6 stycznia europejskie konsorcjum MBDA poinformowało o podpisaniu umowy o wartości 550 mln GBP (2,75 mld zł) z ministerstwem obrony Wielkiej Brytanii na rozpoczęcie produkcji seryjnej lekkich pocisków kierowanych SPEAR (Capability 3). Pociski trafią na uzbrojenie samolotów wielozadaniowych Eurofighter Typhoon FGR4 i F-35B Lightning II (Mieszane eskadry F-35B na Queen Elizabeth, 2020-09-24).

Lekki pocisk kierowany SPEAR ma mniej niż 2 m długości, średnicę 180 mm i masę poniżej 100 kg. F-35B Lightning II ma być zdolny do przenoszenia maksymalnie ośmiu pocisków, po cztery w każdej z dwóch komór uzbrojenia / Grafika: MBDA

Lekki pocisk kierowany SPEAR ma mniej niż 2 m długości, średnicę 180 mm i masę poniżej 100 kg. F-35B Lightning II ma być zdolny do przenoszenia maksymalnie ośmiu pocisków, po cztery w każdej z dwóch komór uzbrojenia / Grafika: MBDA

Prace nad pociskiem rozpoczęto jeszcze w 2016 i pierwszą platformą do ich przenoszenia miał być Typhoon. Trzy lata później zawarto porozumienie o integracji z nowo zamówionymi F-35B. Ten drugi ma być zdolny do przenoszenia maksymalnie ośmiu pocisków, po cztery w każdej z dwóch komór uzbrojenia. Według MBDA, jest to pierwszy w swojej klasie pocisk rakietowy, który będzie wykorzystywany w środowisku sieciocentrycznym (F-35 z pociskami Meteor i SPEAR, 2019-03-21).

Pierwsze strzelania z Typhoonów rozpoczną się w osiemnaście miesięcy od uruchomienia produkcji pocisków i belek uzbrojenia w 2023. Dzięki umowie produkcyjnej, MBDA utrzyma zatrudnienie w tym programie dla 570 wysoko wykwalifikowanych specjalistów w samym konsorcjum oraz 200 kolejnych w łańcuchu poddostawców. Ponadto, utworzone zostaną kolejne 190 miejsca pracy w brytyjskich Stevenage, Bristolu i Bolton dla specjalistów od projektowania systemów, inżynierii oprogramowania, systemów sterowania, kontroli i nawigacji. Współpraca przemysłowa odbywa się na mocy porozumienia o partnerstwie PMA (Portfolio Management Agreement) z 2010, które zakładało utworzenie w kraju 4000 miejsc pracy.

Lekki pocisk kierowany SPEAR (Selective Precision Effects At Range) ma mniej niż 2 m długości, średnicę 180 mm i masę poniżej 100 kg. Napędzany silnikiem turboodrzutowym Hamilton Sundstrand TJ-150 pocisk powietrze-ziemia ma zasięg 130-140 km. Naprowadzanie odbywa się za pomocą nawigacji zliczeniowej (INS), satelitarnej (GPS) oraz radaru milimetrowego. Dzięki temu może razić cele ruchome w warunkach silnych zakłóceń elektromagnetycznych.

Podczas londyńskich targów przemysłu obronnego i bezpieczeństwa DSEI 2019 poinformowano, że na zlecenie Royal Air Force (RAF) zostanie opracowany przeciwradiolokacyjny wariant pocisku o nazwie SPEAR-EW. Ma on znaleźć zastosowanie w misjach przełamywania obrony powietrznej (Suppression of Enemy Air Defenses, SEAD). Jego podstawowym zadaniem będzie obezwładnianie naziemnych stacji radiolokacyjnych i paraliżowanie rakietowych zestawów przeciwlotniczych i przeciwrakietowych przeciwnika (DSEI2019: Przeciwradiolokacyjny SPEAR-EW, 2019-09-12).