7 października ministerstwo obrony Federacji Rosyjskiej poinformowało, że dzień wcześniej na Morzu Białym miała miejsce druga próba hipersonicznego pocisku przeciwokrętowego 3M22 Cirkon (w kodzie NATO SS-N-33), ponownie z pokładu fregaty rakietowej RFS Admirał Gorszkow (417), projektu 22350. Jednak tym razem rażony został cel morski, a największą niespodzianką jest nagranie wideo z próby, na którym po raz pierwszy zaprezentowany owiany do tej pory tajemnicą system uzbrojenia.

Fregaty proj. 22350 mają po 135 m długości, 16 m szerokości, 4,5 m zanurzenia i 5400 t pełnej wyporności. Standardowe uzbrojeni składa się ze 130-mm armaty automatycznej A-192M, 16 uniwersalnych wyrzutni pionowego startu 3S14 UKSK dla pocisków P-800 lub/i Kalibr, 32 wyrzutnie rakiet dla pocisków 9M96, 9M96M, 9M96D/9M96DM(M2) z rodziny Redut lub 9M100, dwa moduły artyleryjsko-rakietowe obrony bezpośredniej 3R89 Pałasz, 8 wyrzutni 330-mm torped Pakiet-NK oraz dwa 14,5-mm obrotowe wkm MTPU

Fregaty proj. 22350 mają po 135 m długości, 16 m szerokości, 4,5 m zanurzenia i 5400 t pełnej wyporności. Standardowe uzbrojeni składa się ze 130-mm armaty automatycznej A-192M, 16 uniwersalnych wyrzutni pionowego startu 3S14 UKSK dla pocisków P-800 lub/i Kalibr, 32 wyrzutnie rakiet dla pocisków 9M96, 9M96M, 9M96D/9M96DM(M2) z rodziny Redut lub 9M100, dwa moduły artyleryjsko-rakietowe obrony bezpośredniej 3R89 Pałasz, 8 wyrzutni 330-mm torped Pakiet-NK oraz dwa 14,5-mm obrotowe wkm MTPU

Zgodnie z opublikowanymi informacjami, pocisk został wystrzelony z jednej z szesnastu komór uniwersalnej wyrzutni pionowego startu 3S14 UKSK w dziobowej części okrętu. Start nastąpił 6 października o godz. 7.15 czasu lokalnego. Cel nawodny miał znajdować się w odległości ok. 450 km. Został trafiony po ok. 4,5 minuty lotu, czyli średnia prędkość wynosiła ok. 6 tys. km/h lub 1666 m/s, a prędkość maksymalna, według komunikatu MO FR, miała wynieść ponad Ma8. Maksymalny pułap lotu jaki osiągnięto to ok. 28 tys. m.

Odpalenie  hipersonicznego pocisku przeciwokrętowego 3M22 Cirkon / Zdjęcie i film: ministerstwo obrony Federacji Rosyjskiej

Pierwsza próba Cirkona miała miejsce 10 grudnia 2019 (początkowo agencja TASS podawała, że na początku stycznia br., ale resort obrony sprostował później tę informację). Ćwiczebny pocisk został wówczas wystrzelony z fregaty RFS Admirał Gorszkow znajdującej się na Morzu Barentsa i raził cel stacjonarny na poligonie w rejonie północnej części Uralu, po przebyciu ponad 500 km (Rosja przetestowała hipersonicznego Cirkona, 2020-03-01).

Kolejnym etapem programu prób zakładowych systemu 3M22 Cirkon ma być wystrzelenie w 2021 co najmniej dwóch ćwiczebnych pocisków z pokładu wielozadaniowego okrętu podwodnego K-560 Siewierodwinsk projektu 885 Jasień o napędzie jądrowym. Pociski mają zostać wystrzelone z okrętu, pozostającego na powierzchni oraz w zanurzeniu.

W lutym 2019 prezydent FR Władimir Putin informował, że Cirkon będzie zdolny do rozwijania prędkości przelotowej Ma9 i rażenia celów oddalonych o nawet 1150 km (620 mil morskich). 3M22 Cirkon ma być rozwijany w Rosji począwszy od 2012 przez biuro konstrukcyjne KB Maszinostrojenia im. Morozowa z Rieutowa w obwodzie moskiewskim. Według niektórych źródeł, pocisk ma mieć 8-10 m długości i głowicę bojową o masie 300-400 kg. Pierwszy i drugi stopień pocisku, czyli izdelije 3Ł2211 i izdelije 3Ł2212, mają być zasilane decyliną (T-10). Jest to wysokokaloryczne, syntetyczne paliwo lotnicze, pierwotnie opracowane na potrzeby rozwoju pocisku manewrującego Raduga Ch-55. Ma charakteryzować się wysoką toksycznością. Dokładny skład chemiczny pozostaje tajemnicą, ale uproszczony wzór chemiczny to C10H16 .