Pierwsza korweta projektu 20385 w służbie

29 grudnia podniesiono banderę na rosyjskiej prototypowej korwecie projektu 20385: Griemiaszczij. Uroczystość odbyła w stoczni Siewiernaja Wierf w Sankt Petersburgu, gdzie okręt został zbudowany. Korweta weszła w skład 114 Brygady Okrętów Ochrony Rejonu Wodnego Floty Oceanu Spokojnego i w najbliższym czasie ma wyruszyć w rejs na Daleki Wschód do macierzystego portu, którym będzie Pietropawłowsk Kamczacki.

Budowa Griemiaszczego rozpoczęła się położeniem stępki 1 lutego 2012 r. Budowa jednostki opóźniła się ze względu na zmiany konstrukcyjne wymuszone embargiem na dostawy uzbrojenia do Rosji. Przewidywano, że okręt będzie napędzany niemieckimi silnikami formy MTU. Kiedy okazało się, że ich dostawa będzie niemożliwa, zmieniono napęd na 2 rosyjskie zespoły napędowe DDA12000, każdy z dwoma silnikami wysokoprężnymi 16D49. Ich montaż zakończono w maju 2016 r., a 30 czerwca 2017 r. okręt zwodowano. Griemiaszczij po raz pierwszy na próby w morzu wyszedł 21 kwietnia 2019 r. Zakładano wówczas, że do końca 2019 r. zostanie on przekazany odbiorcy. Ostatecznie termin ten przesunął się o rok(Rosja: wstrzymana budowa dużych okrętów, 2020-04-23; Opóźnienia budowy korwety Dierzkij, 2018-11-18).

Opis
Griemiaszczij to prototypowy okręt projektu 20385, czyli korweta zmodernizowanego projektu 20380. Projekt powstał w Centralnym Morskim Biurze Konstrukcyjnym (CMKB) Ałmaz.

W stosunku do korwet projektu 20380 typu Stierieguszczij zmianie uległo zasadnicze uzbrojenie woda-woda. Zamiast 8 rakiet przeciwokrętowych Ch-35U systemu Uran jednostki otrzymały uniwersalny system pionowego startu 3S14 z 8-komorową wyrzutnią przeznaczoną do wystrzeliwania pocisków 3M14/3M54 systemu Kalibr-NK. Dzięki temu okręty otrzymało także możliwość atakowania celów lądowych. Deklarowane jest również w przyszłości wprowadzenie na uzbrojenie okrętów rakiet hipersonicznych 3M22 Cyrkon, będących obecnie w trakcie opracowania.

Wyrzutnie systemu 3S14 zamontowano w dziobowej części nadbudówki, w miejscu gdzie na korwetach projektu 20380 umieszczono liczące łącznie 12-komór wyrzutnie zestawu przeciwlotniczego Riedut. W związku z tym na zmodernizowanych okrętach wyrzutnie Rieduta zostały przeniesione na pokład rufowy za hangarem dla śmigłowca. Zwiększono przy tym liczbę przenoszonych pocisków. Griemiaszczij dysponuje czterema 4-komorowymi modułami mieszczącymi 16 rakiet rodziny 9M96 lub 64 rakiety 9M100. Zmiany spowodowały wydłużenie nowych jednostek o blisko 2 m z 104,5 do 106,3 metra oraz zwiększenie wyporności pełnej z 2250 do 2430 ton.

Okręty typu 20385 określane są jako okręty dozorowe bliskiej strefy. Przy 2430 ton wyporności pełnej ma długość 106,3 metra, szerokość 13 m oraz zanurzenie 3,7 m. Jej napęd składa się z dwóch wysokoprężnych zespołów napędowych DDA12000 o mocy po 12000 KM (8826 kW) pozwalających na osiągnięcie prędkości do 27 węzłów. Przy prędkości ekonomicznej 14 węzłów okręt ma zasięg 4000 mil morskich.

Zasadnicze uzbrojenie korwet projektu 20385 stanowi uniwersalny system pionowego startu 3S14 z 8-komorową wyrzutnią. Uzbrojenie przeciwlotnicze składa się z systemu Riedut z czterema 4-komorowymi wyrzutniami oraz dwóch armat przeciwlotniczych AK-630M kal. 30 mm. Do zwalczania celów podwodnych służy system Pakiet-NK z 8 torpedami kal. 324 mm. Zasadnicze uzbrojenie artyleryjskie okrętu składa się z pojedynczej armaty kal. 100 mm A-190.