W piątek, 31 maja 2024, amerykańska spółka General Atomics Aeronautical Systems (GA-ASI) poinformowała, że rodzime wojska lądowe (US Army) zamówiły kolejną partię seryjnych egzemplarzy bojowych bezzałogowych statków latających (bbsl) MQ-1C-25M Gray Eagle Modernized Extended Range. Dwanaście samolotów trafi do Lotnictwa Gwardii Narodowej (Najnowszy bezzałogowiec Mojave z napędowymi karabinami maszynowymi).
Zdjęcia: GA-ASI
Finansowanie umowy o nieujawnionej wartości odbywa się funduszy Kongresu, zatwierdzonych jeszcze na rok fiskalny 2023. Gwardia Narodowa, która stanowi 45% komponentów liniowych US Army, zwróciła się o sfinansowanie zakupu w celu ujednolicenia floty systemów bezzałogowych. Zwłaszcza w kontekście operacji wielodomenowych we współpracy z nowo sformowanymi brygadami artylerii na szczeblu dywizji. MQ-1C Gray Eagle 25M w Gwardii Narodowej będą także przeznaczone do realizacji misji na terytorium USA w zakresie obrony narodowej czy reagowania na katastrofy i klęski żywiołowe. Oczekuje się, że będą one użytkowane do lat 2050.
Pierwsze zamówienie na MQ-1C Gray Eagle 25M złożono 1 grudnia 2023. Za 389 mln USD (1,54 mld zł) zamówiono nieujawnioną liczbę płatowców systemu, będącego rozwinięciem MQ-1C Gray Eagle. Już cztery dni później oblatano pierwszy seryjny egzemplarz. 9 maja br. oblatano egzemplarz z nowym silnikiem HFE 2.0 (Heavy Fuel Engine), który zastąpił Lycoming DEL-120 HFE z prototypu – już 16 maja ogłoszono koniec testów napędu. Został wyposażony w wielomodowy radar EagleEye oraz głowicę optoelektroniczną.
Platforma Gray Eagle ma udokumentowaną wydajność, obejmującą ponad milion godzin bezpiecznych operacji, w tym możliwość automatycznego startu i lądowania – powiedział Patrick Shortsleeve, wiceprezes GA-ASI w dziale Department of Defense Strategic Development. Samolot wyróżnia się jako narzędzie umożliwiające prowadzenia walki, manewrowania, pracy w środowisku sieciocentrycznym i operacji zwiadowczych. Jest także integralną częścią lotnictwa UAS Army, ściśle współpracującą z załogowymi wiropłatami, aby osiągnąć przewagę w obliczu zagrożeń.
Bezzałogowiec miał pierwotnie oznaczenie Improved Gray Eagle (IGE). Prototyp oblatano 27 lipca 2013. Charakteryzował się większą aż o 23 godziny długotrwałością lotu w porównaniu do wersji Block I (14-15 godzin). Samolot otrzymał większe o 50% zbiorniki paliwa, dzięki czemu charakteryzuje się zwiększoną o co najmniej 50% ładownością. Otrzymał nowy centralny podkadłubowy węzeł do przenoszenia dodatkowego zbiornika paliwa o masie 227 kg lub zasobnika z czujnikiem optoelektronicznym o zasięgu obserwacji 360 stopni. Powiększony kadłub i ulepszony silnik zostawiają możliwości do dalszego rozwoju platformy.
11 października 2013 prototyp Improved Gray Eagle wystartował z ośrodka operacyjnego El Mirage spółki GA-ASI i leciał nieprzerwanie przez 45,3 godzin, lądując 13 października. Był pierwszym z dwóch pokazów długotrwałości lotu IGE dla US Army. od 11 do 19 stycznia 2014 samolot zrealizował drugi pokazowy lot, trwający 36,7 godzin. W przeciwieństwie do poprzedniego testu, podczas którego nie przenosił żadnego ładunku, w tym teście samolot leciał z zasobnikiem SIGINT na jednym skrzydle i dwoma przeciwpancernymi pociskami kierowanymi AGM-114 Hellfire na drugim.
W lipcu 2015 ogłoszono plan zamówienia 36 samolotów z przeznaczeniem dla jednostek wywiadowczych US Army i Sił Operacji Specjalnych. Pierwsze 19 egzemplarzy IGE zamówiono w czerwcu 2015, a dostawy zrealizowano pomiędzy wrześniem 2017 a wrześniem 2018. Prototyp utracono podczas szkolenia lotniczego na początku 2015. Oblot wariantu produkcyjnego, który otrzymał oznaczenie MQ-1C Gray Eagle ER, odbył się 29 października 2016, ulepszony wariant Gray Eagle Extended Range został dostarczony US Army do testów operacyjnych w 2018 (później otrzymał docelowe oznaczenie: MQ-1C-25M Gray Eagle Modernized Extended Range).
Bazowy wariant MQ-1C Gray Eagle został wprowadzony do służby w 2009 i był wynikiem programu Extended-Range Multi-Purpose UAV zapoczątkowanego w 2002, który miał wyłonić następcę RQ-5 Hunter (prototyp oblatano w październiku 2004). Został opracowany w oparciu o MQ-1 Predator, zaprojektowany dla wojsk lotniczych (US Air Force, USAF). Wyprodukowano 204 egzemplarze.
Od 2014, dzięki koncepcji MUM-T (Manned-Unmanned Teaming), MQ-1C mogą być sterowane przez operatora systemów śmigłowca szturmowego AH-64E Apache Guardian.
Komentarze
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.