11 grudnia br. w brytyjskiej stoczni BAE System Maritime – Submarines w Barrow-in-Furness w Kumbrii miała miejsce uroczystość chrztu piątego wielozadaniowego, atomowego okrętu podwodnego typu Astute. Jednostka otrzymała nazwę HMS Anson (S123) na cześć admirała barona George’a Ansona (1697-1762).

Okręt wypiera 7800 ton pod wodą, ma 97 m długości i 11,3 m szerokości. Napęd zapewnia reaktor wodny ciśnieniowy Rolls-Royce PWR2 Core H i 600-kilowatowy generator wysokoprężny MTU. Jego uzbrojeniem, oprócz 533-mm ciężkich torped ZOP typu BAE Systems Spearfish (Naval Staff Target 7525), są pociski manewrujące UGM-109 Tomahawk Block IV / Zdjęcie: BAE System Maritime – Submarines

Okręt wypiera 7800 ton pod wodą, ma 97 m długości i 11,3 m szerokości. Napęd zapewnia reaktor wodny ciśnieniowy Rolls-Royce PWR2 Core H i 600-kilowatowy generator wysokoprężny MTU. Jego uzbrojeniem, oprócz 533-mm ciężkich torped ZOP typu BAE Systems Spearfish (Naval Staff Target 7525), są pociski manewrujące UGM-109 Tomahawk Block IV / Zdjęcie: BAE System Maritime – Submarines

Zgodnie z tradycją okręt został pobłogosławiony przez Wielebnego Martyna Gougha QHC,  Kapelana Floty i Archidiakona Królewskiej marynarki wojennej Wielkiej Brytanii (Royal Navy), a następnie ochrzczony butelką cydru rozbitą o jego kadłub. Każdy okręt podwodny ma sponsora, którego rola obejmuje udział w ceremonii oficjalnego nadania imienia (chrztu). Sponsorem (matką chrzestną) Ansona jest Julie Weale, żona kontradmirała Johna Weale’a, który na początku tego roku przeszedł na emeryturę, opuszczając Royal Navy jako szef służby podwodnej i oficer flagowy Szkocji i Irlandii Północnej.

Ian Booth, dyrektor naczelny Agencji ds. Dostaw Okrętów Podwodnych (Submarine Delivery Agency, SDA), powiedział, że to pierwszy okręt podwodny, ale i ósma jednostka Royal Navy nosząca nazwę HMS „Anson”, która ma bogatą historię sięgającą kilkuset lat. Jestem pewien, że będzie kontynuował to dziedzictwo również w przyszłości, dołączając do światowej czołówki najnowocześniejszej floty okrętów podwodnych, która ma strategiczne znaczenie dla bezpieczeństwa i dobrobytu Wielkiej Brytanii.

Wcześniej, 6 kwietnia br. dostarczono Royal Navy czwarty okręt serii, czyli HMS Audacious (S122). Dołączył on do bliźniaczych HMS Astute (S119), Ambush (S120) i Artful (S121), które weszły do służby, odpowiednio, w latach 2010, 2013 i 2016. Audacious realizuje obecnie program prób odbiorczych. Wszystkie jednostki stacjonują w bazie okrętów podwodnych HMNB Clyde w szkockim Argyll and Bute (HMS Audacious w drodze do odbiorcy, 2020-04-08).

W stoczni Barrow-in-Furness trwają również prace nad szóstą i siódmą jednostką typu Astute, przyszłymi HMS Agamemnon (A124) i Agincourt (S125), a także dwoma pierwszymi strategicznymi okrętami podwodnymi o napędzie jądrowym typu Dreadnought, przyszłymi HMS Dreadnought i Valiant (z czterech planowanych; pozostałe to Warspite i King George VI).

Pomimo pandemii COVID-19, prace nad okrętami typu Astute i Dreadnought trwały przez cały  bieżący rok w stoczni Barrow-in-Furness i zakładach podwykonawców. Wdrożone zostały zasadnicze zmiany, aby umożliwić pracownikom bezpieczną pracę i zachowanie dystansu społecznego. Z tego powodu tylko niewielka grupa osób mogła być świadkami ceremonii nadania imienia.

Jeśli chodzi o dwa ostatnie okręty typu Astute, to w przypadku Agamemnona obecnie trwa kluczowy etap jego budowy w Devonshire Dock Hall, natomiast Agincourt ma zostać dostarczony zamawiającemu w 2025 (wcześniej planowano do 2026). Co ciekawe, Agamemnon został zamówiony razem z Ansonem, 25 marca 2010, a początkowe koszty budowy obu wyniosły 300 mln GBP. 15 września 2011 ogłoszono nazwę dla piątej jednostki, a 13 października tego samego roku położono stępkę. 19 listopada 2015 zawarto kolejna umowę na kontynuację budowy o wartości 1,3 mld GBP.