Saab poinformował o podpisaniu wieloletniej umowy ramowej o wartości 1,035 mld SEK (450 mln zł) z szwajcarskim Biurem Zamówień Obronnych na dostawy lekkich systemów przeciwpancernych NLAW (Next-Generation Anti-Tank Weapon). Same wyrzutnie mają być dostarczane od 2018 do 2021. Umowa ramowa daje możliwość złożenia przez Szwajcarię dodatkowych zamówień na broń i dodatkowe wyposażenie w latach 2017-2030.
NLAW jest dostarczany od 2009 dla sił zbrojnych Wielkiej Brytanii, Szwecji i Finlandii, do grona użytkowników należy też Luksemburg i Indonezja. To jeden z najmniejszych ppk typu odpal i zapomnij w służbie / Zdjęcie: Saab
Szwajcarzy zdecydowali się na NLAW po długich porównaniach parametrów technicznych systemu i zestawieniach go z innymi przeciwpancernymi pociskami kierowanymi tej klasy, jak też w wyniku przeprowadzenia testowych strzelań. Oprócz samych wyrzutni i przeciwpancernych pocisków kierowanych, Saab dostarczy też w ramach kontraktu sprzęt treningowy, w tym pociski ćwiczebne i trenażery. Elementem umowy jest też zapewnienie wsparcia logistycznego i obsług systemu. Okres eksploatacji NLAW szacowany jest na ponad 20 lat.
Szwedzki system opracowano pierwotnie pod nazwą MBT LAW (Main Battle Tank and Light Anti-Tank Weapon). Został wybrany przez siły zbrojne Wielkiej Brytanii w maju 2002 w ramach programu Next-Generation Anti-Tank Weapon (NLAW), od którego później przyjął swoją nazwę. W brytyjskich siłach zbrojnych zastąpił on jednorazowy 94-mm granatnik przeciwpancerny LAW 80.
System rozwijany był w ramach spółki joint venture przez Saab Bofors Dynamics i Thales Air Defence (wcześniej Short Missile System) na zlecenie brytyjskiego ministerstwa obrony. Przy konstrukcji wykorzystano rozwiązania z jednorazowego granatnika przeciwpancernego AT4 CS i przeciwpancernego pocisku kierowanego Bill (głowica i system kierowania).
Porównanie wielkości NLAW na przykładzie fińskiego żołnierza / Zdjęcie: MKFI
Ogółem w projektowanie NLAW było zaangażowanych ponad 20 podmiotów z Wielkiej Brytanii, Szwecji i innych państw (m.in. BAE Systems Avionics, EPS Logistics Technology, Express Engineering, Leafield Engineering, MetalWeb, ICI-Nobel Enterprises, NP Aerospace, Royal Ordnance Rocket Motors, Raytheon Systems).
W grudniu 2005, NLAW zamówiły też za 65 mln USD szwedzkie siły zbrojne, które wprowadziły go do uzbrojenia pod nazwą RB 57 (Robot 57). W kwietniu 2006 Thales podpisał z Saab Dynamics umowę o wartości 10 mln GBP o utworzeniu zakładów montażu finalnego NLAW w Belfaście, w Irlandii Północnej.
Fragment pocisku NLAW z głowicą kumulacyjną, obróconą w dół / Zdjęcia: Saab
W grudniu 2007 NLAW zamówiły też za 57 mln USD fińskie siły zbrojne, które wprowadziły system do uzbrojenia jako 102 RSLPSTOHJ NLAW. W grudniu 2008 zamówiono drugą, a w czerwcu 2015 Finowie dokupili trzecią kolejną partię ppk. W ramach tej ostatniej umowy o wartości 32 mln EUR, wyposażonych w systemy noktowizyjne Milog, jak też symulatory i trenażery Insta DefSec i Saab Training Systems. Dostawy NLAW dla Finlandii zakończyły się w 2016.
Pierwsze testowe wyrzutnie trafiły do Brytyjczyków w 2007, zaś dostawy seryjnych systemów dla Wielkiej Brytanii i Szwecji rozpoczęły się od 2009. W 2010 do listy klientów dołączył Luksemburg. W 2011 Thales poinformował, że linię produkcyjną w Belfaście opuścił dziesięciotysięczny NLAW. Ponad 80% wartości systemu produkowana jest przez brytyjskie przedsiębiorstwa, poddostawcami są też szwedzkie podmioty.
Pokaz demonstrujący skuteczność działania głowicy NLAW /Film: Saab
NLAW to lekka, mająca masę 12,5 kg wyrzutnia odpalanych z ramienia 110-mm przeciwpancernych pocisków kierowanych krótkiego zasięgu typu wystrzel i zapomnij. Sam pocisk może atakować wybrany cel w dwóch, wybranych uprzednio trybach – na wprost (DA, Direct Attack) lub z górnej półsfery (OTA, Overfly Top Attack), gdzie pancerz jest najsłabszy. Rura wyrzutni mierzy 1016 mm. Pocisk wyposażony jest w pojedynczą głowicę kumulacyjną elaborowaną małowrażliwym materiałem wybuchowym o średnicy 102 mm, umieszczoną pod kątem 90 stopni od osi.
W 2015 opracowano modyfikację programową NLAW zwiększającą zasięg pocisku z 600 do ponad 800 m w przypadku celów stacjonarnych. Obecnie zasięg prowadzenia ognia wynosi od 20 do 800 m (w praktyce do 400 m do celów ruchomych i do 800 m do stacjonarnych). Po przeleceniu 1000 m bez trafienia w cel następuje samozniszczenie pocisku. System może być odpalany z zamkniętych pomieszczeń.
Warto dodać, że system NLAW prezentowany był ministrowi Obrony Narodowej podczas targów Pro Defense w Ostródzie w czerwcu 2017.
Komentarze
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.