W piątek, 25 października 2024, amerykańska Agencja Współpracy Obronnej DSCA (Defense Security Cooperation Agency) opublikowała zgodę Departamentu Stanu USA na potencjalną sprzedaż do Japonii bezzałogowych celów powietrznych BQM-177A i pocisków-celów GQM-163 Coyote za maksymalnie 113 mln USD (453,85 mln zł).
BQM-177A / Zdjęcie: Kratos Defense & Security Solutions
Zgodnie z opublikowaną informacją, rząd w Tokio wnioskował o możliwość pozyskania dwóch podźwiękowych celów powietrznych BQM-177A klasy SSAT (Subsonic Sea-Skimming Aerial Targets) na potrzeby testów obrony przeciwlotniczej i przeciwrakietowej dwóch przyszłych niszczycieli rakietowych o kryptonimie ASEV (Aegis System Equipped Vessels), które powstaną w miejsce anulowanych dwóch instalacji lądowego systemu przeciwrakietowego Aegis Ashore Missile Defense System (AAMDS).
Ponadto, w pakiecie uwzględniono też następujące elementy inne niż według definicji MDE (Major Defense Equipment): nieujawniona liczba pocisków rakietowych-celów GQM-163 Coyote, dalsze wsparcie techniczne dla niszczycieli ASEV, w tym w zakresie morskich testów kwalifikacyjnych systemów uzbrojenia oraz usługi wsparcia technicznego, aktualizacje oprogramowania komputerowego Systemu Walki Aegis, integracja systemów bojowych, integracja, testowanie, remonty i ulepszenia systemów, wsparcie rozwojowe, zapoznawcze, operacyjne i konserwacyjne, dokumentacje i inne publikacje niejawne (techniczne i nietechniczne), dane adaptacyjne, roczne umowy serwisowe, wsparcie testowe, dokumentacja techniczna, szkolenie personelu, usługi wsparcia inżynieryjnego, technicznego i logistycznego świadczone przez rząd USA i wykonawców umowy (Kratos Defense, Northrop Grumman i Lockheed Martin) oraz inne powiązane elementy wsparcia logistycznego i programowego (Amerykańskie wsparcie dla japońskich niszczycieli z Systemem Walki Aegis).
W marcu br. zgodę na zakup BQM-177A i GQM-163 Coyote za maksymalnie 170,6 mln USD otrzymała Republika Korei.
Opracowane przez spółkę Composite Engineering (obecnie część Kratos Defense & Security Solutions) BQM-177A to podźwiękowe cele powietrzne nowej generacji, które w amerykańskiej marynarce wojennej (US Navy) osiągnęły pełną gotowość operacyjną w październiku 2022.
BQM-177A zapewnia możliwość symulacji wieli zagrożeń powietrznych, a przede wszystkim pocisków manewrujących i przeciwokrętowych o profilu lotu na niskich pułapie nad powierzchnią morza (sea skimming). Bezzałogowiec osiąga prędkość podźwiękową przekraczającą Ma0,95 i minimalny pułap lotu do 2 m (6,6 stopy) nad poziomem morza.
BQM-177A może przenosić szeroką gamę ładunków wewnętrznych i zewnętrznych, w tym czujniki zbliżeniowe, nadajniki systemu identyfikacji swój-obcy (IFF), pasywne i aktywne nadajniki radiowe, elektroniczne środki zaradcze, wyrzutniki flar zakłócających na podczerwień i dipoli radarowych oraz cele holowane.
GQM-163 Coyote / Zdjęcie: US Navy
Z kolei GQM-163 Coyote to opracowane przez spółkę Orbital ATK (obecnie część Northrop Grumman) pociski rakietowe-cele, które zastąpiły w US Navy w 2000 roku pociski typu MQM-8 Vandal (pochodna RIM-8 Talos).
Coyote jest wystrzeliwany z pomocą przyspieszacza rakietowego Hercules MK-70, o konstrukcji podobnej do tych używanych w pociskach rakietowych RIM-67 Standard ER. Po wyczerpaniu się paliwa przyspieszacza wspomagającego, uruchamiany jest silnik marszowy rakietowo-odrzutowy na paliwo stałe Aerojet MARC-R-282 w celu kontynuacji lotu na dystans do 83 km.
GQM-163 Coyote ma na celu symulowanie pocisków rakietowych przeznaczonych do atakowania okrętów przez przeciwnika. Poza USA, Coyote trafiły do marynarek wojennych Francji, Australii i Japonii.
Niszczyciele ASEV
Wizualizacja niszczyciela rakietowego o kryptonimie ASEV / Grafika: Lockheed Martin
Nowe okręty będą kluczowym elementem japońskiego systemu obrony przed rakietami balistycznymi. W budżecie na rok fiskalny 2024 zabezpieczono finansowanie w wysokości 392 mld JPY (10,7 mld zł).
Nowe niszczyciele, a w zasadzie krążowniki rakietowe, zostaną wyposażone w radar dalekiego zasięgu AN/SPY-7(V)1, System Walki Aegis J7.B, system uzbrojenia Tomahawk, system walki radioelektronicznej z radarem pasywnym NOLQ-2 oraz system walki podwodnej AN/SQQ-89A(V)15J, które zostaną zaprojektowane z myślą o rozwoju nowego systemu obrony przeciwrakietowej Japonii i wzmocnieniu zdolności obrony dalekiego zasięgu.
Uzbrojone zostaną w 128 uniwersalnych kontenerowych wyrzutni Mark 41 Vertical Launching System (Mk 41 VLS) z pociskami przeciwrakietowymi rodziny SM-2, SM-3 i SM-6, zwalczania okrętów podwodnych Type 07 SUM i manewrującymi Tomahawk, a w dalszej kolejności z pociskami przeciwokrętowymi opartymi na Typ 12, po ich opracowaniu. Jednostki wybudują spółki stoczniowe Mitsubishi Heavy Industries (MHI) i Japan Marine United (JMU), a prace rozpoczną się w 2024 i 2025, gdyż zamawiające chce je odebrać w latach 2027 i 2028.
Według dostępnych informacji, okręty mają mieć długość 190 m, wyporność 12 tys. t i szerokość 25 m. Załoga ma liczyć do 240 oficerów i marynarzy, a prędkość maksymalna do 25 w. Będą to zatem okręty większe od chińskich niszczycieli rakietowych typu 055 (w kodzie NATO Renhai), które Departament Obrony USA klasyfikuje jako krążowniki.
Japońskie nazewnictwo wojskowe, mimo rosnących wydatków obronnych i stopniowej zmiany doktryny obronnej wobec zagrożeń ze strony Chin i Korei Płn., nadal bowiem korzysta z poprawnych politycznie określeń, jak w przypadku dwóch obecnie modernizowanych niszczycieli wielozadaniowych (pierwotnie niszczycieli śmigłowcowych) typu 22DDH Izumo, które stają się de facto lekkimi lotniskowcami, choć Tokio unika tej klasyfikacji. Artykuł 9. drugiego rozdziału pacyfistycznej konstytucji Showa (Nihon-koku Kenpō) z 3 listopada 1946 mówi o tym, że naród japoński wyrzeka się prowadzenia wojny, a siły zbrojne faktycznie są obronnymi.