PAC-3 MSE dla Szwajcarii

We wtorek, 31 października, amerykańska spółka Lockheed Martin poinformowała o umowie amerykańsko-szwajcarskiej na produkcję i dostawę rakietowych pocisków przechwytujących PAC-3 MSE (Patriot Advanced Capability-3 Missile Segment Enhancement) do przyszłych szwajcarskich pięciu baterii zestawów przeciwlotniczych i przeciwrakietowych MIM-104 Patriot PAC-3+ (Piąta umowa produkcyjna na pociski PAC-3 dla Polski).

Grafika: Lockheed Martin

Jak podkreśla komunikat prasowy, dzięki temu porozumieniu, Konfederacja Szwajcarska stanie się 15. użytkownikiem najnowszej i najnowocześniejszej wersji pocisków rodziny PAC-3.

Jesteśmy zaszczyceni możliwością współpracy ze Szwajcarią w celu wyposażenia szwajcarskich sił zbrojnych w najnowszą technologię obrony powietrznej i przeciwrakietowej w celu ochrony i obrony szwajcarskiej przestrzeni powietrznej przed nadchodzącymi zagrożeniami – powiedziała Brenda Davidson, wiceprezes ds. programów PAC-3. Szwajcaria dołącza do 14 innych państw we wzmacnianiu obrony swojej ojczyzny przed ewoluującymi zagrożeniami.

Lockheed Martin i szwajcarski federalny urząd zakupów obronnych Armasuisse sfinalizowały również umowę offsetową wspierającą program PAC-3 MSE. Umowa ta jest katalizatorem wielu nowych projektów, które będą wspierać szwajcarską technologię i bazę przemysłową.

Szwajcaria osobno wnioskowała o zakup 72 pocisków PAC-3 MSE, na co zgodę otrzymała 15 listopada 2022. Pakiet, wraz z powiązanym wyposażeniem, wyceniono na maksymalnie 700 mln USD.

PAC-3 MSE jest rozwinięciem PAC-3 CRI (Cost Reduction Initiative) i został opracowany w celu zwiększenia możliwości systemu MIM-104 Patriot w zakresie przechwytywania rakietowych pocisków balistycznych. W ramach projektu otrzymały one mocniejsze silniki rakietowe. Poprawiono też ich osiągi, takie jak zasięg i pułap przechwytywania. PAC-3 MSE mogą być używane do niszczenia celów manewrujących, takich jak pociski samosterujące oraz załogowe i bezzałogowe statki powietrzne. Są pozbawione klasycznej głowicy bojowej z ładunkiem wybuchowym. Do niszczenia celów wykorzystując energię kinetyczną (hit-to-kill). Elementy pocisków PAC-3 MSE powstają w Wojskowych Zakładach Lotniczych Nr 1 z Łodzi – chodzi o komory startowe stanowiące podstawową obudowę konstrukcyjną pocisku PAC-3 MSE oraz interfejs między pociskiem a elementami układu wyrzutni (WZL-1 gotowe do produkcji elementów pocisków PAC-3 MSE).

Pociski wejdą na uzbrojenie szwajcarskich zestawów Patriot. Umowa na ich produkcję o wartości 1,225 mld USD (4,84 mld zł) została zawarta 28 marca br. pomiędzy Dowództwem Zamówień US Army (Army Contracting Command, ACC) z Redstone Arsenal w stanie Alabama, w imieniu Departamentu Obrony USA a spółką Raytheon (obecnie część korporacji RTX) (Produkcja zestawów MIM-104 Patriot dla Szwajcarii).

Przypomnijmy, że w marcu 2018 Federalny Departament Obrony, Ochrony Ludności i Sportu (DDPS) Szwajcarii opublikował wymagania techniczne m.in dla naziemnego systemu obrony powietrznej (Bodluv; Bodengestützte-Luft-Verteidigung) dla szwajcarskich wojsk lotniczych w ramach inicjatywy modernizacji wojsk lotniczych o kryptonimie Air 2030. Wybrano ofertę amerykańską, przed francusko-włoską konsorcjum Eurosam z systemem SAMP/T Mamba, a wcześniej z programu wycofała się izraelska spółka Rafael Advanced Defense Systems z systemem David’s Sling (David’s Sling nie dla Szwajcarii).

Następnie zakup systemu Patriot został zatwierdzony w ogólnonarodowym referendum, 27 września 2020, wraz z nowymi samolotami bojowymi w programie NKF (Neues Kampfflugzeug), czyli 36 egzemplarzami Lockheed Martin F-35A Lighnting II (Szwajcaria zamówiła 36 samolotów F-35A Lightning II, Szwajcarskie tak dla nowych samolotów bojowych).

W ramach programu Bodluv szwajcarski rząd federalny wnioskował o zakup 5 zmodernizowanych jednostek ogniowych MIM-104 Patriot PAC-3+ wraz z 5 zestawami stacji radarowych kierowania ogniem AN/MPQ-65, 5 stacji kontroli AN/MSQ-132 ECS (Engagement Control Stations), 17 wyrzutni M903, do 70 pocisków przechwytujących MIM-104E GEM-T (Guidance Enhanced Missile Tactical), 7 mobilnych masztów antenowych AMG (Antenna Mast Group), 5 jednostek zasilania EPP III (Electrical Power Plants) oraz 6 zestawów wielofunkcyjnych terminali do transmisji danych standardu Link 16 – MIDS LVT (Multifunctional Information Distribution System Low Volume Terminal) wraz z 11 pakietami modernizacji BU2 (Block Upgrade Two).

Pakiet dodatkowy obejmował wyposażenie łącznościowe, narzędzia i wyposażenie testowe, wsparcie prób polowych, wsparcie dla pojazdów przenoszących elementy jednostek ogniowych, ciągniki siodłowe, generatory prądotwórcze, publikacje i dokumentacje techniczne, wyposażenie szkoleniowe, części zamienne i naprawcze, szkolenie personelu, usługi logistyczne ze strony polowych zespołów wsparcia technicznego (TAFT), wsparcie inżynieryjne, techniczne i logistyczne oraz inne elementy programu wsparcia. Całość wyceniono na maksymalnie 2,2 mld USD (wówczas 8,5 mld zł). Jak wspomniano, pociski PAC-3 MSE zostały ujęte w oddzielnym pakiecie.