Wprawdzie raz pierwszy lotniczy wariant pocisku (pierwotnie) przeciwlotniczego, a następnie także przeciwokrętowego (modyfikowanego od 2016) RIM-174 SM-6 ERAM (Standard Missile-6 Extended Range Active Missile) został sfotografowany już w 2018, a następnie w 2021 (zauważono pocisk eksperymentalny w kolorze pomarańczowym na poligonie US Navy w China Lake; ale co ciekawe w styczniu i kwietniu br. ponownie), to dopiero w tym roku pojawiły się pierwsze fotografie po integracji z pokładowym samolotem wielozadaniowym Boeing F/A-18E/F Super Hornet należącym do jednostki operacyjnej.
SM-6 on a Rhino pic.twitter.com/wB2h7eKkxc
— Reconstructionist (@un_a_valeable) January 3, 2024
Vampire Rhino with what looks like an AGM-84H/K SLAM-ER painted in the orange test paint. Maybe someone else can give a better ID of what it is? pic.twitter.com/kIMiWFXcBo
— StinkJet (@StinkJet) June 3, 2024
W czerwcu pocisk został formalnie wdrożony na uzbrojenie amerykańskiej marynarki wojennej (US Navy) pod nazwą SM-6 ALC (Air Launched Configuration), ale otrzymał także nazwę kodową AIM-174B, co potwierdził w źródłach rządowych portal branżowy Naval News.
Co istotne, amerykańscy lotnicy mieli już okazję włączyć go do trwających ćwiczeń Rim of the Pacific (RIMPAC) 2024. Póki co istnieją jedynie prywatne fotografie spotterów lotniczych, którzy zauważyli nowe uzbrojenie na jednym z samolotów 2. Lotniczego Skrzydła Pokładowego (CVW-2) na pokładzie lotniskowca USS Carl Vinson (CVN-70) typu Nimitz, w połączonej bazie Pearl Harbor-Hickam na Hawajach. Samolot należy do 113. Eskadry Myśliwsko-Uderzeniowej Stingers (VFA-113).
A F/A-18E Super Hornet from VFA-113 onboard USS Carl Vinson loaded with a CATM-174B, a captive training round, during a ship tour for RIMPAC 2024.
All three F/A-18E/F VFAs of CVW-2 attached to USS Carl Vinson have apparently received AIM-174B.
🔗 in alt text (h/t @Felladimir) https://t.co/C9oWSaU3Pz pic.twitter.com/BLFOsTCfMs
— John Ridge 🇺🇸 🇺🇦 (@John_A_Ridge) July 3, 2024
Jak jednak można zauważyć po powiększeniu zdjęcia w hangarze lotniczym okrętu, jest to w istocie makieta gabarytowa-masowa DATM-174B (Dummy Air Training Missile), służąca jedynie do przenoszenia na belce uzbrojenia Marvin Engineering BRU-32B/A, więc nawet nie pocisk szkolny CATM (Captive Air Training Missile), który służy do lotów (ale nadal nie jest pociskiem bojowym). Pociski w rodzaju DATM to odpowiedniki pocisków bojowych służące do weryfikacji technicznych aspektów integracji uzbrojenia, natomiast CATM do weryfikacji parametrów lotnych pod nosicielem i ćwiczenia procedur użycia.
Z kolei na kolejnej fotografii, na samolocie zaparkowanym na płycie postojowej w bazie lotniczej, widać oznaczenie NAIM-174B, które zgodnie z oficjalną nomenklaturą oznacza, iż jest to zmodyfikowany pocisk na potrzeby testów specjalnych, w przypadku których ponowna konwersja do oryginalnej konfiguracji nie jest planowana ani niemożliwa przy rozsądnych kosztach). Widać także oznaczenie, że pocisk ma masę 1890 funtów ± 14 funtów (857 kg ± 6 kg).
*w powyższych tweetach Autor (John Ridge) nieprawidłowo rozpoznał oznaczenia.
The #USNavy has confirmed that the AIM-174B air-launched variant of the SM-6 SAM is now operational, likely with F/A-18E/Fs of CVW-2 aboard the USS Carl Vinson (CVN-70). The SM-6 has a range of 350 km, the air-launched variant will surpass this by several hundred kilometres 😗 pic.twitter.com/IYBeULunGe
— Air Power (@RealAirPower1) July 7, 2024
Zasięg standardowego pocisku RIM-174A (SM-6 ERAM), wystrzeliwanego z okrętów nawodnych wynosi ok. 370 km. Wykorzystuje one płatowiec pocisku SM-2ER Block IV (RIM-156A) i rozpędza się do prędkości Ma3,5 ora wykorzystuje zmodyfikowany układ naprowadzania z AIM-120 AMRAAM.
Może zatem stać się pociskiem klasy powietrze-powietrze o największym zasięgu, większym niż rosyjski Wympieł R-37 (w kodzie DIA/NATO: AA-13 Axehead), czyli 200-300 km (druga wartość w przypadku R-37M), chiński PL-15 (w kodzie DIA/NATO: CH-AA-10 Abaddon), a więc szacowane 200-300 km, opracowywany PL-21 (PL-XX), który ma osiągać 250-300 km czy europejski MBDA Meteor, czyli około 200 km. Dla porównania wspomniany AIM-120 AMRAAM ma szacunkowy zasięg ponad 160 km, dlatego też wojska lotnicze (US Air Force, USAF) w ostatnich latach pracowały nad nowym pociskiem AIM-260 JATM (Joint Advanced Tactical Missile).
Owszem, pocisk lotniczy nie wykorzystuje przyspieszacza rakietowego (boostera), znanego z wariantu okrętowego, ale będzie wystrzeliwany z dużą prędkością przelotową samolotu-nosiciela, co zapewni odpowiedną prędkość początkową (wiele zależy także od pułapu wystrzelenia).
Standard Missile 6 (SM-6) based DATM-174B, ground training variant of the AIM-174B, on a VFA-113 Stingers F/A-18 Super Hornet. Originally posed on NCD by Offsetski of all places. pic.twitter.com/N3ulRAi751
— FirstDagger (@FirstDagger) July 7, 2024
Na kolejnych fotografiach można porównać gabaryty AIM-174B z pociskiem AIM-120 AMRAAM. Zatem nowy pocisk może stać się wyspecjalizowanym uzbrojeniem do atakowania celów aerodynamicznych poza zasięgiem obrony powietrznej przeciwnika, jak i w ograniczonym stopniu także nawodnych.
Na koniec warto wspomnieć, że US Navy po wycofaniu wraz z samolotami F-14D Tomcat pocisków AIM-54C Phoenix o zasięgu 184 km, nie wprowadziła jego następcy. Wydaje się jednak, że AIM-174B będzie uzbrojeniem bardziej uniwersalnym niż AIM-54C.
Komentarze
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.