10 marca br. Stała Misja Islamskiej Republiki Iranu przy ONZ poinformowała, że rząd w Teheranie sfinalizował zakup 24 rosyjskich samolotów wielozadaniowych Su-35S (w kodzie NATO Flanker-E).
Zdjęcie: Ministerstwo Obrony Federacji Rosyjskiej
Pierwsze nieoficjalnie doniesienia o tym, że Iran może pozyskać najnowszy wariant ciężkich samolotów bojowych rodziny Su-27 pojawiły się wiosną ubiegłego roku, po pierwszych dostawach bojowych bezzałogowców/amunicji krążącej Shahed-136 i Shahed-131 do Rosji, która potrzebowała pilnie środków bojowych do prowadzenia działań wojennych przeciwko Ukrainie. Były również doniesienia z 16 października ub. r. o przygotowaniach do dostarczenia Rosji pocisków balistycznych Fateh-110 o zasięgu 300 km i Zulfikar o zasięgu 700 km (jak dotąd nie potwierdzono realizacji dostaw). Według doniesień, pozyskanie Su-35S miało polegać na wymianie barterowej, czyli w zamian za wspomniane bezzałogowce i być może pociski balistyczne.
Również wiosną, piloci wojsk lotniczych Islamskiej Republiki Iranu (IRIAF) mieli rozpocząć szkolenia na nowy typ samolotu w Rosji. Przewidywano wówczas rozpoczęcie dostaw w 2023. We wrześniu ub. r. dowódca IRIAF, gen. Hamid Vahedi mówił, że rozważany jest zakup Su-35S.
Pierwsze pół-oficjalnie potwierdzenie planów zakupu samolotów pojawiło się na łamach rządowej agencji prasowej Tasnim 28 grudnia 2022, a pierwsze oficjalne, 15 stycznia br., ze strony parlamentarnego komisarza ds. bezpieczeństwa narodowego i polityki zagranicznej Shahriara Heidariego. Poinformował on, że dostawy rozpoczną się wiosną br. Dodał, że porozumienie z Rosją obejmie też systemy przeciwlotnicze, systemy rakietowe i śmigłowce.
Według doniesień medialnych, irańskie Su-35S mają trafić do 8. Bazie Lotnictwa Taktycznego w Isfahanie w centralnym Iranie, gdzie już trwają przygotowania do przyjęcia nowego typu statku powietrznego. Obecnie, IRIAF dysponują 64 myśliwskimi F-4D/E/RF-4E Phanton II, 35 F-5E Tiger II, 17 Chengdu F-7, 41 F-14A Tomcat, 19 MiG-29, 12 Mirage F1EQ i 24 bombowymi Su-24M.
W stosunku do swojego pierwowzoru czyli Su-27P/S, Su-35S charakteryzuje się powiększonymi skrzydłami, usterzeniem i wlotami powietrza, a także zmniejszonym przekrojem odbicia radarowego (RCS). Napęd stanowią dwa silniki turbowentylatorowe dwuprzepływowe Saturn Liulka AŁ-37F (117S) z niezależnymi dyszami o wektorowanym ciągu i wydłużonym resursie. Radar N035 Irbis-E wyposażony w antenę z pasywnym skanowaniem fazowym (PESA), zdolny jest do śledzenia 30 celów powietrznych i zwalczania 8 jednocześnie lub śledzenia do 4 celów naziemnych bez przerywania skanowania przestrzeni powietrznej.
Jeśli chodzi o eksport Su-35S, to trafiły one do Chin (24 egzemplarze) i Egiptu (24 egzemplarze). Z zakupu 11 Su-35S zrezygnowała Indonezja. Były też oferowane Turcji, Zjednoczonym Emiratom Arabskim, Indiom czy Algierii, a wstępne zainteresowanie zakupem wyrażały Wietnam, Kazachstan, Korea Północna, Pakistan czy Sudan. Samoloty są produkowane w Zjednoczeniu Przemysłu Lotniczego im. J. Gagarina (KnAAPO) w Komsomolsku nad Amurem.