14 grudnia br. europejskie konsorcjum MBDA poinformowało o zakończeniu prób lekkiego przeciwokrętowego pocisku rakietowego o wydłużonym zasięgu Marte ER. Ostatni test został zrealizowany pod koniec listopada br. na poligonie PISQ (Poligono Interforze del Salto di Quirra) na Sardynii. Próby trwały od listopada 2018 (Próby Marte ER).
Marte ER trafi na uzbrojenie okrętów nawodnych, samolotów bojowych, śmigłowców i baterii nadbrzeżnych. 30 marca 2018 partia 50 pocisków została zamówiona przez wojska lotnicze Kataru wraz z 16 śmigłowcami wielozadaniowymi NHI NH90 w wersji TTH i 12 NFH. Zainteresowany zakupem pocisków był także Kuwejt / Zdjęcie: MBDA
Podczas testów, podobnie jak w przypadku poprzednich, wykorzystano standardowy pocisk telemetryczny ze wszystkimi możliwościami funkcjonalnymi i z wbudowanym wyposażeniem standardu produkcyjnego. Jedynym wyjątkiem było wykorzystanie głowicy ćwiczebnej zamiast bojowej. Wykorzystany do testu naziemny system startowy również był w ostatecznej konfiguracji produkcyjnej (Kolejne próby Marte ER).
Używając własnego oprogramowania do planowania misji, pocisk wykonał lot na daleki dystans na bardzo niskim pułapie nad powierzchnią morza z bardzo dużą prędkością (tzw. sea-skimming). Podczas ostatniego etapu lotu wykonał trzy dynamiczne zakręty i manewr nurkowania do celu ćwiczebnego. Ostatni prosty odcinek przebiegał do punktu aktywacji głowicy poszukiwawczej RF (skonstruowanej i wyprodukowanej przez dział MBDA Seeker Division).
Identyfikacja, wskazywanie i śledzenie celów przebiegły niezwykle szybko, po czym rozpoczęto prowadzenie pocisku do celu. W końcowej fazie pocisk z powodzeniem wykonał manewr unikania obrony przeciwlotniczej krótkiego zasięgu/obrony bezpośredniej, trafiając w cel tuż nad linią wody z dużą prędkością okołodźwiękową. Potwierdziło to skuteczność systemu naprowadzania w końcowej fazie lotu, dzięki nowej półprzewodnikowej głowicy RF.
Test wykazał również, że zachowanie silnika turboodrzutowego Williams WR WJ-24-8G było prawidłowe. zarówno pod względem czasu inicjacji, jak i poziomu wymaganego ciągu. Listopady test był ostatnim na ścieżce rozwoju systemu Marte ER, która wejdzie do eksploatacji na początku przyszłego roku.
Marte ER to trzecia generacja pocisków przeciwokrętowych Marte Mk2/S. Główną modyfikacją było zastąpienie silnika rakietowego na paliwo stałe turboodrzutowym, co zwiększyło zasięg z 25 do ponad 100 km. Zmodyfikowany pocisk może być wystrzeliwany z uniwersalnej wyrzutni kontenerowej. Pocisk ma masę startową 340 kg.
Od listopada 2015 pocisk był integrowany z samolotem wielozadaniowym Eurofighter Typhoon, na potrzeby których dodano stałe usterzenie, dodatkowy przyspieszacz rakietowy i większą głowicę bojową, przeciwpancerno-burzącą (o masie 120 kg, zamiast 70). Samolot będzie mógł przenieść maksymalnie od 4 do 6 pocisków Marte ER jednocześnie. Z kolei wstępna integracja Marte ER ze śmigłowcem wielozadaniowym NH90 nastąpiła w czerwcu 2014 (Pierwsza z czterech włoskich korwet dla Kataru, DIMDEX2018: Śmigłowce NH90 dla Kataru).
Komentarze
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.