16 marca niemiecki blog Augen geradeaus! poinformował, że jedyny egzemplarz autonomicznego, bezzałogowego statku latającego dużej długotrwałości lotu (HALE, High-Altitude Long-Endurance) typu RQ-4E Euro Hawk trafi do oddziału Muzeum Wojskowo-Historyczne Bundeswehry (Militärhistorisches Museum der Bundeswehr) na lotnisku Berlinie-Gatow.

Jedyny egzemplarz autonomicznego, bezzałogowego statku latającego dużej długotrwałości lotu RQ-4E Euro Hawk trafi do berlińskiego muzeum historii wojskowości / Zdjęcie: Northrop Grumman

Co ciekawe, jak ujawniono, 9 października 2019 federalne ministerstwo obrony Niemiec podpisało umowę o nieujawnionej wartości z Agencją Wsparcia i Zamówień NATO NSPA (NATO Support and Procurement Agency) na przekazanie pochodzących z systemu Euro Hawk części zamiennych, wyposażenia do obsługi naziemnej, sprzętu testowego i narzędzi specjalnych.

Trafią one prawdopodobnie do włoskiej bazy lotniczej NAS Sigonella, gdzie stacjonuje pięć natowskich bsl Northrop Grumman RQ-4D Global Hawk (Block 30/40), na bazie których został zbudowany Euro Hawk. Dostawy pięciu bsl w ramach programu Alliance Ground Surveillance (AGS) zakończyły się 12 listopada 2020 (NATO odbiera RQ-4D).

Pozostałe wyposażenie, czyli sam częściowo zdemontowany bsl RQ-4E oraz naziemna stacja kontroli trafią do wspomnianego muzeum, gdzie będą prezentowane w ramach stałej ekspozycji najwcześniej od 2022 roku.

Tym samym kończy się historia niemieckiego Euro Hawka, który pierwotnie miał być pierwszym z pięciu bsl tego typu w wojskach lotniczych (Luftwaffe), zbudowanym przez amerykańską spółkę Northrop Grumman na bazie modelu RQ-4B Block 20/30/40 i wyposażonym w pakiet zwiadu radioelektronicznego o nazwie ISIS klasy SIGINT (SIGnals INTelligence), przenoszonym w sześciu zasobnikach, dostarczonym przez spółkę EADS (obecnie Airbus Defence and Space). Euro Hawki miały zastąpić samoloty zwiadu radioelektronicznego Dassault-Breguet Atlantique w lotnictwie marynarki wojennej (Marineflieger).

Prototyp Euro Hawk został zaprezentowany 8 października 2009 i oblatany 29 czerwca 2010. Po zakończeniu prób w USA, 21 lipca 2011 przyleciał do niemieckiego Manching w Bawarii, gdzie rozpoczęto jego modyfikację. Koszty zakupu i modyfikacji wyniosły łącznie 562 mln EUR. Bsl miał wejść do służby w 2012.

Jednak w ciągu dwóch kolejnych lat bsl nie uzyskał niezbędnej homologacji z powodu problemów z układem sterowania, dlatego nie mógł wykonywać lotów w europejskiej i międzynarodowej, cywilnej przestrzeni powietrznej. Statek nie miał systemu antykolizyjnego, którego koszty integracji oszacowano na kolejne 600 mln EUR. 15 maja 2013 program certyfikacji został permanentnie zamrożony, decyzją ówczesnego federalnego ministra obrony Thomasa de Maizière’a. W międzyczasie, 8 sierpnia 2013, bsl ustanowił rekord długotrwałości lotu w Europie, wynoszący 25,3 godziny na pułapie maksymalnym 17 900 m.

5 października 2014 nowa minister obrony, Ursula von der Leyen, poinformowała, że rozważa wznowienie programu Euro Hawk, ale na innej platformie, np. izraelskiej, jednak zakończyło to się fiaskiem. Do 2017 bsl RQ-4E został częściowo rozmontowany i wystawiony na sprzedaż.

Władze w Berlinie postanowiły jednak nie rezygnować z pozyskania bsl klasy HALE. 5 kwietnia 2018 USA wydały zgodę na sprzedaż czterech bsl MQ-4C Triton, także wywodzącym się z RQ-4 w ramach programu PEGASUS (PErsistent German Airborne SUrveillance System). Jednakże 28 stycznia 2020 pojawiła się informacja o anulowaniu tego zakupu (Niemcy rezygnują z zakupu Tritonów).

W zamian, planowany jest zakup załogowych samolotów rozpoznawczych w oparciu o płatowce Bombardier Global 6000, które będą mogły wykonywać loty w cywilnych korytarzach powietrznych bez żadnych przeszkód. Płatowce miałyby pochodzić z bieżącej linii produkcyjnej tych samolotów kanadyjskiej spółki Bombardier Aviation. Na razie jednak nie udzielono żadnego zamówienia na wyposażenie specjalistyczne klasy SIGINT dla już zakontraktowanych samolotów, mimo iż miałyby wejść do służby po 2025 roku.

W międzyczasie w lutym 2019 pojawiła się informacja, że zakupem niesprawnego już RQ-4E Euro Hawk zainteresowana jest Kanada. Władze w Ottawie chciały przywrócić bsl do lotów i wykorzystywać go do monitorowania wycieków ropy naftowej, stanu lodowców i siedlisk morskich w Arktyce. Ostatecznie pomysł ten również zakończył się fiaskiem, gdyż statek był pozbawiony systemów nawigacji i kontroli lotu, a koszty jego doposażenia okazały się niewspółmierne do korzyści.