3 sierpnia Komenda Portu Wojennego w Świnoujściu rozpoczęła postępowanie procedurą ograniczoną do usługę naprawy dokowej pływającej stacji demagnetyzującej SD-11 projektu B208/I (w kodzie NATO: Mrowka).
Pływająca stacja demagnetyzująca SD-11 (nazywana nieoficjalnie WRONA) projektu B208/I ma 44,85 m długości, 8,14 m szerokości, 2,709 m zanurzenia (dziób) i 2,899 m (rufa), 561,35 t wyporności normalnej, 595,1 t wyporności pełnej i 660,6 t wyporności całkowitej. Napęd główny stanowi silnik wysokoprężny Şimşekler (SKL) 6 NVD-36-1U o mocy 246 kW napędzający jedną śrubę w dyszy, a zespoły prądotwórcze składają się z dwóch silników SW 400/E51, dwóch M-826A1 oraz WOLA 17H61 i WOLA 26H6. Jednostkę wyposażono w dwie sprężarki powietrza EK2-150. Zasięg wynosi 1000 mil morskich przy prędkości 9,5 w. Okręt uzbrojono w 25-mm zdwojoną armatę morską 2M-3 i wyposażono w stację radiolokacyjną RN-231 / Zdjęcie: Michał Szafran
Termin składania wniosków minie 7 września 2020 o godz. 9.30. Maksymalna, przewidywana liczba wykonawców nie przekroczy trzech. Kryteriami wyboru oferty wykonania usługi będą koszt wykonania prac (90%) i okres gwarancji (10%). Zamawiający przewiduje, że termin wykonania prac musi minie w 40 dni od dnia zawarcia umowy.
Zamawiający oczekuje, że wykonawca zapewni odpowiednią infrastrukturę do przeprowadzenia naprawy dokowej z uwzględnieniem nabrzeża utwardzonego, długości nie mniej niż 750 m, głębokości basenu, nie mniej niż 5,5 m oraz ułatwionego dostęp pojazdu ciężarowego do burty okrętu.
Zgodnie z wykazem prac naprawczych, zostaną przeprowadzone pomiary grubości poszycia kadłuba za pomocą grubościomierza ultradźwiękowego, konserwacja i malowanie kadłuba, nadbudówki i pokładów, zostanie wykonana powłoka antypoślizgowa zgodna z normą MIL-PRF-24667A o powierzchni 450 m kw., wymienione zostaną na nowe wszystkie protektory cynkowe, zostaną przeprowadzone naprawy zasuw klinowych, zaworów burtowych i zaporowo-przelotowych, flitrów APO i AkpO, zostanie zdemontowany i sprawdzony wał napędowy wraz z naprawą ubytków i wymianą elementów (podobnie śruba napędowa, dysza Corte’a, trzon sterowy z płetwą i kotwice).
Prace konserwacyjne obejmą także komory łańcuchowe, zbiorniki paliwa, zbiorniki słodkiej wody, fekaliów, wody balastowej, zbiorników suchych, konfedramów, odpowietrzników, odbojnicy, relingów, schodni i drabinek, zbiorniku oleju zużytego i czystego, zbiorników obiegowych oleju GRI i GRII, logu elektromagnetycznego, echosondy Skipper GDS 101 oraz stacji kontrolno-pomiarowej pól magnetycznych okrętów i trałów typu MD-87.
Opis
Marynarka Wojenna RP ma na stanie również bliźniaczą SD-13, które pozostają w służbie od 1971 (w przypadku SD-11) i 1972 w 8. Flotylli Obrony Wybrzeża w Świnoujściu i 3. Flotylli Okrętów w Gdyni. Trzeci z nich, SD-12 (nazywaną nieoficjalnie RYŚ) wycofano i sprzedano w 2005. Projekt B208 powstał w Centrum Badawczo-Projektowym Żeglugi Śródlądowej NAVICENTRUM we Wrocławiu, a jednostki zbudowano w Stoczni Marynarki Wojennej w Gdyni.
12 maja br. Inspektorat Uzbrojenia Ministerstwa Obrony Narodowej (IU MON) opublikował informację informację o zamiarze przeprowadzenia dialogu technicznego dotyczącego ewentualnego zakupu pływającej stacji demagnetyzującej i pomiaru pól fizycznych okrętów pod kryptonimem Magneto. 28 maja br. IU MON poinformował, że do dialogu zgłosiło się sześciu oferentów, w tym jeden z zagranicy (Magneto: Sześciu chętnych do dialogu technicznego, 2020-05-29; Magneto dla MW RP?, 2020-05-14).
W marcu 2016 IU MON przeprowadził fazę analityczno-koncepcyjną, a w kwietniu 2017 dialog techniczny na brzegową dynamiczną stację demagnetyzacyjną o kryptonimie Demag. Dialog został zakończony we wrześniu tego samego roku.
Komentarze
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.