LMG-A – USSOCOM szuka następcy MK 48

LMG-A zastąpić ma 7,62 mm karabiny maszynowe FN Herstal MK 48 (konstrukcyjnie oparte na km Minimi). Nowa broń cechować ma się możliwością prowadzenia ognia zaporowego na dystansach do 1 500 m przy wykorzystaniu amunicji 7,62 mm x 51 NATO i 6.5 Creedmoor. Dowództwo operacji Specjalnych USA (USSOCOM) zainteresowane jest także możliwością dostosowania LMG-A do takiej amunicji jak 6,8 mm x 51 i .264 LICC (Lightweight Intermediate Caliber Cartridge) za pomocą zestawów konwersyjnych.

MK 48 powstał w latach 2000. jako odpowiedź na zapotrzebowanie USSOCOM na karabin maszynowy o porównywalnej sile ognia do M60 i M240, cechujący się jednak mniejsza masą i większą niezawodnością. Jedną z najnowszych wersji jest zasilany amunicją 6,5 Creedmoor MK 48 Mod. 2, zaprezentowany w 2020 roku (który również został stworzony dla USSOCOM).

MK 48 Mod 1 / Zdjęcie: FN USA

Zdjęcie: Staff Sgt. Mark Burrell, U.S. Army

Zdjęcie: U.S. Air Force Staff Sgt. Ryan Crane

Komponenty systemu

Główne komponenty systemu

LMG-A powinien stanowić wielokalibrowy system zasilanej taśmowo broni o niskiej masie. W jego skład wchodzić powinna
• główna lufa,
• lufa zapasowa,
• zamki, lufy i zespoły ruchome dla każdego zestawu konwersyjnego,
• kolba,
• komora zamkowa,
• tłumik dźwięku,
• instrukcja obsługi,
• zestaw do czyszczenia,
• zestaw narzędzi dla użytkownika,
• pas,
• zamykany futerał zatwierdzony przez Transportation Security Administration (TSA).

Cechy konstrukcyjne i użytkowe

Prowadzenie ognia

LMG-A powinien być zdolny do działania w trybie samopowtarzalnym oraz samoczynnym. Szybkostrzelność powinna mieścić się w zakresie 500-750 strz./min. Odczuwany odrzut powinien być minimalizowany w obu trybach działania. Użytkowanie amunicji 7,62 mm x 51 NATO obejmuje także amunicję ćwiczebną. Zasilanie taśmą odbywać ma się z lewej strony broni. Skupienie na dystansie 100 metrów powinno mieścić się w okręgu o szerokości 6 MOA w trakcie fazy testowej oraz 3 MOA w warunkach operacyjnych przy zasilaniu amunicją 7,62 mm x 51 NATO.

Manipulatory, ergonomia, akcesoria

Nowa konstrukcja ma być wyposażona w pojedynczy punkt montażowy pasów wykorzystywanych już przez podmioty podległe Departamentowi Obrony. Kompatybilności wymaga się także w kwestii zasobników (twardych jak i miękkich) na amunicję w taśmie.

• Bezpiecznik LMG-A powinien być przystosowany do obsługi przez osoby prawo i leworęczne. Umożliwiać ma przeładowanie broni będąc w pozycji zabezpieczonej.
• Napinacz zamka pozostawać ma nieruchomy w trakcie pracy zespołu ruchomego (non-reciprocating). Jego konstrukcja umożliwiać ma przełożenie na drugą stronę broni.
• Dwójnóg powinien być regulowany na poziomie użytkownika i zdolny do szybkiego rozłożenia/złożenia z zablokowaniem.
• Konstrukcja kolby umożliwiać ma jej regulację na długość oraz składanie na bok. Regulowana baka nie może zakłócać działania broni.
• Na godzinie 12 znajdować ma się odcinek szyny MIL-STD-1913 o ponumerowanych pozycjach. Długość odcinka znajdującego się za donośnikiem wynosić powinna 8,5 cala (215 mm).
• LMG-A wyposażony ma być w łoże z systemem montażowym M-LOK, którego otwory rozmieszczono na godzinie 3,6 oraz 9.

Lufa, system gazowy, urządzenie wylotowe

Lufy cechować mają się możliwością szybkiej wymiany zarówno w broni w konfiguracji assault jak i standard.

Konstrukcja nadawać ma się do użytku z urządzeniem wylotowym w postaci tłumika, redukującego błysk, naruszenie gruntu (prawdopodobnie chodzi o podnoszenie pyłu), huk i przepływ wsteczny gazów. Urządzenie nie powinno zwiększać szybkostrzelności o więcej niż 10% w fazie testowej oraz o nie więcej niż 2% w warunkach operacyjnych. System montażowy umożliwiać ma szybki montaż/demontaż oraz minimalną zmianę punktu trafienia.

Wymiary

Maksymalna długość nowej konstrukcji z zamontowanym dwójnogiem, kolbą oraz urządzeniem wylotowym nie może przekraczać 49/44 cali (1244/1117 mm), odpowiednio w fazie testowej/warunkach operacyjnych. Masa nie powinna przekraczać 7 650/5 737 g.

Dowództwo Sił Specjalnych USA zorganizuje wydarzenie, podczas którego to zainteresowani producenci będą mogli zapoznać się z wymaganiami programu. Od producentów wymaga się dostarczenia na wydarzenie oferowanego egzemplarza broni lub atrapy prototypowej, wraz z odpowiednimi danymi technicznymi. Wydarzenie odbędzie się w dniach 19-20 listopada 2024 roku na terenie instytucji SOFWERX w Tampa w stanie Floryda

SOFWERX powstała w celu pokonywania problemów napotykanych przez siły specjalne. Skupiając przedstawicieli przemysłu i środowiska akademickiego, jego zadaniem jest szukanie lub opracowywanie rozwiązań technologicznych wspierających siły specjalne. Owoce prac prezentowane są przedstawicielom USSOCOM, którzy poddają je procesowi weryfikacji.

Więcej informacji na platformie zakupowej System for Award Management.