12 listopada br. na terenie PGZ Stoczni Wojennej w Gdyni zamontowano na próbę Okrętowy System Uzbrojenia OSU-35K na dziobie niszczyciela min projektu 258 Kormoran II, przyszłego ORP Mewa (603). Zauważalny jest brak zintegrowanej głowicy obserwacyjno-śledzącej (ZGS-35). OSU-35K stanie się podstawowym uzbrojeniem artyleryjskim niszczycieli min projektu 258. Prototypowa jednostka ORP Kormoran nadal wykorzystuje armatę ZU-23-2MR Wróbel II, ale planuje się montaż OSU-35K podczas remontu średniego i modernizacji (Norweskie pojazdy podwodne Hugin na kolejne Kormorany).
Przyszły ORP Mewa z Okrętowym System Uzbrojenia OSU-35K
Armatę AM-35 wchodzącą w skład Okrętowego Systemu Uzbrojenia OSU-35K zamontowano na niszczycielu min projektu 258. Zdecydowano się na jednostkę oznaczoną 258\3 (przyszły ORP Mewa), która obecnie przechodzi obecnie próby zdawczo-odbiorcze. 7 listopada 2022 roku przeszła z Gdańska do Gdyni i zacumowała w basenie VIII gdzie stacjonuje 13. Dywizjon Trałowców im. admirała floty Andrzeja Karwety. Wówczas były widoczne płachty osłaniające miejsce montażu armaty AM-35 (MSPO 2022: PIT-Radwar zaprezentowała OSU-35K).
System OSU-35K miał początkowo zostać zamontowany na przyszłym ORP Albatros w sierpniu 2022 roku. Wówczas jednostka oznaczona 258\2 cumująca w Remontowa Shipbuilding była przygotowana do przeprowadzenia tej operacji. Jednakże pod dwóch dniach zdjęto rusztowania z dziobu a po niecałym tygodniu przyszły Albatros opuścił Gdańsk i udał się do Portu Wojennego w Gdyni. 28 listopada 2022 roku ma zostać podniesiona bandera na ORP Albatros (602) i według zapowiedzi armata AM-35 ma być już zamontowana na dziobie okrętu (MSPO 2022: PIT-Radwar nagrodzony za OSU-35K).
19 września br. Polska Grupa Zbrojeniowa (PGZ) poinformowała, że wchodzące w jej skład spółki PIT-Radwar i PGZ Stocznia Wojenna podpisały umowę w sprawie dostawy kolejnych OSU-35K na uzbrojenie trzech niszczycieli min za ponad 100 mln zł brutto, w latach 2022-2026 (Umowa na OSU-35K dla Kormoranów).
OSU-35K to zdalnie sterowany, stabilizowany okrętowy system uzbrojenia wyposażony w 35-mm armatę automatyczną z niezależnym optoelektronicznym systemem śledzenia celu. Został opracowany przez konsorcjum w składzie: Wojskowa Akademia Techniczna (lider), Akademia Marynarki Wojennej, PIT-Radwar i Zakłady Mechaniczne Tarnów. W czerwcu br. miały miejsce pierwsze strzelania systemu na stanowisku lądowym w Skarżysku-Kamiennej (ORP Albatros przekazany Marynarce Wojennej RP).
W skład systemu wchodzi wspomniana automatyczna armata (AM-35), zintegrowana głowica obserwacyjno-śledząca (ZGS-35), blok systemu kierowania ogniem (BSKO) i rezerwowe stanowisko kierowania ogniem (RSKO). Konstrukcja AM-35 i ZGS-35 wykonane są w technologii włókien węglowych OSU-35K zapewnia zwalczanie celów powietrznych wykonujących manewr kursem, prędkością i wysokością w strefie ognia oraz celów nawodnych. Przeznaczony do współpracy z CMS (Combat Management System). Otwarta architektura systemu, jego modułowość i skalowalność daje możliwość integracji na okrętach wielu klas (Kolejne trzy niszczyciele min Kormoran II dla Marynarki Wojennej).
Armata morska AM-35 stanowi jej najnowszą odmianę, w której konstrukcji zastosowano włókna węglowe, co pozwoliło na zmniejszenie masy całego stanowiska do ok. 3300 kg. Zastosowana licencyjna armata automatyczna KDA ma szybkostrzelność 550 strz./min i jest zasilana z dwóch magazynów o pojemności 100 pocisków każdy. Dzięki obustronnemu dosyłaniu amunicji można zamiennie używać dwóch ich rodzajów, np. podkalibrowej (FAPDS-T) i programowalnej (ABM). AM-35 charakteryzuje się kątem podniesienia w zakresie od -10º do +85º. Stanowisko ma własną kamerę celowniczą o rozdzielczości 1920×1080 (3,2 Mpix) umożliwiając prowadzenie ognia także w przypadku niesprawności zasadniczego systemu kierowania przy użyciu rezerwowego stanowiska kierowania ogniem RSKO (Początek prób w morzu niszczyciela min 258/3 Mewa).
Zasadniczym systemem celowniczym jest jednak zintegrowana głowica śledząca ZGS-35 dysponująca kamerą termowizyjną, światła dziennego, dalmierzem laserowym, wideotrackerem oraz interrogatorem krótkiego zasięgu IKZ-50P systemu identyfikacji IFF swój-obcy. Pracująca w paśmie 3-5 µm kamera termowizyjna pozwala na wykrycie celu o wymiarach 0,8 x 1,7 m z odległości do 11 800 m, rozpoznanie w odległości 4330 m oraz identyfikację z 2250 m. W przypadku celu większego o wymiarach 2,3 x 2,3 m odległości te wzrastają odpowiednio do 15 000, 7660 oraz 4060 m. Kamera telewizyjna pracująca w paśmie światła widzialnego 350-700 nm pozwala na wykrycie obiektu o wymiarach 0,75×1,5 m z odległości 8000 m, rozpoznanie w odległości 2000 m oraz identyfikację z 1000 m. Dalmierz laserowy ma zasięg aparaturowy w zakresie 200-30 000 m (Początek prób morskich niszczyciela min Albatros).
Zdjęcia: Michał Szafran, MILMAG
https://twitter.com/krzysztof_atek/status/1591512298308472832?s=20&t=pIQUJVIDn_7XKO0L_0XEJQ
Komentarze
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.