18 grudnia Boeing dostarczył ostatni, czternasty zmodernizowany samolot wczesnego ostrzegania i dozoru przestrzeni powietrznej E-3A Sentry AWACS, należący do Komponentu NATO. Wszystkie samoloty zostały wyposażone w nową awionikę, która zastąpiła urządzenia pochodzące z lat 1970.
Komponent NATO składa się z czternastu samolotu wczesnego ostrzegania i dozoru przestrzeni powietrznej E-3A Sentry AWACS, rozmieszczonych w Niemczech. Jest wspierany przez sześć E-3D, które stacjonują w Wielkiej Brytanii. Łącznie w państwach NATO lata około 50 samolotów tego typu, w większości pod dowództwem narodowym.
Prace modernizacyjne zostały przeprowadzone w ramach projektu Communication Navigation Surveillance/Air Traffic Management (CNS/ATM). Kwestia przeprowadzenia prac została podjęta podczas spotkaniu ministrów obrony NATO 3 i 4 czerwca 2014. Pierwszy zmodernizowany egzemplarz odebrano w listopadzie 2016 z zakładów Boeinga w Seattle. Prace nad pozostałymi samolotami zostały przeprowadzone w Manching w Niemczech. Dzięki temu służba operacyjna tych samolotów została wydłużona do 2024 (F-35B wskazuje cele dla HIMARS, 2018-10-10).
Prace objęły one m.in. instalację pięciu kolorowych, ciekłokrystalicznych wyświetlaczy, które zastąpiły przestarzałe analogowe wskaźniki i zegary. Nowa awionika może być dowolnie konfigurowana, a na wyświetlaczach piloci mogą przywoływać dane dotyczące pracy silników, pilotażu czy radaru, co przekłada się na lepszą synchronizację działań załogi. Dzięki modernizacji samoloty mogą teraz lepiej spełniać bieżące i przyszłe wymogi służb kontroli przestrzeni powietrznej dotyczące nawigacji w Europie (Pierwszy A330 dla NATO MMF oblatany, 2018-12-03).
Modernizacja awioniki objęła m.in. instalację pięciu kolorowych, ciekłokrystalicznych wyświetlaczy, które zastąpiły przestarzałe analogowe wskaźniki i zegary. /Zdjęcia: Boeing
Dwie Eskadry NATO (Flying Squadron 1 i Flying Squadron 2) w niemieckim Geilenkirchen, złożone z 14 samolotówE-3A Sentry są pierwszą międzynarodową jednostką podlegającą dowództwu Sojuszu, począwszy od stycznia 1982, gdy osiągnęły wstępną gotowość operacyjną w ramach programu NAPMO (NATO Early Warning and Control Programe Management Organisation). Polska przystąpiła do programu w 2000, dzięki czemu Siły Powietrzne RP mogą korzystać z informacji systemu AWACS w sytuacjach zagrożenia lub konfliktu, uczestnicząc też regularnie w ćwiczeniach z udziałem tych samolotów i współtworząc międzynarodowe załogi (od 2002 kilkunastu oficerów Wojska Polskiego pełniło różne funkcje na pokładach E-3A). Drugą międzynarodową jednostką jest eskadra transportowa, złożona z ciężkich samolotów C-17A Globemaster III, zlokalizowana w węgierskiej bazie lotniczej Pápa w ramach NATO Airlift Management Programme.
Ponadto istnieje eskadra AWACS Sojuszu, złożona z sześciu zmodyfikowanych E-3D, które stacjonują w bazie RAF Waddington. W 2015 rozwiązano eskadrę Flying Squadron 3, która była czasowo rozmieszczona w USA i wycofano cztery samoloty ze służby z powodów ekonomicznych i konieczności przeprowadzenia rzeczonej modernizacji. Ostatni samolot o nr bocznym 449 wycofano 23 czerwca 2015 (Kolejna amunicja dla NATO z USA, 2018-11-21).