21 maja dyrektor generalny rosyjskiej spółki państwowej OAO RosOboronEksport Aleksander Michejew poinformował udostępieniu do sprzedaży klientom zagranicznym mobilnej, trójwspółrzednej (3D) stacji radiolokacyjnej 59N6-TE Protiwnik.

Oferowana na eksport stacja radiolokacyjna 59N6-TE Protiwnik, oprócz zadań obrony powietrznej, może wypełniać misje kontroli międzynarodowej przestrzeni powietrznej (klasy Mk-XA i ATC RBS) i jest kompatybilna z najnowszymi systemami dowodzenia produkcji rosyjskiej / Zdjęcie: OAO RosOboronEksport

Oferowana na eksport stacja radiolokacyjna 59N6-TE Protiwnik, oprócz zadań obrony powietrznej, może wypełniać misje kontroli międzynarodowej przestrzeni powietrznej (klasy Mk-XA i ATC RBS) i jest kompatybilna z najnowszymi systemami dowodzenia produkcji rosyjskiej / Zdjęcie: OAO RosOboronEksport

Stacja została opracowana przez Niżnonowogrodzki Instytut Badań Inżynierii Radiowej (NNIIRT), który wchodzi w skład koncernu WKO Ałmaz-Antiej. Stacja ma być oferowana przede wszystkim w krajach regionu Azji i Oceanu Spokojnego, Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej (Produkcja S-350 Witjaź, 2019-04-13; Armia-2018: 40N6E ujawniony, 2018-08-27).

Standardowa wersja radaru przeznaczona dla rosyjskich sił zbrojnych, 59N6-T, czyli wersja rozwojowa 59N6M Protiwnik-G, została zaprezentowana po raz pierwszy podczas Międzynarodowego Forum Wojskowo-Technicznego Armia-2019 w Kubince. Zgodnie z rosyjską „tradycją” systemy wojskowe oznaczone jako eksportowe, charakteryzują się zwykle obniżonymi parametrami, ale według komunikatu prasowego OAO RosOboronEksport, 59N6-TE ma być zdolny do wykrywania celów o charakterystykach lotu pocisków hipersonicznych.

Wszystkie komponenty wykorzystane do zbudowania stacji radiolokacyjnej 59N6-TE mają być wyłącznie rosyjskiej produkcji. Zastosowano w niej półprzewodnikowy radar z w pełni cyfrową obróbką i generowaniem sygnału radiowego oraz zwiększoną odpornością na zakłócenia radioelektroniczne. Pracuje na falach decymetrowych w paśmie L. Ma być zdolny do wykrywania celów aerodynamicznych (w tym trudnowykrywalnych i pocisków balistycznych) poruszających się z prędkością do 8000 km/h na średnich i dużych pułapach (do 200 km) w odległości do 450 km.

Po wykryciu celu w trybie automatycznym lub półautomatycznym, informacje z radaru są przekazywane do analizy przez systemy dowodzenia, kontroli, łączności, przetwarzania danych i rozpoznania (C4I). Wykryte cele są kategoryzowane do ośmiu typów (w tym pocisków przeciradiolokacyjnych, manewrujących i amunicji precyzyjnej). Radar ma wykrywać jednocześnie do tysiąca celów.

Radar stacji składa się z 42 podłużnych modułów oraz systemu identyfikacji swój-obcy (IFF). Został umieszczony na podwoziu kołowym KamAZ-6560 8×8 wraz z modułem zasilania. Każdy zestaw radiolokacyjny składa się z dwóch pojazdów. Na drugim umieszczono kabinę dowodzenia. Pojazdy mogą zostać rozmieszczone w odległości do 1000 m, dzięki zastosowaniu łącza światłowodowego. W przypadku zastosowania łączności radiowej, dystans ten wzrasta do 15 000 m. Na życzenie klienta system może zostać zabudowany w wersji stacjonarnej lub pół-stacjonarnej.