22 maja amerykańska marynarka wojenna (US Navy) poinformowała, że 16 maja na Oceanie Spokojnym z pokładu okrętu desantowego USS Portland (LPD-27), typu San Antonio, przeprowadzono udaną próbę zniszczenia bezzałogowego statku latającego (bsl) za pomocą 150-kilowatowego systemu broni laserowej LWSD Mk 2 Mod 0.

Demonstrator technologii morskiego wysokoenergetycznego systemu laserowego na ciele stałym LWSD Mk 2 Mod 0 o mocy 150 kW ma zapewnić zdolność rażenia małych łodzi i bezzałogowców / Zdjęcie: US Navy

Demonstrator technologii morskiego wysokoenergetycznego systemu laserowego na ciele stałym LWSD Mk 2 Mod 0 o mocy 150 kW ma zapewnić zdolność rażenia małych łodzi i bezzałogowców / Zdjęcie: US Navy

Próba została przeprowadzona prawdopodobnie na poligonie Point Mugu u wybrzeży Kalifornii. Przetestowane urządzenie, Solid State Laser – Technology Maturation Laser Weapon System Demonstrator Mk 2 Mod 0 to opracowany przez spółkę Northrop Grumman demonstrator technologii morskiego wysokoenergetycznego systemu laserowego na ciele stałym SSL-TM (Solid-State Laser Technology Maturation). Został zainstalowany na pokładzie USS Portland w drugiej połowie października ubiegłego roku w porcie San Diego (Morskie próby lasera SSL-TM, 2019-10-19).

Test SSL-TM / Film: United States Naval Institute News Video

Próba została przeprowadzona przez biuro badawczego marynarki wojennej ONR (Office of Naval Research), centrum broni nawodnej NSWC Dahlgren Division (NSWCDD) i port Hueneme. Zgodnie z analizą opublikowanego nagrania wideo, zestrzelonym typem bezzałogowca za pomocą broni laserowej był prawdopodobnie taktyczny bsl rozpoznawczy Boeing/Insitu RQ-21A Blackjack, użytkowany zarówno przez US Navy, jak i Korpus Piechoty Morskiej (US Marine Corps, USMC). Statek ma 2,5 m długości, 4,9 m rozpiętości skrzydeł i maksymalną masę startową 61 kg (Insitu dostarczy ponad 170 bsl, 2019-06-30).

Analiza
LWSD Mk 2 Mod 0 ma zapewnić zdolność rażenia małych łodzi i bezzałogowców. Będzie także zdolny do oślepiania systemów optoelektronicznych i obserwacyjnych. System został zamówiony 22 grudnia 2015. Umowa z Northrop Grumman Aerospace Systems ma wartość 53,2 mln USD (205 mln zł), a z wykorzystaniem wszystkich opcji kontraktu może wzrosnąć do 91,1 mln USD (351 mln zł). Urządzenie ma modułową budowę. Nad pokładem mieści się sam laser, głowica optoelektroniczna i systemy śledzenia celów oraz zasilania (Low Power Module). Poniżej, już pod pokładem umieszczono systemy gromadzenia energii (Energy Storage Module) i chłodzenia (Thermal Storage Module). Sterowanie ma odbywać się z mostka za pomocą konsoli CDS/CEM (Common Display System/Common Electronic Module).

W najbliższych miesiącach należy się spodziewać kolejnych prób demonstratorów broni laserowej na innych okrętach US Navy. 9 listopada 2019 poinformowano o instalacji nieujawnionego typu uzbrojenia laserowego (być może ODIN, czyli Optical Dazzling Interdictor, Navy) na niszczycielu rakietowym USS Dewey (DDG-105) typu Arleigh Burke Flight IIA. Z kolei 28 stycznia 2020 ujawniono plany testowego rozmieszczenia laser o mocy 150 kw na fregacie wielozadaniowej USS Little Rock (LCS-9) typu Freedom, klasy LCS (Littoral Combat Ship). W 2021 mają odbyć się z kolei testy dwóch 60-kilowatowych systemów laserowych HELIOS (High Energy Laser and Integrated Optical-dazzler with Surveillance) na niszczycielu USS Preble (DDG-88), typu Arleigh Burke Flight IIA (Broń laserowa na LCS, 2020-01-28; Laser na USS Dewey, 2019-11-12).

Obecnie US Navy realizuje prace nad czterema programami wysokoenergetycznej broni laserowej. Są one wynikiem doświadczeń z eksperymentalnej instalacji 30-kW systemu laserowego AN/SEQ-3 Laser Weapon System (XN-1 LaWS) w grudniu 2014 na okręcie desantowym USS Ponce (AFSB(I)-15), typu Austin.