4 września chińska agencja prasowa Xinhua poinformowała, że z Centrum Startowego Satelitów Jiuquan w regionie autonomicznym Mongolia Wewnętrzna na pustyni Gobi z wyrzutni LA-4/SLS-1 o godz. 13.23 czasu lokalnego wystartowała dwustopniowa rakieta nośna Chang Zheng-2F z eksperymentalnym, bezzałogowym wahadłowcem kosmicznym CSSHQ (Chongfu Shiyong Shiyan Hangtian Qi), będącym odpowiednikiem amerykańskiego Boeing X-37B i planowanego samolotu kosmicznego Space Rider Europejskiej Agencji Kosmicznej ESA (European Space Agency) (Chiny ukończyły konstelację BeiDou-3, 2020-06-25).
Chiński eksperymentalny, bezzałogowy wahadłowiec kosmiczny CSSHQ został wyniesiony na niską orbitę okołoziemską za pomocą rakiety nośnej Chang Zheng-2F. Według niektórych opinii, wyrzutnia LA-4/SLS-1 w Centrum Startowym Satelitów Jiuquan przeszła znaczące modyfikacje przed piątkowym startem
Zgodnie ze skąpą informacją, statek kosmiczny powróci samodzielnie na Ziemię, lądując tak jak samolot, po zakończeniu nieokreślonego czasem etapu prób. Obejmą one technologie wielokrotnego użytku statków kosmicznych w ramach pokojowego wykorzystania przestrzeni kosmicznej. Był to 14. udany start rakiety Chang Zheng-2F. Na tym informacje kończą się.
Analiza
Udane wejście chińskiego wachadłowca na niską orbitę okołoziemską (LEO, Low Earth Orbit) potwierdziły amerykańskie Połączone Centrum Operacji Kosmicznych (Combined Space Operations Center) z bazy lotniczej Vandenberg w Kalifornii oraz Dowództwo Obrony Północnoamerykańskiej Przestrzeni Powietrznej i Kosmicznej NORAD (North American Aerospace Defense Command) z bazy lotniczej Peterson w Kolorado.
11 grudnia 2007 ujawniono istnienie prototypu chińskiego bezzałogowego samolotu kosmicznego Shenlong, opracowanego w ramach projektu 863-706. Pierwszy test, obejmujący testowy zrzut z bombowca H-6K nastąpił prawdopodobnie dwa lata wcześniej. 8 stycznia 2011 statek miał wykonać pierwszy lot suborbitalny – brak jednak potwierdzenia. Niewykluczone, że wystrzelony 4 września 2020 wahadłowiec CSSHQ jest rozwinięciem Shenlong / Zdjęcia: chiński Internet
Zadania CSSHQ pozostają nieznane, podobnie zresztą jak w przypadku amerykańskiego odpowiednika. 17 maja 2020 X-37B rozpoczął swoją szóstą misję. Ostatnio Departament Obrony USA potwierdził jedynie, że wahadłowiec brał udział w eksperymentach z wykorzystaniem modułu fotowoltaicznej anteny o częstotliwości radiowej (PRAM, Photovoltaic Radio-frequency Antenna Module), która miałaby magazynować energię za pomocą paneli słonecznych i wysyłać ją z powrotem na Ziemię w formie mikrofal.
Jednak pojazd klasy X-37B ma także duży potencjał w zakresie realizacji misji rozpoznawczych, a nawet ofensywnych, np. w zakresie oślepiania lub zagłuszania satelitów przeciwnika, dostarczania mikrosatelitów na orbitę, które mogłyby zakłócać pracę innych urządzeń w kosmosie lub uszkadzać je w samobójczych atakach itd.
Według Andrew Jonesa, dziennikarza portalu SpaceNews, śledzącego chińskie programy kosmiczne, wyrzutnia LA-4/SLS-1 w Centrum Startowym Satelitów Jiuquan przeszła znaczące modyfikacje przed piątkowym startem. Sugerują one, że ładunek był cięższy i miał większe rozmiary, niż standardowe przenoszone przez chińskie rakiety nośne.
31 października 2017 agencja prasowa Xinhua informowała, iż w 2020 ma nastąpić start chińskiego wahadłowca zbudowanego przez państwową spółkę CASTC (China Aerospace Science and Technology Corporation). Co ciekawe, CASTC ma ambitne plany na przyszłość: do 2030 ma powstać jednostopniowy wahadłowiec kosmiczny (SSTO, Single-Stage-To-Orbit), który będzie startował konwencjonalnie jak samolot, a nie być wyniesiony za pomocą rakiety nośnej. W dalszej kolejności ma być w pełni odzyskiwanym samolotem kosmicznym wielokrotnego użytku, a po 2045 – uzyskać jądrowy napęd pulsacyjny.
Komentarze
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.