23 kwietnia w kijowskiej stoczni Kuźnia na Rybalskomu odbyła się uroczystość wodowania technicznego pierwszego średniego okrętu rozpoznawczego dla marynarki wojennej Ukrainy (Wijśkowo-Morśki Syły Ukrajiny). Kadłub i układ napędowy jednostki bazuje na projekcie cywilnych jednostek rybackich i chłodniowców typu 502 EM. Wyposażenie techniczne, w tym elektroniczne i uzbrojenie nie zostało jeszcze ujawnione. Nie poinformowano także, kiedy okręt zostanie dostarczony odbiorcy. Zakup jednostki wynika z potrzeby wzmocnienia granic morskich Ukrainy, a program budowy został sfinansowany z programu modernizacji technicznej sił zbrojnych do 2020.
Uroczystość wodowania technicznego odbyła się w Kijowie z udziałem m.in. ministra obrony Ukrainy Stepana Połtoraka / Zdjęcie: Ministerstwo Obrony Ukrainy
Nowy okręt ma 54,8 m długości, 9,8 m szerokości i 4,14 m zanurzenia. Jednostka wypiera 1220 ton i będzie poruszać się z prędkością 11,4 węzła przy zasięgu 7200 mil morskich. Autonomiczność wyniesie 28 dni. Załogę będzie stanowić 29 oficerów i marynarzy. Matką chrzestną okrętu została Antonina Szkamerda, dyrektor Funduszu Charytatywnego Transportu Morskiego. Wcześniej, 9 lutego 2019 w tej samej stoczni położono stępkę pod ósmy kuter artyleryjski projektu 58155 Gurza-M o nazwie własnej BK-08, podczas gdy BK-07 zwodowano 2 kwietnia (Fregaty OHP dla Ukrainy?, 2018-10-23; Kutry patrolowe Island dla Ukrainy, 2018-04-04).
/ Film: Military Television of Ukraine
Przewiduje się, że okręt będzie służył do przechwytywania sygnałów radioelektronicznych, prowadzenia zwiadu radiotechnicznego, identyfikacji źródeł transmisji radiowych, tworzenia pól fizycznych, akustycznych i elektromagnetycznych jednostek nawodnych i podwodnych, kontroli łączności morskiej, a także obserwacji i telemetrii odpaleń pocisków rakietowych i artyleryjskich. Budowę jednostki ogłosił zastępca dowódcy marynarki wojennej wiceadm. Ihor Woronczenko podczas wywiadu telewizyjnego w marcu 2017 (Incydent na Morzu Azowskim, 2018-11-25).
Wijśkowo-Morśki Syły Ukrajiny dysponuje nieco mniejszym okrętem rozpoznawczym Perejesław (U512) projektu 1824B Uhlomyer (w kodzie NATO Muna) o długości 54,2 m i wyporności 912 ton. Jest to jednostka specjalnego przeznaczenia, będąca pierwotnie w służbie marynarki wojennej ZSRR od 1985 jako GS-13. W 1995 została przekazana Ukrainie.