19 września br. Polska Grupa Zbrojeniowa (PGZ) poinformowała w mediach społecznościowych, że wchodzące w jej skład spółki PIT-Radwar i PGZ Stocznia Wojenna podpisały umowę w sprawie dostawy kolejnych Okrętowych Systemów Uzbrojenia OSU-35K na uzbrojenie trzech niszczycieli min projektu 258 Kormoran II. Umowa, warta ponad 100 mln zł brutto, będzie realizowana w latach 2022-2026 i przewiduje dostawę 3 egzemplarzy OSU-35K (MSPO 2022: PIT-Radwar zaprezentowała OSU-35K).
Wchodzące w skład PGZ, spółki PIT-Radwar i PGZ Stocznia Wojenna podpisały umowę w sprawie dostawy Okrętowych Systemów Uzbrojenia OSU-35K na uzbrojenie trzech niszczycieli min projektu 258 Kormoran II / Zdjęcie: Jakub Link-Lenczowski, MILMAG
Zestawy OSU-35K trafią na wyposażenie trzech nowych niszczycieli min projektu 258 Kormoran II, zamówionych dla Marynarki Wojennej RP w czerwcu br. Wcześniej zamówione zestawy trafią już niebawem na wyposażenie prototypowego ORP Kormoran (601), który obecnie jest uzbrojony w 23-mm podwójną armatę automatyczną ZU-23-2MR Wróbel II oraz dwóch seryjnych okrętów, OORP Albatros (602) i Mewa (603) (ORP Albatros przekazany Marynarce Wojennej RP, Kolejne trzy niszczyciele min Kormoran II dla Marynarki Wojennej).
Warto dodać, że OSU-35K jest również proponowany na uzbrojenie trzech przyszłych fregat wielozadaniowych w programie Miecznik. Natomiast prototypowy OSU-35 Tryton trafił na pokład korwety zwalczania okrętów podwodnych ORP Kaszub (240) (MSPO 2022: Podział prac w polskich stoczniach w programie Miecznik).
OSU-35K to zdalnie sterowany, stabilizowany okrętowy system uzbrojenia wyposażony w 35-mm armatę automatyczną z niezależnym optoelektronicznym systemem śledzenia celu. Został opracowany przez konsorcjum w składzie: Wojskowa Akademia Techniczna (lider), Akademia Marynarki Wojennej, PIT-Radwar i Zakłady Mechaniczne Tarnów. W czerwcu br. miały miejsce pierwsze strzelania systemu na stanowisku lądowym w Skarżysku-Kamiennej.
W skład systemu wchodzi wspomniana automatyczna armata (AM-35), zintegrowana głowica obserwacyjno-śledząca (ZGS-35), blok systemu kierowania ogniem (BSKO) i rezerwowe stanowisko kierowania ogniem (RSKO). Konstrukcja AM-35 i ZGS-35 wykonane są w technologii włókien węglowych (MSPO 2021: Armata dla Kormorana II).
OSU-35K zapewnia zwalczanie celów powietrznych wykonujących manewr kursem, prędkością i wysokością w strefie ognia oraz celów nawodnych. Przeznaczony do współpracy z CMS (Combat Management System). Otwarta architektura systemu, jego modułowość i skalowalność daje możliwość integracji na okrętach wielu klas (MSPO 2022: PIT-Radwar nagrodzony za OSU-35K).
OORP Kormoran (601) i Mewa (602); na dziobie tego pierwszego można zauważyć 23-mm podwójną armatę automatyczną ZU-23-2MR Wróbel II, a na drugim brak uzbrojenia artyleryjskiego / Zdjęcie: 8. FOW
Armata morska AM-35 stanowi jej najnowszą odmianę, w której konstrukcji zastosowano włókna węglowe, co pozwoliło na zmniejszenie masy całego stanowiska do ok. 3300 kg. Zastosowana licencyjna armata automatyczna KDA ma szybkostrzelność 550 strz./min i jest zasilana z dwóch magazynów o pojemności 100 pocisków każdy. Dzięki obustronnemu dosyłaniu amunicji można zamiennie używać dwóch ich rodzajów, np. podkalibrowej (FAPDS-T) i programowalnej (ABM). AM-35 charakteryzuje się kątem podniesienia w zakresie od -10º do +85º. Stanowisko ma własną kamerę celowniczą o rozdzielczości 1920×1080 (3,2 Mpix) umożliwiając prowadzenie ognia także w przypadku niesprawności zasadniczego systemu kierowania przy użyciu rezerwowego stanowiska kierowania ogniem RSKO.
Zasadniczym systemem celowniczym jest jednak zintegrowana głowica śledząca ZGS-35 dysponująca kamerą termowizyjną, światła dziennego, dalmierzem laserowym, wideotrackerem oraz interrogatorem krótkiego zasięgu IKZ-50P systemu identyfikacji IFF swój-obcy. Pracująca w paśmie 3-5 µm kamera termowizyjna pozwala na wykrycie celu o wymiarach 0,8 x 1,7 m z odległości do 11 800 m, rozpoznanie w odległości 4330 m oraz identyfikację z 2250 m. W przypadku celu większego o wymiarach 2,3 x 2,3 m odległości te wzrastają odpowiednio do 15 000, 7660 oraz 4060 m. Kamera telewizyjna pracująca w paśmie światła widzialnego 350-700 nm pozwala na wykrycie obiektu o wymiarach 0,75×1,5 m z odległości 8000 m, rozpoznanie w odległości 2000 m oraz identyfikację z 1000 m. Dalmierz laserowy ma zasięg aparaturowy w zakresie 200-30 000 m.
Niszczyciel min proj. 258 to jednostka o wyporności ok. 850 ton, długości maksymalnej 58,5 m (długość między pionami 55,58 m), szerokości 10,3 m oraz zanurzeniu konstrukcyjnym 2,7 m. Napęd okrętu stanowią dwa ośmiocylindrowe silniki wysokoprężne MTU 8V 396 TE74L o mocy nominalnej 1000 kW (1360 KM) każdy, napędzających dwa pędniki cykloidalne Voith 21R5/160, powalające na osiągnięcie prędkości projektowej 15 węzłów. Zasięg wynosi ok. 2500 Mm, a autonomiczność 10 dni. Załoga Kormoran II liczy 45 osób, w tym 7 oficerów. W stosunku do prototypowego ORP Kormoran w jednostkach seryjnych dokonano licznych zmian w zakresie broni podwodnej. Na ich pokład trafiły nowe pojazdy podwodne Saab Double Eagle Sarov i Teledyne Gavia oraz sonar holowany Kraken Katfish 180. Jeśli chodzi o uzbrojenie, to uzupełnieniem omawianego OSU-35K są trzy wielkokalibrowe karabiny maszynowe WKM-Bm kal. 12,7 mm oraz przenośne wyrzutnie rakiet przeciwlotniczych Grom.
Komentarze
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.