Przejdź do serwisu tematycznego

KAAV-II: Południowokoreański program pojazdów amfibijnych

Korea Południowa rozpoczęła program KAAV-II w połowie 2010 roku, aby zastąpić pływające transportery opancerzone KAAV używane przez korpus piechoty morskiej (Daehanminguk Haebyeongdae).

Korea Południowa zakupiła licencję na produkcję amerykańskich pływających transporterów piechoty AAVP-7A1 i wciąż są one użytkowane przez piechotę morską pod oznaczeniem KAAVP-7A1. KAAV (KAAVP-7A1) miał zostać początkowo zmodernizowany z powodu problemów związanych ze starzeniem się konstrukcji, ale później zdecydowano o uruchomieniu programu KAAV-II, który pozwoli na całkowite zastąpienie platformy (AAV-7A1 dla Grecji, USMC ograniczy służbę transporterów pływających AAV-7A1).

Model pływającego transportera opancerzonego KAAV-II spółki Hanwha Aerospace zaprezentowany na 13. międzynarodowym salonie morskiego przemysłu obronnego MADEX 2023 w Busan / Zdjęcie: Hyunmin Park, MILMAG

KAAVP-7A1 w Korei Południowej

Pierwsze pływające transportery opancerzone trafiły do sił zbrojnych Korei Południowej jeszcze podczas wojny koreańskiej (1950-1953). Od 1951 Korpus Piechoty Morskiej użytkował pojazdy typu LVT-3C, które zostały podarowane przez USA, a batalion wyposażony w nie istniał do 1986. W międzyczasie, bo w 1974, Korea otrzymała 61 pojazdów typu LVTP-7 z zasobów amerykańskich, a następnie wdrożyła ulepszone LVT-7A1 w 1985.

KAAVP-7A1 z ze zdalnie sterowanym modułem uzbrojenia / Zdjęcie: DAPA

W 1998 ówczesna spółka Samsung Techwin (obecnie Hanwha Aerospace) otrzymała kontrakt na produkcję licencyjną AAVP-7A1, który został wprowadzony do służby jako KAAVP-7A1. Obok transportera piechoty wprowadzono także inne warianty KAAV: wóz dowodzenia KAAVC-7A1 i wóz zabezpieczenia technicznego KAAVR-7A1.

Schemat zdalnie sterowanego modułu uzbrojenia w KAAVP-7A1 / Zdjęcie: DAPA

Wariant KAAVP-7A1 początkowo dysponował załogową wieżą, uzbrojoną w 12,7-mm karabin maszynowy K6 i 40-mm granatnik automatyczny K4. Jednak, w ramach szerszego programu modernizacyjnego, Hanwha Aerospace otrzymała zlecenie o wartości 75,426 mld KRW (236,32 mln zł) na integrację zdalnie sterowanych modułów uzbrojenia (RCWS) w latach 2021-2023. Uzbrojenie pozostanie to samo, ale dodatkowo RCWS otrzyma kamerą termowizyjną z dalmierzem laserowym.

Program KAAV-II

Jednak w tym roku minęło już 25 lat od wprowadzenia KAAV do służby, co podniosło kwestię starzenia się konstrukcji, jego siły ognia i niezawodności opancerzenia. W 2014 przed Zgromadzeniem Narodowym Korei Południowej opublikowano raport, w którym stwierdzono, że pancerz dodatkowy Armor Shield P izraelskiej spółki Rafael Advanced Defense Systems montowany na KAAV starzeje się i koroduje po 10 latach użytkowania, w wyniku czego może zostać spenetrowany przez nabój kal. 14,5 mm i odłamki pocisków artyleryjskich kal. 155 mm. Korea pozyskiwała pakiety opancerzenia z USA procedurą FMS (Foreign Military Sales), ale od tamtego czasu nie udzielono dodatkowych zamówień, a bezpośredni zakup był również problematyczny ze względu na brak środków finansowych.

W rezultacie nowy, koreański program modernizacji układu napędowego i uzbrojenia dla KAAV został po raz pierwszy zaprezentowany w 2015 i był to faktycznie początek obecnego programu KAAV-II. 30 września 2016 południowokoreański urząd zamówień obronnych DAPA (Defense Acquisition Program Administration) zatwierdził rozwój zupełnie nowego KAAV-II na 96. posiedzeniu komitetu DAPPC (Defense Acquisition Program Promotion Committee) i ogłosił, że będzie on realizowany w latach 2018-2028.

Koncepcja KAAV-II / Grafika: Agencja Rozwoju Obronności ADD (Agency for Defense Development)

Jednak jeśli spojrzeć na propozycje koncepcji KAAV-II z 2017 i 2018, to zaprezentowano wówczas konstrukcję zbliżoną do anulowanego w 2011 amerykańskiego EFV (Expeditionary Fighting Vehicle), który miał być następcą AAV-7A1 w amerykańskim Korpusie Piechoty Morskiej (US Marine Corps, USMC). I ten projekt został zatwierdzony zgodnie z modelem zaprezentowanym przez Hanwhę na 12. targach lotniczych i obronnych ADEX (International Aerospace & Defense Exhibition) w Seulu, w październiku 2019.

Natomiast na 139. posiedzeniu komitetu DAPPC, 28 września 2021, zgłoszono nową poprawkę, zgodnie z którą harmonogram rozwoju programu KAAV-II zostanie przedłużony do 2036, z budżetem 2,11 bln KRW (6,61 mld zł). Chociaż harmonogram rozwoju został przedłużony, prace nad KAAV-II są nadal w toku, co zostało potwierdzone testem pływalności modelu w skali.

Test pływalności modelu w skali KAAV-II / Zdjęcie: ADD

Wymogi operacyjne dla KAAV-II

Zdjęcie: Hyunmin Park, MILMAG

Pierwszymi elementami na które należy zwrócić na obecnym modelu KAAV-II, są to wieża i uzbrojenie. Na pierwotnym KAAV-II głównym wymogiem było zwiększenie siły ognia i od początku wskazano na armatę automatyczną kalibru 40 mm. Zamiast obecnie wykorzystywanej 40-mm armaty K-40 na bojowym wozie piechoty K-21, zostanie zastosowana 40-mm armata CTA, opracowywana od 2012 przez ADD i SNT Dynamics, i będzie ona zasilana amunicją teleskopową Poongsan.

Wieża będzie bezzałogowa i zostanie wyposażona w system ochrony pojazdów ASOP soft-kill, który jest wykorzystywany na czołgu K2 Black Panther. Ponadto, głównym powodem uruchomienia programu KAAV-II jest zbyt niska ochrona balistyczna obecnych pojazdów, więc oczekiwane opancerzenie dla KAAV-II to ochrona przed ostrzałem amunicją kal. 14,5 mm i dodatkowy pancerz z przodu.

Zdjęcie: Hyunmin Park, MILMAG

Oczekuje się, że KAAV-II będzie przewozić 3 członków załogi i aż 21 żołnierzy piechoty piechoty morskiej, więc ma mieć masę bojową 35 t. Ze względu na te wymagające parametry, kluczową kwestią jest zespół napędowy i odpowiednia prędkość. Zgodnie z opublikowanymi wymaganiami prędkość maksymalna musi być większa niż 20 km/h podczas pływania.

W związku z tym zaproponowano różne koncepcje powerpacka: początkowo układu o mocy 1500 KM z czołgu K2 (silnik DV27K i skrzynia przekładniowa EST15K), później zaproponowano zakup niemieckiego silnika MTU MT 883 Ka-524 o mocy 2700 KM, projektowanego do wspomnianego EFV, a ostatecznie zdecydowano o opracowaniu własnego powerpacka. Uznano, że do operacji desantowych potrzebny jest powerpack z silnikiem o mocy ponad 2000 KM, ale Koreańska Izba Kontroli i Audytu (Board of Audit and Inspection, Gamsawon) uznała w 2020, że decyzja o imporcie rozwiązań był błędną decyzją.

W rezultacie, spółki gotowe do importu rozwiązań, muszą ponownie opracować powerpack od początku i zintegrować układ chłodzenia wodą morską i śruby, więc harmonogram prac przedłużył się, mimo to zdecydowano się go kontynuować.

Zakładając, że prace nad rodzimym powerpackiem dla KAAV-II będą przebiegać bezproblemowo, z informacji wynika, że pojazd będzie się poruszać się z prędkością do 100 km/h na lądzie i 30 km/h w wodzie.

Zdjęcie: Hyunmin Park, MILMAG

KAAV-II to interesujący projekt, podobnie jak koncepcja EFV w Stanach Zjednoczonych. W szczególności oczekuje się, że będzie to pierwszy koreański pojazd, który będzie używał armaty CTA kalibru 40 mm, a także będzie to pływający pojazd opancerzony nowej generacji, który otrzyma nowe technologie. Oczekuje się jednak, że okres eksploatacji KAAV zakończy się 2028 i wówczas okaże się, czy program KAAV-II się opłaci.

Sprawdź podobne tematy, które mogą Cię zainteresować

Komentarze

Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.

Dodaj komentarz

X