We wtorek, 25 lipca br., podczas konferencji i pokazów lotniczych AirVenture 2023 w Oshkosh w Winsconsin, amerykańska spółka Catalina Aircraft z Florydy ogłosiła plany uruchomienia produkcji latającej łodzi nowej generacji Catalina II NGAA (Next Generation Amphibious Aircraft), która ma być spadkobiercą legendarnej Consolidated Model 28-5ACF (oznaczenie US Navy: PBY Catalina), z czasów II wojny światowej.
Zdjęcie: Catalina Aircraft
Catalina Aircraft posiada certyfikat typu dla łodzi latającej Model 28-5ACF, zarówno amerykańskiej Federalnej Administracji Lotnictwa FAA (Federal Aviation Administration), jak i Kanadyjskiej Agencji Transportu CTA (Canadian Transportation Agency) – Transport Canada Large, Transport Category. Dlatego ogłosiła plany wznowienia zmodernizowanej wersji łodzi, która będzie oferowana zarówno na rynku wojskowym/bezpieczeństwa (jako NGAA Special Use Variant), jak i cywilnym (NGAA Civilian Variant). Dostawy mogą rozpocząć się w 2029.
Zainteresowanie odrodzeniem tej legendarnej łodzi latającej było niezwykłe. Możliwości, jakie oferuje ta zmodernizowana kultowa platforma, zdolna do wykonywania tak wielu unikalnych misji i w różnych segmentach rynku, przemawiają do dziedzictwa linii produktów Catalina. NGAA Catalina II to nowoczesna łódź z zaawansowanymi silnikami i awioniką, oferując możliwości, których nie może zapewnić żadna inna dzisiaj, powiedział Lawrence Reece, prezes Catalina Aircraft. Nie możemy się doczekać szybkiego postępu tego programu do przodu.
NGAA Catalina II Civilian Variant ma dysponować dwoma silnikami, maksymalną masą startową do 14 515 kg (32 tys. funtów), ładownością do 5443 kg (12 tys. funtów lub 32 pasażerów) i być zdolnym do operowania przy stanie morza 2 (6 węzłów). NGAA Catalina II Special Use Variant, podobnie, będzie dysponować dwoma silnikami, ale maksymalna masa startowa wzrośnie do 18 144 kg (40 tys. funtów), ładowność do 7260 kg (16 tys. funtów lub 30 żołnierzy, w tym 1200 kg uzbrojenia na pylonach) i będzie ona certyfikowana do operowania przy stanie morza 3 (10 węzłów). W obu przypadkach długotrwałość lotu ma wynosić maksymalnie do 19 godzin. Szacowana prędkość minimalna wyniesie 115 km/h, a maksymalna ok. 370 km/h.
Przypomnijmy, że amerykańska marynarka wojenna (US Navy) była pierwszym użytkownikiem łodzi latających Consolidated Model 28-5ACF, które zamówiono w 1935 (później także pozostałe rodzaje sił zbrojnych USA). Zostały wyprodukowane w latach 1936-1945 w liczbie 3276 egzemplarzy. Trafiły też na eksport do sił zbrojnych Kanady (620 wyprodukowanych na licencji), Australii, Nowej Zelandii, Wielkiej Brytanii i ZSRS (27 wyprodukowanych na licencji).
Do ich zadań należały loty patrolowo-rozpoznawcze nad obszarami morskimi oraz misje poszukiwawczo-ratownicze. Z ocalałych egzemplarzy, obecnie 17 łodzi jest zdolnych i certyfikowanych do lotów, należąc tylko do podmiotów cywilnych, 21 kolejnych jest restaurowanych, 37 to eksponaty muzealne, a 5 jest zmagazynowanych.
Warto zaznaczyć, że w amerykańskim wojsku istnieje, choć niewielkie, zainteresowanie takimi platformami. 19 maja 2021 dowództwo operacji specjalnych US SOCOM (US Special Operations Command) informowało o nowej koncepcji dla samolotów wsparcia operacji specjalnych MC-130J Commando II. Badana jest możliwość przebudowy do wersji amfibijnej o kryptonimie MAC (MC-130J Amphibious Capability) startującej i lądującej na wodzie, ale także klasycznie z lotnisk lądowych.
Jednak wodnosamoloty czy samoloty amfibijne/łodzie latające nie są szeroko używane w siłach zbrojnych na świecie. Należy tu wymienić jedynie rosyjskie Be-200CzS/ES Altair i japońskie ShinMaywa US-2 czy nowy chiński AVIC AG600 Kunlong (prototyp oblatany w 2017), który jest największym w swojej klasie na świecie.
Z kolei amerykańska agencja DARPA bada projekt opracowania ekranoplanów transportowych (Ground-Effect Vehicle, GEV) o kryptonimie Liberty Lifter, wykorzystujących do lotu nad wodą efekt przypowierzchniowy (Wing-In-Ground, WIG).
Komentarze
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.