9 grudnia w stoczni General Dynamics Bath Iron Works (GD BIW) w miejscowości Bath w stanie Maine rozpoczęto wodowanie techniczne kadłuba przyszłego niszczyciela rakietowego USS Lyndon B. Johnson (DDG-1002), typu Zumwalt. Jest to trzeci i ostatni okręt tego typu, jaki trafi w niedalekiej przyszłości w skład US Navy.
Zamówienie na okręt złożono 16 września 2011 wraz z niszczycielem nr dwa za łącznie 1,826 mld USD (6,87 mld zł), a 16 kwietnia 2012 ogłoszono jego przyszłą nazwę na cześć 36. prezydenta USA w latach 1963-1969 (będzie to 34. okręt US Navy nazwany na cześć głowy państwa). Stępka została położona 30 stycznia 2017.
Proces wodowania technicznego rozpoczęto w nocy z niedzieli na poniedziałek i zakończono następnego dnia. Obejmował przeniesienie masywnego kadłuba z lądu, gdzie trwała dotychczas budowa do suchego doku stoczni, który następnie został wypełniony wodą rzeki Kennebec. Teraz będzie można rozpocząć ostatni etap budowy i wyposażenia przyszłego niszczyciela rakietowego (Drugi Zumwalt dla US Navy, 2018-04-26).
Okręt przeniesiono z lądu do suchego doku, który zalano wodą i za pomocą holowników został przesunięty do innej części stoczni, gdzie prace nad jego wykończeniem i doposażeniem będą kontynuowane.
Przyszłym dowódcą jednostki zostanie kapitan Jeremy Gray, a nazwa okrętu honoruje 36. prezydenta Stanów Zjednoczonych. Formalny chrzest okrętu zaplanowano na wiosnę 2019, co odbędzie się w suchym doku stoczni z udziałem zaproszonych gości, w tym matki chrzestnej jednostki (Następcy Arleigh Burke i Ticonderoga, 2018-09-02).
Pierwotnie planowano zamówienie aż 32 okrętów tego typu, ale ostatecznie zredukowano je do trzech. Przyszły USS Lyndon B. Johnson (DDG-1002) będzie zatem ostatnim okrętem typu Zumwalt. /Zdjęcia: General Dynamics Bath Iron Works
Wodowanie zbiegło się niemal równocześnie z dotarciem 7 grudnia drugiego okrętu tego typu, USS Michael Monsoor (DDG-1001) w portu wojennego w San Diego. Okręt opuścił stocznię GD BIW po zakończeniu prób na Oceanie Atlantyckim 9 listopada, a na 26 stycznia 2019 zaplanowano uroczystość wejścia okrętu do służby w US Navy.
Opis
Podobnie jak dwa wcześniejsze okręty, jednostka ma 182,9 m długości, 24,6 m szerokości, 8,4 m zanurzenia, a jego wyporność całkowita wyniesie 14 564 t. Napęd stanowią dwie turbiny gazowe Rolls-Royce Marine Trent-30 i dwa turbogeneratory Rolls-Royce RR4500, co łącznie wytwarza 78 MW energii elektrycznej. Prędkość maksymalna wyniesie 30,3 w.
Okręt zostanie wyposażony w 80-komorową uniwersalną wyrzutnię rakiet PVLS typu Mk 54 dla pocisków manewrujących z rodziny Tomahawk, przeciwlotniczych RIM-162 ESSM, przeciwrakietowych RIM-161 SM-3 i RIM-174 SM-6 (ERAM), a potencjalnie także manewrujących AGM-158C LRASM w wersji okrętowej. Pod znakiem zapytania pozostaje instalacja dwóch 155-mm/L62 armat automatycznych AGS (Advanced Gun System), gdyż według najnowszych planów US Navy rozważa całkowite usunięcie tego typu uzbrojenia z niszczycieli (US Navy usunie AGS z Zumwaltów?, 2018-12-06).
Na długo przed tym planowano z kolei integrację trzeciego niszczyciela typu Zumwalt z okrętowym działem elektromagnetycznym. Jedno takie urządzenie miało zastąpić jedno z AGS. Jak dotąd, na zlecenie marynarki wojennej, opracowano prototypowe BAE Systems Electromagnetic Railgun o mocy 32 MJ i General Atomics Blitzer Railgun o mocy 3, 10 i 32 MJ (Japońskie działo elektromagnetyczne, 2018-08-07).
Komentarze
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.