6 sierpnia Lockheed Martin Space Systems otrzymał zamówienie od Departamentu Obrony USA o wartości 405 770 000 USD (1,564 mld zł) na opracowanie pocisku hipersonicznego dla wojsk lądowych (US Army) w ramach programu IRCPS (Intermediate Range Conventional Prompt Strike). Prace muszą zakończyć się do 1 stycznia 2024, a łączny szacowany budżet to 1,18 mld USD (4,55 mld zł).
Pociski hipersoniczne, które powstaną w ramach programu IRCPS będą konwencjonalnym uzupełnieniem strategicznej broni nuklearnej i mniej ryzykowną opcją w przypadku konieczności neutralizacji zagrożenia w ataku wyprzedzającym / Grafika: US Army
Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane 20 marca 2019. W roku fiskalnym 2019 przewidziano na ten cel 33 mln USD (127,2 mln zł). Umowa przewiduje opracowanie, rozwój, budowę i integrację silników rakietowych, powiązanych elementów kadłuba i wyposażenia dodatkowego do demonstracji prób w locie pocisku hipersonicznego. Prace zostaną zrealizowane w Littleton w Kolorado. Bezpośrednim zleceniodawcą jest Strategic Systems Programs. Pierwsze testy w locie prototypu mają odbyć się w 2023.
Pocisk dla US Army ma wykorzystywać wspólny kadłub (Common Hypersonic Glide Body) z wariantami tej broni dla Sił Powietrznych (US Air Force, USAF) i Marynarki Wojennej (US Navy), które mają być przenoszone przez samoloty, okręty nawodne i podwodne. Lockheed Martin Space Systems otrzymał 846 mln USD (3,26 mld zł) na opracowanie morskiego wariantu 26 lutego 2019. US Army zakłada, że nowy pocisk będzie mieć zasięg – około 2200 km (1400 mil). Ma być najbardziej dalekosiężnym systemem opracowywanym w ramach szerszej inicjatywy zwiększania rażenia artylerii lufowej i rakietowej o kryptonimie Long-Range Precision Fires (LRPF) (Modernizacja artylerii US Army, 2018-04-02).
IRCPS ma być konwencjonalnym uzupełnieniem strategicznej triady nuklearnej i działać jako środek odstraszania, ale o mniejszym zasięgu. Założeniem ma być możliwość przeprowadzenia wyprzedzającego ataku na dowolny cel na kuli ziemskiej w ciągu 60 minut od wystrzelenia. W przeciwieństwie do ewentualnego użycia broni jądrowej, które pociąga za sobą konsekwencje polityczne, konwencjonalne głowice pocisków IRCPS mają skutecznie razić cele dzięki ogromnej prędkości i precyzji. Według analityków Departamentu Obrony, na wypadek konfliktu z użyciem broni jądrowej, IRCPS mógłby zostać użyty przeciwko 30% celów, do których pierwotnie zostałaby użyta tradycyjna broń strategiczna.
Analiza
Dowództwo Obrony Kosmicznej i Rakietowej Armii (US Army Space and Missile Defense Command) testowało prototyp broni hipersonicznej 18 listopada 2011. Pocisk AHW (Advanced Hypersonic Weapon) wystrzelony z poligonu rakietowego na wyspie Kauaʻi na Hawajach raził cel, leżący na atolu Kwajalein w archipelagu Wysp Marshalla w odległości 3700 km (2300 mil) w czasie poniżej 30 minut. Został opracowany przez instytut naukowo-badawczy Sandia National Laboratories. Trajektoria lotu niebalistycznego na pułapie poniżej 100 km pozwoliła zebrać niezbędne dane do dalszych prac. Drugi test odbył się 25 sierpnia 2014 z poligonu Pacific Spaceport Complex-Alaska (PSCA) w Kodiak na Alasce. Misja została jednak przerwana po wystąpieniu awarii pocisku – nosiciela.
Oddzielne testy w ramach inicjatywy Prompt Global Strike (Natychmiastowe Globalne Uderzenie) z eksperymentalnym Falcon HTV-2 (Hypersonic Technology Vehicle 2) wykonując loty w 2010 i 2011 (podczas drugiego utracono prototyp), US Navy z HyFly, który do 2008 wykonał trzy loty poniżej prędkości hipersonicznych i nowym pociskiem o nieujawnionej nazwie, wystrzelonym 30 października 2017 z pokładu okrętu podwodnego typu Ohio (SSGN) oraz USAF z pociskiem Boeing X-51A WaveRider, testowanego w latach 2005-2013 (USAF testują nowy silnik strumieniowy, 2019-08-08).