Indie: Test nowej rakietotorpedy SMART

5 października ministerstwo obrony Indii poinformowało, że rządowa Agencja Badań i Rozwoju Technologii Wojskowych DRDO (Defence Research and Development Organisation) z powodzeniem przeprowadziła pierwszy test w locie nowej ponadźwiękowej rakietotorpedy SMART (Supersonic Missile Assisted Release of Torpedo) (Indie: Udany test hipersonicznego HSTDV, 2020-09-12).

Pocisk rakietowy, przenoszący lekką torpedę jako głowicę bojową, wystartował tego samego dnia o godz. 11.45 czasu lokalnego z poligonu rakietowego Chandipur na wyspie Abdul Kalam, leżącej u wybrzeży wschodniego stanu Orisa, w Zatoce Bengalskiej. Jak informuje resort obrony, wszystkie cele misji, w tym osiągnięcie przez pocisku-nosiciela zaplanowanej trajektorii, oddzielenie przedniej osłony, uwolnienie torpedy i uruchomienie spadochronów hamujących (VRM, Velocity Reduction Mechanism) zostały zrealizowane prawidłowo. Próba była monitorowana przez stacje śledzące (radiolokatory i systemy elektrooptyczne) wzdłuż wybrzeża oraz stacje telemetryczne, w tym okręty nawodne.

Pocisk rakietowy przenosi lekką torpedę TAL (Torpedo Advanced Light), zwaną też Shyena, wyposażoną w oparty na sonarze akustycznym układ naprowadzania. Głębokość operacyjna wynosi do 450 m, a masa torpedy wynosi 220 kg. Torpeda ma napęd elektryczny i została zaprojektowana do użycia przez samoloty i okręty nawodne zwalczania okrętów podwodnych (ZOP). Nieoficjalnie torpeda może pracować przez ok. 6 minut, co przekłada się na zasięg 18,5 km przy prędkości maksymalnej 33 w.

Prace nad SMART rozpoczęto w 2016. Brało w nich udział wiele indyjskich ośrodków badawczych i laboratoriów, w tym DRDL (Defence Research and Development Laboratory) z Delhi, RCI (Research Centre Imarat) z Hajdarabadu, ADRDE (Aerial Delivery Research and Development Establishment) z Agry, NSTL (Naval Science & Technological Laboratory) z Wiśakhapatnamu – ten ostatni opracował samą torpedę TAL.

Celem prac było opracowanie rakietotorpedy o znacznie większym zasięgu rażenia niż obecnie wykorzystywane rakietotorpedy na świecie – nieoficjalnie jest to nawet 650 km. Dla porównania amerykańska RUM-139 VL-ASROC, wystrzeliwana z uniwersalnych wyrzutni pionowego startu Mk 41 VLS, ma zasięg jedynie 22 km. Inne konstrukcje obecnie wykorzystywane, np. opracowane w czasach sowieckich: 533-mm RPK-6M Wodospad i 650-mm RPK-7 Wieter mają nieoficjalnie zasięg mniejszy niż 100 km (opcjonalnie przenoszą też głowicę jądrową). Natomiast jedynym opracowanym dotąd ponaddźwiękowym systemem jest japońska rakietotorpeda Typ 07 o zasięgu ponad 30 km. Dr G Satheesh Reddy, sekretarz ds. badań i rozwoju oraz przewodniczący DRDO, powiedział po zakończeniu próby, że jest to przełomowa broń przeciwpodwodna (Przeciwokrętowy NASM-SR z Indii, 2020-02-06).

Jeżeli weźmiemy pod uwagę, że informacje o celach, w postaci okrętów podwodnych przeciwnika, będą mogły przekazywać indyjskie samoloty ZOP typu P-8I Neptun czy nowo zamówione śmigłowce MH-60R Seahawk, czas reakcji będzie na tyle krótki, że może to być bardzo skuteczna broń. Dzięki ogromnemu jak na ten rodzaj uzbrojenia zasięgowi, SMART będzie być może także pełnić role systemu obrony wybrzeża – zresztą podczas samego próbnego testu wykorzystano mobilną wyrzutnię rakiet, a niektóre źródła donosiły już wcześniej, że DRDO bada możliwość wykorzystania SMART w ten sposób (Indie kupiły kolejne amerykańskie śmigłowce, 2020-02-26; Więcej P-8I dla Indii, 2019-06-27).