10 lutego przed godz. 16.30 czasu lokalnego z rejonu wybrzeży Florydy zostało przeprowadzone próbne odpalenie (prawdopodobnie) morskiego rakietowego pocisku balistycznego UGM-133A Trident II D5 z pokładu strategicznego okrętu podwodnego. Miejsce startu i typ rakiety wskazuje, iż była to próba zrealizowana przez amerykańską marynarkę wojenną (US Navy) lub brytyjską, królewską marynarkę wojenną (Royal Navy) (Brytyjskie zakłady nuklearne AWE wrócą w ręce państwa, 2020-11-04).
Amerykańska lub brytyjska marynarka wojenna przeprowadziła próbę rakietowego pocisku balistycznego UGM-133A Trident II D5 z wybrzeży Florydy z pokładu okrętu podwodnego / Zdjęcie: Lockheed Martin
8 lutego amerykańska Federalna Administracja Lotnictwa FAA (Federal Aviation Administration) opublikowała depeszę NOTAM (Notice to AirMen), informującą o obostrzeniach dla żeglugi powietrznej dla wybranych rejonów północnej części Oceanu Atlantyckiego, w związku z testem rakietowym pomiędzy 9 a 14 lutego. Rejon obejmował pas od długości około 8400 km od wybrzeży Florydy, poprzez obszar pomiędzy Afryką a Ameryką Południową, aż po międzynarodowe wody na południowy-zachód od Zatoki Gwinejskiej i na północny-wschód od Wyspy Wniebowstąpienia (USA: Koszty nuklearnego odstraszania wzrosną, 2020-10-21).
W środę w mediach społecznościowych pojawiły się fotografie i nagrania wideo wykonane przez mieszkańców Florydy, przedstawiające charakterystyczną poświatę obecnę podczas lotu pocisku rakietowego torem balistycznym. Ani US Navy lub amerykańskie Dowództwo Strategiczne USSTRATCOM (United States Strategic Command), ani Royal Navy nie opublikowały oświadczenia w tej sprawie (Bezzałogowce ochronią brytyjski arsenał nuklearny, 2020-07-19).
Amerykanie większość swoich testów pocisków przeprowadzają na Oceanie Spokojnym (od wybrzeży Kalifornii do Hawajów), lecz warto przypomnieć, że 9 maja 2019 próbę z pokładu okrętu podwodnego USS Rhode Island (SSBN-740), typu Ohio, zrealizowano właśnie z poligonu Florida Missile Test Range, niedaleko przylądka Cape Caneveral. Z kolei Brytyjczycy swoje próby realizują tylko i wyłącznie z tego poligonu, po podobnych do amerykańskich trajektoriach. W czerwcu 2016 miało miejsce odpalenie brytyjskiego Tridenta z pokładu okrętu podwodnego HMS Vengeance (S31), typu Vanguard – pocisk miał jednak awarię i skierował się ku kontynentalnym Stanom Zjednoczonym, w związku z czym zdecydowano o jego natychmiastowej destrukcji jeszcze nad oceanem (Produkcja nowych Tridentów, 2020-03-20).
Ponadto, w tym rejonie północnego Oceanu Atlantyckiego testy prowadzą też Francuzi – ostatnia próba nowego pocisku balistycznego M51 z pokładu okrętu podwodnego Téméraire (S617), typu Le Triomphant, miała miejsce 12 czerwca 2020. Jednak kierunek i trasa lotu były zupełnie inne, niż w przypadku prób amerykańskich i brytyjskich. Start odbywa się bowiem u wybrzeży Francji, a lądowanie głowicy ćwiczebnej na międzynarodowych wodach na wschód od Karaibów (M51 dla okrętów Le Triomphant, 2018-08-21).
Musiał być to zatem być amerykański lub brytyjski pocisk. UGM-133A Trident II D5 są obecnie przenoszone przez czternaście amerykańskich strategicznych okrętów podwodnych o napędzie jądrowym typu Ohio (po 24 pociski z głowicami W76-1 o mocy 90 kT, W88 o mocy 455 kT lub nowymi W76-2 o zredukowanej mocy 5-6 kT) i cztery brytyjskie typu Vanguard (po 16 pocisków z głowicami Holbrook o mocy 100 kT) (Głowice jądrowe W76-2 rozmieszczone, 2020-02-05).
Począwszy od 2030, okręty typu Ohio będą stopniowo zastępowane przez nowy typ Columbia, a Vanguard przez typ Dreadnought. Budowa pierwszych okrętów obu typów już trwa. Po wycofaniu Tridentów ze służby, zostanie wprowadzony do obu sił morskich pocisk balistyczny nowej generacji (Zamówienie na drugą Columbię, 2020-06-24; Okręty podwodne dla Royal Navy, 2018-05-17).