6 lutego Rostiech poinformował, że Centralny Instytut Naukowo-Badawczy Mechaniki Precyzyjnej (CNIIToczMasz) wdrożył zautomatyzowaną linię produkcyjną amunicji 4,5 mm x 40R i 5,66 mm x 39 przeznaczonej do pistoletów SPP-1M i karabinków automatycznych APS. Wydajność linii wynosi 10 tys. nabojów dziennie.
CNIIToczMasz wdrożył zautomatyzowaną linię produkcyjną amunicji do broni podwodnej: 4,5-mm pistoletów SPP-1M i 5,66-mm karabinków automatycznych APS. Nabój 5,66 mm x 39 do strzelania podwodnego o wydłużonym pocisku do APS został opracowany przez zespół pod nadzorem Piotra Sazonowa i Olega Krawczenki / Zdjęcie: Remigiusz Wilk
Linia powstała w Klimowsku, w obwodzie moskiewskim. W ramach modernizacji wyposażenia zakładów CNIIToczMasz, personel techniczny został przeszkolony do obsługi nowych specjalistycznych urządzeń (Pistolet Udaw dla Ratnika, 2019-01-07).
4,5-mm pistolet SPP-1M (na zdjęciu) okazał się konstrukcją do samoobrony z uwagi na niewielki zasięg skuteczny. Do celów ofensywnych stworzono 5,66-mm karabinek automatyczny APS / Zdjęcie: Ministerstwo Obrony Federacji Rosyjskiej
Według dyrektora produkcji Siergieja Abramowa zdolność produkcyjna linii produkcyjnej pozwoli pokryć zapotrzebowanie użytkowników SPP-1M i APS. Amunicja charakteryzuje się celnością na głębokości 5 m na dystansie 20 m dla pistoletu SPP-1M i 40 m dla karabinka APS.
Opis
SPP-1 (Specjalnyj Pistoliet Podwodnyj) to konstrukcja strzelecka przeznaczona do strzelania pod wodą, opracowana przez CNIIToczMasz i produkowana w Tulskiej Fabryce Broni (TOZ, Tulskij Orużejnyj Zawod) przyjęta do uzbrojenia w marcu 1971. Jego zmodernizowana odmiana SPP-1M ma okładki chwytu z tworzywa sztucznego zamiast drewna, powiększoną osłonę spustu i skrzydełko bezpiecznika. Broń charakteryzuje się zespołem czterech luf, ładowanych za pomocą ładowników. Jest zasilana nabojem 4,5 mm x 40R, a prędkość wylotowa pod wodą wynosi 240-250 m/s.
Karabinek automatyczny APS (Awtomat Podwodnyj Specjalnyj) został opracowany na początku lat 1970. w zespole pod kierownictwem Władmira Simonowa w CNIIToczMasz i wytwarzana w TOZ. Broń weszła na wyposażenie nurków radzieckiej Marynarki Wojennej w 1975. Jest to gładkolufowa konstrukcja samoczynno-samopowtarzalna zasilana nabojem 5,66 mm x 39 MPS/MPST. Amunicja podawana jest z 26-nabojowych magazynków. Charakterystyczny wydłużony pocisk ma 120 mm długości. Zasięg skuteczny to 30-40 m pod wodą i 100 m na powierzchni. Prędkość wylotowa pod wodą wynosi 350-365 m/s.