23 marca federalne ministerstwo obrony Niemiec zdecydowało o odłożeniu w czasie realizację programu nowego systemu obrony przeciwlotniczej i przeciwrakietowej TLVS (Taktisches Luftverteidigungssystem). W zamian kontynuowana będzie modernizacja systemu MIM-104 Patriot PAC-3 do poziomu PAC-3+ oraz zakup tańszego systemu obrony powietrznej do zwalczania zagrożeń ze strony bezzałogowych statków latających (bsl) klasy C-UAS (Counter Unmanned Aerial System).

Federalne ministerstwo obrony Niemiec zdecydowało o odłożeniu w czasie realizacji programu nowego systemu obrony przeciwlotniczej i przeciwrakietowej TLVS, który miałoby dostarczyć konsorcjum niemieckiej MBDA Deutschland i amerykańskiej Lockheed Martin / Zdjęcie: MBDA Deutschland

Resort obrony miał poinformował Bundestag, że od 2023 rozpocznie się długo oczekiwana modernizacja baterii Patriot, której sfinansowanie w wysokości ok. 120 mln EUR komisja budżetowa do spraw sił zbrojnych (Haushaltsausschuss) zaakceptowała jeszcze 27 czerwca 2019. Pozwoli ona na utrzymanie gotowości operacyjnej i odpowiednich zdolności bojowych do 2030 roku (Niemcy modernizują Patrioty, PAC-3 MSE dla Niemiec).

Jeśli chodzi o przyszłość programu TLVS, który nie został formalnie anulowany, to ministerstwo obrony musi wstrzymać się z planami do czasu rozpoczęcia prac nad kolejnym budżetem federalnym, a więc dopiero po wyborach parlamentarnych, które odbędą się 26 września br.

W programie TLVS uczestniczy konsorcjum joint venture pomiędzy MBDA Deutschland a Lockheed Martin, oferując sieciocentryczne rozwiązania systemu MEADS (Medium Extended Air Defense System). Pierwotna oferta została wybrana jeszcze w 2016, ale od tamtej pory notowała ciągłe aktualizacje w latach 2017, 2019 i 2020. Według najnowszych informacji z grudnia, MBDA Deutschland rozważa zerwanie współpracy z Amerykanami (Zaktualizowana oferta MBDA w programie TLVS).

Warto dodać, że pierwsze przesłanki ku zwrotowi akcji w programie TLVS pojawiły się w listopadzie ub. r. podczas konferencji Innovation Conference 2020, zorganizowanej przez instytut badawczy CODE (Cyber Defense) na Uniwersytecie Bundeswehry im. Helmuta Schmidta (Helmut-Schmidt-Universität) w Hamburgu. Minister obrony Annegret Kramp-Karrenbauer powiedziała wówczas, że nie zgodzi się na finansowanie dużych projektów kosztem podstawowego wyposażenia i zasobów do realizacji rutynowych operacji.

Mniej więcej w tym samym czasie pojawiła się informacja o dołączeniu przez Niemcy do europejskiego programu TWISTER (Timely Warning and Interception with Space-based TheatER surveillance), którego celem jest budowa systemu ostrzegania i zapobiegania atakom rakietowym, zwłaszcza ze strony pocisków hipersonicznych. Istotnym jest, że według szefowej resortu obrony, zdolności te program TLVS mógłby zaoferować dopiero w późniejszym etapie realizacji (Niemcy w hipersonicznym programie TWISTER).

Z kolei system obrony bliskiego zasięgu klasy C-UAS, który nosi kryptonim NNbS (Nah-und Nächstbereichsschutzsystem) nie jest w zasadzie niczym nowym. Procedura zakupowa 10 zestawów rozpoczęła się jeszcze w grudniu 2018, ale została zastopowana i kolejny przetarg na zakup 4 zestawów ma rozpocząć się w 2022 (Niemiecki NNbS nabiera rozpędu).

Jednak nowością jest stwierdzenie o powrocie koncepcji ponadnarodowej, a w tym razem zasadzie europejskiej, nawiązując do realizowanej w 2017 formuły Apollo wspólnie z Holendrami, która pozwoliła na zintegrowanie części elementów obrony powietrznej obu państw. Niemcy chcieliby, wspólnie z partnerami z NATO i UE zbadać możliwość opracowania europejskiego systemu klasy C-UAS.

Na początku października 2020 spółka Rheinmetall nawiązała współpracę z Diehl Defense i Hensoldt, oferując w ramach NNbS wielowarstwowe, mobilne rozwiązanie, którego efektory będą oparte na 30-mm armatach automatycznych z amunicją programowalną, broni laserowej, pociskach przeciwlotniczych IRIS-T SL oraz ręcznych wyrzutniach rakiet klasy MANPAD.

Nowy system klasy C-UAS w Bundeswehrze miałby zastępować zestawy krótkiego zasięgu LeFlaSys Ozelot, złożone z wyrzutni FIM-92 Stinger na podwoziu gąsienicowym Wiesel 2, będące na wyposażeniu 61. Grupy Obrony Powietrznej wojsk lądowych (Heer).