18 lipca wiceminister obrony Iranu Reza Mozaffari-Nia powiedział agencji Tasnim, że jego resort jest gotów złożyć zamówienie na 700-800 czołgów Karrar, które trafią na wyposażenie Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej (Produkcja małoseryjna bwp Kurganiec-25, 2018-07-16).
Karrar został obłożony kostkami zmodernizowanego pancerza reaktywnego na froncie i bokach kadłuba oraz froncie wieży.
Zakup fabrycznie nowych i zmodernizowanych do tego standardu czołgów miałby odbywać się w ramach modernizacji technicznej sił zbrojnych. Prace zostaną przeprowadzone w nowym kompleksie przemysłu pancernego Bani-Hashem, brak jest jednak szczegółów na temat kosztów i harmonogramu dostaw. Wiadomo tylko, że zakłady są zdolne do produkcji 50-60 czołgów rocznie, natomiast w lipcu 2017 pojawiła się informacja, że pierwsze dostawy rozpoczną się w 2018 (Tajwan znów zainteresowany M1A2, 2018-07-13).
Pod znakiem zapytania pozostaje, czy irański park maszynowy czołgów T-72S Shilden i T-72M1 Chorramszahr, w liczbie, odpowiednio, 1150 i około 500 wozów, zostanie poddany modernizacji. Wydaje się prawdopodobnym, że Karrar jest głęboką modernizacją T-72S (T-72M1M1, Obiekt 172M-E8), czyli eksportowej wersji T-72B, wyposażonej m.in. w 155 kostek pancerza reaktywnego Kontakt-1 (Norwegia nie zmodernizuje Leopardów, 2018-06-23).
Uzbrojenie główne czołgu Karrar stanowi 125-mm armata gładkolufowa 2A46M lub jej pochodna. /Zdjęcia: Ministerstwo Obrony i Logistyki Iranu
Analiza
Pierwsze informacje o opracowaniu czołgu Karrar pojawiły się 10 lutego 2016. Minister obrony i logistyki gen. Hosejn Dehghan obwieścił to w tydzień po rezygnacji z ewentualnego zakupu T-90S, którymi zainteresowanie pojawiło się na początku grudnia 2015. 21 sierpnia 2016 irańska telewizja TeleWebion zaprezentowała migawki z nowym czołgiem. Jednak oficjalna prezentacja wozu bojowego nastąpiła dopiero 12 marca 2017. W lutym 2018 ogłoszono, że czołg jest gotowy do rozpoczęcia dostaw (Trophy HV dla Abramsów, 2018-06-19).
Karrar, zbliżony wizualnie do T-90MS, został wyposażony w nowy elektro-optyczny system kierowania ogniem, dalmierz laserowy, kamerę dzienną, termowizyjną i noktowizyjną oraz komputer balistyczny. Czołg otrzymał nową, spawaną wieżę i dodatkową stabilizację armaty. Wóz zapewnia trzyosobowej załodze pełną ochronę filtracyjną przez zagrożeniami NBC (nuclear, biological, chemical), a dowódca ma do dyspozycji system zarządzania walką i zdigitalizowane panele kontrolne.
Uzbrojenie główne stanowi 125-mm armata gładkolufowa 2A46M lub jej pochodna z automatem ładowniczym i możliwością strzelania przeciwpancernymi pociskami kierowanymi (ppk). Dodatkowo wyposażono go w zdalnie sterowany moduł uzbrojenia (zsmu) z 7,62-mm km, umieszczony z tyłu włazu dowódcy. Czołg dysponuje też dwunastoma wyrzutniami granatów dymnych. Istotną modyfikacją wozu seryjnego w porównaniu z prototypem jest usunięcie 12,7-mm km z zsmu (T-90S zastępują M1A1M w Iraku, 2018-06-11).
Karrar został obłożony kostkami zmodernizowanego pancerza reaktywnego na froncie i bokach kadłuba oraz froncie wieży. Tył wieży jest dodatkowo chroniony siatkowymi osłonami przeciwkumulacyjnymi. Dodatkowy pancerz jest jednak dwa razy grubszy od kostek Kontakt-1.
Brak jest informacji na temat modernizacji napędu, ale zaprezentowane nagrania wideo wskazują, że mobilność została zachowana na podobnym poziomie jak w T-72S (70 km/h), pomimo oczywistego wzrostu masy. Jednak i ten parametr pozostaje nieznany.
Komentarze
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.