We wtorek, 4 lipca br., szwedzka spółka Saab Defence and Security poinformowała, że otrzymała kolejne zamówienie od australijskiej agencji zamówień wojskowych CASG (Capability Acquisition and Sustainment Group) na dostawy najnowszych 84-mm granatników bezodrzutowych Carl-Gustaf M4 (CGM4) (Najnowsza wersja ppk Javelin dla Australii).
Zdjęcie: Saab Defence and Security
Umowa ma wartość 400 mln SEK (150,74 mln zł) i zostanie zrealizowana w latach 2024-2025. Co istotne, kolejne granatniki dla Australijskich Sił Obronnych (Australian Defence Force, ADF) otrzymają nowe urządzenie kierowania ogniem FCD 558 (Fire Control Device).
To zamówienie kontynuuje wieloletnie relacje Saaba z Australijskimi Siłami Obronnymi. Z dumą dostarczamy nowoczesne i zorientowane na użytkownika systemy uzbrojenia, które zapewniają australijskim siłom zbrojnym możliwość sprostania wielu wyzwaniom na polu walki – powiedział Görgen Johansson, szef działu biznesowego Saab Dynamics.
Pierwsza umowa na CGM4 dla Australii została ogłoszona 5 września 2018 z dostawami do 2020. W międzyczasie, 11 kwietnia 2019, Szwedzi otrzymali zamówienie o wartości 168 mln SEK (69,09 mln zł) na dostawy amunicji do australijskich granatników. Australia była użytkownikiem szwedzkich granatników od lat 1970. w wersji M2 i od 2010 w wersji M3.
Jeśli chodzi o CGM2, to w ramach programu Direct Fire Support Weapons Land 40 Phase 2, rozpoczęto poszukiwanie nowej średniej broni wsparcia ogniem bezpośrednim MDFSW (Medium Direct Fire Support Weapon), razem z ciężkim celownikiem termowizyjnym HWTS (Heavy Weapon Thermal Sight).
W październiku 2009 podpisano kontrakt z Saab Bofors Dynamics na dostawy 437 unowocześnionych Carl-Gustaf M3, natomiast w grudniu BAE Systems Australia otrzymał zamówienie na dostawę takiej samej liczby celowników termowizyjnych AN/PAS-13C(V)3. Dzięki temu Australia została pierwszym użytkownikiem broni w tej konfiguracji. Pierwsze 170 granatników trafiło do odbiorcy w lipcu 2010. Dostawy zakończono w listopadzie 2011, a w tym samym czasie podpisano umowę na dostawę amunicji.
Granatniki CGM3 w pierwszej kolejności trafiły do jednostki specjalnej MTF-3 (Mentoring Task Force – Three), która wykorzystywała je bojowo w Afganistanie. Następnie granatniki trafiły do batalionów piechoty Australian Army i oddziałów ochrony lotnisk ADG (RAAF Airfield Defence Guards).
Granatniki rodziny Carl-Gustaf trafiły do sił zbrojnych ponad czterdziestu państw, a w najnowszej wersji M4 do piętnastu, w tym, oprócz Australii, Danii, Estonii, Łotwy, Norwegii, Słowacji, Słowenii, Szwecji, Węgier i USA. Większość użytkowników zastępuje starsze granatniki Carl-Gustaf M3, które są także m.in. na uzbrojeniu Sił Zbrojnych RP, a konkretnie Wojsk Specjalnych.
Carl-Gustaf M4 został ujawniony we wrześniu 2014 na terenie poligonu Bofors Test Center w Karskronie, w 23 lata po premierze poprzedniej generacji systemu. Badania kwalifikacyjne przeprowadzono w 2015. M4 przy masie 6,7 kg jest lżejszy od poprzednika o 3,4 kg, dzięki tytanowo-kompozytowej konstrukcji lufy i płaszcza, a także przekonstruowaniu niektórych elementów stalowych. Nowy granatnik jest również krótszy (950 mm długości w porównaniu do 1015 mm M3).
CGM4 przystosowano do używania wszystkich 11 typów amunicji 84 mm x 246R, w tym FFV751 z pociskiem kumulacyjnym w układzie tandemowym, FFV551 z pociskiem kumulacyjnym wspomaganym silnikiem rakietowym, FFV502 z pociskiem przeciwpancerno-kumulacyjnym, FFV441B z pociskiem burzącym. Można również wykorzystywać naboje FFV469 (dymny), FFV545 (oświetlający) i ćwiczebne FFV552 oraz FFV752 z nabojem ćwiczebnym o tych samych charakterystykach co FFV751. W wersji M4 wprowadzono także dwustopniowy system zabezpieczenia, dzięki któremu możliwe jest przenoszenie broni z amunicją wprowadzoną do lufy (Nowa amunicja kierowana do Carl-Gustaf i AT4).
https://twitter.com/Saab/status/1676124175742775296?s=20