzynarodowego Forum Wojskowo-Technicznego Armia-2018 na Kubince. Zgodnie z zaprezentowanymi wówczas danymi, skuteczny zasięg rażenia miał wynieść 380 km (wcześniej wzmiankowano o 400 km, natomiast deklarowany zasięg 600 km, który można znaleźć w wielu źródła Internecie jest nieprawdziwy, chyba że powstaną odpowiednie pociski – przyp. red.) natomiast minimalny 5 km. Przechwycenie rakietowych pocisków balistycznych ma być możliwe w promieniu 35 km. Maksymalny pułap rażenia to 35 km. Średnia prędkość pocisku to 1190 m/s. Masa startowa wynosi 1893 kg, a wraz z kontenerem startowym 2600 kg. Sam kontener ma 7825 mm długości i 1000 mm średnicy. Przygotowanie do wystrzelenia trwa 15 sekund. Transporter-wyrzutnia może przenieść maksymalnie dwa kontenery z pociskami. Resurs pocisków wynosi 15 lat. System ma też używać pocisków 77N6-N/N1 z głowicą kinetyczną typu hit-to-kill oraz znany z systemu S-400 Triumf pocisk 40N6 (Armia-2018: 40N6E ujawniony).
Według najnowszych informacji, pierwsze zestawy S-500 mają trafić do jednostek obrony powietrznej Sił Powietrzno-Kosmicznych (PWO WKS) w obwodzie moskiewskim. Pierwotnie miały się one rozpocząć w 2016, ale od jakiegoś czasu wiadomo, iż Rosjanie nie dotrzymają harmonogramu. WKS deklarują zapotrzebowanie na zakup 38 dywizjonów S-500. Zainteresowanie zamówieniem S-500 wyraziła w marcu 2019 roku Turcja, która dotąd zakupiła w Rosji dwie baterie systemu S-400 Triumf, z których pierwsza została już dostarczona i spowodowała sankcje ze strony Zachodu na Ankarę (Druga umowa na S-400 dla Turcji).
Pierwsze informacje o S-500 (nawiązującym swoim oznaczeniem do niezrealizowanego projektu systemu przeciwlotniczego S-500U z lat 1960. o planowanym zasięgu rażenia do 100 km) pojawiły się w 2009. Za prace odpowiadała spółka PWO Ałmaz-Antiej (obecnie WKO Ałmaz-Antiej). W 2011 deklarowano rozpoczęcie produkcji seryjnej już w 2014. Pierwsza wizualizacja transportera-wyrzutni pojawiła się w kalendarzu korporacyjnym spółki na rok 2015. Ostatnia deklaracja padła lutym br. i zakłada rozpoczęcie dostaw w tym roku.