Ukraińcy poinformowali, że do samodzielnego oddziału specjalnego (OZSP) Azow trafiły amerykańskie granatniki wielorazowego użytku AirtronicUSA PSRL-1 (Precision Shoulder-fired Rocket Launcher). To nielicencyjne, zmodyfikowane kopie radzieckich RPG-7, pierwotnie zaprojektowane na zlecenie amerykańskich jednostek specjalnych.
40-mm granatnik przeciwpancerny AirtronicUSA PSRL-1 zadebiutował w 2009. Rura wyrzutni nie jest odlewana, ale powstaje w wyniku obróbki precyzyjnej, co zwiększa jej wytrzymałość (żywotność wynosi 1000 strzałów) i wpływa na celność broni. Masa granatnika to 6,35 kg (nieznacznie mniej, niż RPG-7W2, o masie 6,5 kg), długość 950 mm
Przedstawiciele AirtronicUSA twierdzą, że testowali broń na wszystkich dostępnych na świecie 40-mm granatach rakietowych i wyrzutnia jest do nich dostosowana. Chodziło o możliwość wykorzystania podczas działań specjalnych zdobycznej amunicji, która mogłaby być używana w granatniku o znanym pochodzeniu, dodatkowo wyposażonym w zaawansowane, optoelektroniczne przyrządy celownicze.
Konstrukcja zadebiutowała w 2009 i pierwotnie nosiła nazwę RPG-7-USA. Po drobnej modyfikacji broni została ona w 2016 zmieniona na PSRL-1. W przeciwieństwie do oryginału, który był odlewany, współczesna amerykańska kopia została wykonana na obrabiarkach numerycznych, ze stali lufowej (stopów określanych jako 4140/4150). Konstrukcja stała się przez to znacznie bardziej wytrzymała, nie grozi jej przypadkowe rozerwanie lufy.
Zastosowanie innego sposobu budowy wyrzutni, zwiększyło także celność i zasięg granatnika, według producenta wynosi on 1000 m. Sama rura ma żywotność 1000 strzałów. Prototypy RPG-7-USA miały masę 7,09 kg (bez dodatkowego wyposażenia) i długość 909 mm, w odmianach seryjnych PSRL-1 została ona zmniejszona do 6,35 kg, zaś długość wzrosła do 950 mm.
Ukraina jest trzecim znanym użytkownikiem PSRL-1, po Peru i Filipinach. Pierwszym użytkownikiem jest samodzielna jednostka specjalna Azow, podległa Gwardii Narodowej Ukrainy. Dobrze widoczne wyposażenie granatnika w mechaniczne przyrządy celownicze oraz celownik optyczny 3,5×24
Rurę wyrzutni wyposażono w aż siedem uniwersalnych szyn montażowych, rozmieszczonych ze wszystkich stron. Można na nich zamocować różnego rodzaju wyposażenie – od celowników optoelektronicznych i mechanicznych przyrządów celowniczych, po dodatkowy chwyt pistoletowy czy kolbę o regulowanej długości rodem z karabinka M4, na mocowaniu do pasa nośnego kończąc.
Nowszą odmianą PSRL-1 jest zaprezentowana w 2010 na AUSA odmiana nazwana przez AirtronicUSA GS-777 LSFRL (pierwotnie Mk 777). Rura wyrzutni w tym przypadku jest kompozytowo-stalowa, co zmniejsza masę blisko dwukrotnie do 3,5 kg (w porównaniu z 6,5 kg w przypadku oryginalnej rosyjskiej konstrukcji RPG-7W2), ale ogranicza też żywotność broni do 250 strzałów (choć obecnie producent podaje wartość 500-1000 strzałów, w zależności od stosowanej amunicji).
Co ciekawe, broń ta oferowana jest też Wojsku Polskiemu. Jedno z pięciu przedsiębiorstw przystępujących do dialogu technicznego na ręczny granatnik wielorazowy wraz z amunicją jest Works 11 z Katowic, który zaoferował właśnie model AirtronicUSA PSRL-1. Postępowanie jeszcze się nie rozpoczęło, więc nie wiadomo, czy broń ta spełni specyfikację istotnych warunków zamówienia.
Dobrze widoczne oznaczenia amerykańskiej broni, która została kupiona dla Ukraińców / Zdjęcia: OZSP Azow
Pierwszym znanym użytkownikiem amerykańskiej kopii radzieckiej konstrukcji było Peru. Podczas parady zorganizowanej 29 lipca 2013 w Limie, z okazji 192. rocznicy uzyskania niepodległości, defilujące oddziały specjalne były wyposażone w granatniki RPG-7-USA. Drugim użytkownikiem zostały Filipiny. Na początku 2014 poinformowano, że filipińskie siły zbrojne mają wprowadzić do uzbrojenia 400 granatników RPG-7-USA pod nazwą LRR. Nowe uzbrojenie przeciwpancerne zaczęło od końca 2014 trafiać do jednostek zmechanizowanych i specjalnych. Zastąpiło w nich amerykańskie działa bezodrzutowe: 26 będących w służbie 57-mm M18 i 186 nadal używanych 90-mm M67. Warto dodać, że M18 powstały w 1945 i były używane jeszcze podczas II wojny światowej, a M67 w 1961.
AirtronicUSA powstał w 1991 jako przedsiębiorstwo zajmujące się mechaniką precyzyjną na potrzeby przemysłu lotniczego i medycznego. W 2003 rozpoczęła się produkcja części zamiennych do broni, a wkrótce 40-mm granatników jednostrzałowych M203, 12,7-mm wielkokalibrowych karabinów maszynowych M2HB i 40-mm granatników maszynowych Mk 19 Mod 3. W 2005 AirtronicUSA wygrał kontrakt na dostawy magazynków do pistoletu M9. W 2006 przyznano mu trzy wieloletnie umowy na M203, zarówno dla US Army, jak i – w ramach FMS – dla sił zbrojnych zaprzyjaźnionych państw. W 2010 rząd amerykański podpisał kolejny kilkuletni kontrakt na dostarczanie jednorazowych granatników M203.
AirtronicUSA ma w swojej ofercie M203 w kilku odmianach: samodzielnej M203 GLFS; podwieszane M203A1/A2 do mocowania na M16/M4; podwieszane M203EX pozwalające na stosowanie dłuższej amunicji; podwieszane M203AK do mocowania na karabinkach AK/AKM; oraz podwieszane M203EXPIC do dłuższej amunicji, podwieszane na szynie uniwersalnej. Wytwarza też swoje klony karabinków M4 i M16 (jako DMR), karabinki M5 z systemem gazowym z tłokiem (oryginalnie stworzone przez Sabre Defence), jak też 30-nabojowe magazynki standardu M16. Swoje wyroby, oprócz USA, dostarcza do Afganistanu, Australii, Bahrajnu, Ekwadoru, Indii, Iraku, Japonii, Jemenu, Kenii, Kolumbii, Libanu, Macedonii, Norwegii, Panamy i Ugandy. Do Filipin Airtronic wcześniej dostarczał części zamienne do broni, jak też granatniki M203 i karabinki M4 i DMR.
Komentarze
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.