W czwartek, 30 listopada, w hiszpańskiej bazie morskiej Kartagena odbyła się uroczystość wejścia do służby nowego, konwencjonalnego okrętu podwodnego Isaac Peral (S-81), typu S-80 Plus, pierwszego z czterech zamówionych. Poinformował o tym w mediach społecznościowych producent jednostki, spółka stoczniowa Navantia.
Zdjęcia: Navantia
W ceremonii podniesienia bandery na okręcie podwodnym Isaac Peral (S-81) w bazie flotylli okrętów podwodnych FLOSUB (Flottilla de Submarinos) w Kartagenie brali udział: minister obrony Hiszpanii Margarita Robles, dowództwo marynarki wojennej (Armada Española), załoga okrętu oraz przedstawiciele producenta i podwykonawców.
Wejście do służby było możliwe dzięki zwieńczeniu prób morskich, obejmujących m.in. pierwsze zanurzenie, które zrealizowano 30 marca br. Wcześniej, na początku lutego 2022 przeprowadzono próby zespołu napędowego na uwięzi. Niemniej mimo to wcześniej planowano, że okręt wejdzie do służby w lutym 2023 (Próby nowego hiszpańskiego okrętu podwodnego Isaac Peral (S-81)).
Ministerstwo Obrony Hiszpanii, pierwotnie w ramach programu S-80, zamówiło cztery okręty podwodne, 24 marca 2004. Stępkę pod prototypowy okręt położono w 2005, a dostawa miała zostać zrealizowana w 2011 (a po rewizji planów z przyczyn finansowanych – w 2015). Jednakże w międzyczasie, w 2013, znaleziono poważną wadę konstrukcyjną wymagającą zmiany projektu (stąd oznaczenie S-80 Plus), co znacznie wydłużyło czas budowy – przynajmniej do 2017 (co również okazało się nieosiągalne).
W końcu, 22 kwietnia 2021, w dwa dni po wytoczeniu okrętu z hali montażowej stoczni Navantii w Kartagenie, odbyła się uroczystość chrztu, natomiast 7 maja tego samego roku nastąpiło wodowanie. W planach są trzy kolejne okręty, które dołączą do prototypu kolejno w 2024, na początku 2026 i połowie 2027, budowane: od 2007 Narciso Monturiol (S-82), od 2009 Cosme García (S-83) i od 2010 Mateo García de los Reyes (S-84). Co ciekawe, harmonogram dostaw każdego z seryjnych okrętów przyspieszono o rok (Chrzest pierwszego okrętu podwodnego typu S-80 Plus).
https://twitter.com/NavantiaOficial/status/1730209432473100658?s=20
Przy długości kadłuba wynoszącej 80,80 m i wyporności ok. 2400 t, S-80 Plus to jedne z największych zachodnich okrętów podwodnych o napędzie konwencjonalnym. Pierwotny projekt zakładał, że długość jednostek wyniesie 71 m a wyporność 1740 t. Zmiany wynikały z faktu, iż okazało się że okręty będą o 75-100 t cięższe, co zagrażało ich pływalności. Przy pomocy specjalistów z General Dynamics Electric Boat w Groton dodano trzy nowe sekcje kadłuba. Zakończenie przeprojektowywania ogłoszono we wrześniu 2014. W 2016 resort obrony wznowił program budowy.
W ciągu tych lat programu rosły także koszty budowy czterech okrętów. Pierwotna umowa z 2004 zakładała, iż wyniosą one 1,756 mld EUR, czyli 439 mln EUR za jednostkę. W 2010 wzrosły do 2,212 mld EUR (553 mln EUR za okręt), w 2014 do 3 mld EUR (750 mln EUR za okręt), a w 2018 do 3,935 mld EUR (983,75 mln EUR).
S-80 Plus jest wyposażony w napęd niezależny od powietrza (AIP, Air-Independent Propulsion) o nazwie BEST (Bio-Ethanol Stealth Technology) o mocy 300 kW, oparty na ogniwach paliwowych od UTC Power, wykorzystujących wodór powstały w rozkładzie bioetanolu oraz reaktor bioetanolu od Abengoa Innovation. Napędza trzy silniki wysokoprężne o mocy 1200 kW każdy. Co ciekawe, napęd AIP BEST otrzyma od razu trzeci okręt z serii, natomiast pierwsze dwa dopiero podczas remontu głównego. Do tego czasu będą wykorzystywać znajdujący się na pokładzie silnik elektryczny o mocy 3500 kW.
Uzbrojeniem nowych okrętów mają być 533-mm ciężkie torpedy DM2A4 Seehecht oraz Mark 48, pociski przeciwokrętowe UGM-84 Harpoon oraz miny morskie SAES. Planowano wcześniej, że zostaną uzbrojone też w pociski manewrujące UGM-109 Tomahawk do atakowania celów naziemnych.
Okręty podwodne typu S-80 Plus zastąpią dwa typu S-70 Galerna (francuski typ Agosta 90B): pozostający w aktywnej służbie operacyjnej Tramontana (S-74) i Galerna (S-71), na którym prace naprawcze i modernizacyjne były realizowane w latach 2017-2022. W 2012 wycofano Siroco (S-72), a w 2020 Mistral (S-73) (Hiszpania (prawie) bez OP).
Komentarze
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.