5 stycznia ministerstwo obrony Federacji Rosyjskiej poinformowało o zakończeniu badań kwalifikacyjnych pistoletu samopowtarzalnego rozwijanego w ramach programu Udaw (Boa). Dokumentacja została przekazana do państwowej komisji, która ma sprawdzić rezultaty prób broni i wszystkich opracowanych wraz z nią akcesoriów i dodatków. Pozytywny wynik badań wpłynie na decyzje o wprowadzaniu konstrukcji do uzbrojenia sił zbrojnych Federacji Rosyjskiej.
Jedyne znane zdjęcie pistoletu Udaw rozwijanego przez CNIITOCzMASz opublikowane w lipcu 2018 w rosyjskim magazynie Kałasznikow przedstawia broń z kurkowym mechanizmem uderzeniowym ze szkieletem z tworzywa sztucznego, ale i obustronnym bezpiecznikiem lub zwalniaczem napiętego kurka na zamku / Zdjęcie: Magazyn Kałasznikow
Nowy pistolet samopowtarzalny do amunicji 9 mm x 21 rozwijany jest od 2014 w ramach pracy badawczo-rozwojowej pod kryptonimem Udaw (Boa) prowadzonej przez klimowski Centralny Instytut Naukowo-Badawczy Mechaniki Precyzyjnej CNIITOCzMasz, wchodzący w skład holdingu Rostiech. Rozwój finansowany jest przez ministerstwo obrony Federacji Rosyjskiej. Głównym konstruktorem CNIITOCzMasz jest Aleksandr Borisow, a konstruktorem prowadzącym projekt samego pistoletu jest Piotr I. Serdjukow – twórca m.in. pistoletu SR-1 oraz karabinków specjalnych AS Wał i WSS Wintorez.
Badania wstępne pistoletu zakończyły się w sierpniu 2016. Planowano wówczas rozpoczęcie badań państwowych w czwartym kwartale 2016 po wprowadzaniu do pistoletu poprawek sugerowanych podczas wcześniejszych prób. Stało się jednak inaczej. Badania kwalifikacyjne broni prowadzone były od sierpnia do grudnia 2018, zarówno na terenie CNIITOCzMaszu, jak też wybranych poligonów w zachodnim i centralnym okręgu wojskowym. Pistolet poddano licznym próbom, sprawdzającym między innymi niezawodność działania w skrajnych temperaturach (od -70 do 50 °C) i pod oddziaływaniem różnych czynników. Badania obejmowały także sprawdzenie celności.
Przedstawiciele CNIITOCzMasz liczą, że Udaw zastąpi w siłach zbrojnych Rosji broń do amunicji do 9 mm x 18: samopowtarzalny pistolet Makarowa (PM) i automatyczny pistolet Stieczkina (APS). W pierwszej kolejności nowa konstrukcja ma trafić w ręce żołnierzy wyposażonych w zestawy Ratnik, także rozwijane przez Instytut.
Zgodnie z założeniami taktyczno-technicznymi nowa rosyjska broń krótka ma być jak najbardziej ergonomiczna, charakteryzować się wysoką celnością do 100 metrów i zapewniać wysoką penetrację indywidualnych osłon balistycznych. Rosjanie pochwalili się zaangażowaniem przy projektowaniu specjalistów od wzornictwa przemysłowego. Przy ich pomocy opracowano kilka wariantów pistoletu różniących się kształtem i rozmieszczeniem manipulatorów, spośród których wojskowi wybrali najbardziej optymalny. To pierwszy taki przypadek w Rosji.
Aby spełnić wymagania wysokiej przebijalności, konstrukcja powstała w ramach programu Udaw będzie zasilana nabojem 9 mm x 21, silniejszym energetycznie od 9 mm x 19. Rosjanie ujawnili, że pistolet wyposażono w 18-nabojowy magazynek i został dostosowany do mocowania tłumika dźwięku, latarki, laserowego wskaźnika celu oraz celownika kolimatorowego. Nowa konstrukcja ma być bardziej technologiczna (tańsza w produkcji masowej) i celniejsza od SR-1.
Opis
Pistolet rozwijany w ramach programu Udaw powstaje od zera, choć przy jego projektowaniu twórcy korzystali z doświadczeń uzyskanych przy opracowaniu SR-1 do amunicji 9 mm x 21 wz. 1995 o zwiększonej przebijalności. Model ten powstawał od 1991 na potrzeby ministerstwa spraw wewnętrznych Rosji.
Najnowsza odmiana pistoletu SR-1MP wyposażona w dołączony tłumik dźwięku i uniwersalną szynę montażową Picatinny / Zdjęcie: Witalij Kuźmin
Pistolet rozwijano w CNIITOCzMASz pod nazwą RG055 (odmianę cywilną Gjurza, czyli RG060 pokazano po raz pierwszy w 1996) do amunicji 9 mm x 21 RG052. W grudniu 1996 Federalna Służba Bezpieczeństwa (FSB) i Federalna Służba Ochrony (FSO) przyjęły konstrukcję do uzbrojenia pod nazwą SR-1 z nabojem SP10 (RG054). W 2003 wprowadzono do tych służb poprawiony model SR-1M. Ponadto opracowano też amunicję z lekkim pociskiem SP11, z pociskiem silnie grzybkującym SP12 i przeciwpancerną ze smugaczem SP13.
Po modyfikacjach od 21 marca 2003 broń została wprowadzony do jednostek specjalnych podległych ministerstwu obrony jako samopowtarzalny pistolet Serdjukowa (SPS) wraz z amunicją: z 7,5-g pociskiem lekkim 7N28/SP11, z 6,7-g pociskiem przeciwpancernym 7N29/SP10 i z pociskiem przeciwpancernym ze smugaczem 7BT3/SP13.
Konkurencją dla broni z Klimowa jest pistolet Jarygina (PJa) do amunicji 9 mm x 19. Został wprowadzony do uzbrojenia sił zbrojnych Federacji Rosyjskiej w 2003 i bardzo powoli wypiera stare PM i APS. Produkcja seryjna PJa w Iżmaszu (obecnie część Koncernu Kałasznikow) rozpoczęła się w 2011, dostawy dla wojska trwają od 2012. Koncern Kałasznikow rozwija też pistolet samopowtarzalny Lebiediewa (PL-14/PL-15) także do naboju 9 mm x 19 (Seryjna produkcja PL-15, 2018-03-15).
Komentarze
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.